Astrid Vergauwe

Vraag het aan Astrid: ‘Wat moet ik meenemen op reis?’

Astrid Vergauwe Astrid is 27 jaar. Ze heeft geen idee hoe de wereld precies werkt, maar ze heeft er wel een duidelijke opinie over. En die deelt ze graag. Voor Knack Weekend lost ze maandelijks De Vele Vragen Van Het Leven op.

Iedere maand beantwoordt Astrid Vergauwe met de nodige West-Vlaamse nuchterheid uw levensvragen en stelt ze schokkende diagnoses. “Pak enkel vijf onderbroeken en één bikini mee. Uiteindelijk is je visa-kaart het belangrijkste reis-item”

Hey Astrid,

Morgen vertrek ik met een aantal vriendinnen naar Marokko. Vijf dagen lang wordt het een gezellige boel onder de Noord-Afrikaanse zon. Mijn enthousiasme is dus behoorlijk groot. Het probleem is dat ik ondertussen al vier uur naar een lege koffer zit te staren. Iedere keer als ik een poging onderneem om mijn spullen bijeen te rapen, vliegt alles er na 5 minuten uit. Ik heb gewoon geen idee wat ik mee op reis moet nemen.

Alle hulp is welgekomen want ik begin langzaam mijn mentale gezondheid te verliezen.

Groetjes,

Kim.

Vraag het aan Astrid: ‘Wat moet ik meenemen op reis?’

Kim,

Ik ga je waarschuwen, wat nu zal volgen, is waarschijnlijk het meest nutteloze stukje advies ooit. (Nu ja, dat is niet waar. Mijn make-up advies zou een pak idioter zijn want ik ben er gisteren in geslaagd om mezelf “semi” te verminken met een eyeliner.)

In mijn geval is het fysiek onmogelijk om op een gestructureerde en zinnige wijze een valies te pakken. Of ik nu de plas oversteek of gewoon een weekend in Parijs spendeer, het is altijd moord en brand schreeuwen omdat ik mijn koffer moet inladen. Iedere keer moet ik door een manisch doch creatief verwerkingsproces waar een heel gamma aan verwarrende emoties de revue passeren. Een beetje zoals de menopauze, maar anders.

Vermoedelijk is het een genetische aandoening. Ik mis waarschijnlijk een heel erg essentieel stukje DNA. Het zou me dan ook niet verbazen moest de wetenschap mij ooit classificeren als een medisch mirakel. Maar de kans is groot dat het gewoon allemaal de schuld is van mijn moeder.

Ze slaagde er ieder jaar opnieuw in om ons huiselijk hebben en houden in een veel te kleine auto te proppen. Been- en ademruimte was een ongekende luxe tijdens de vele autovakanties richting Frankrijk.

Nu, Kim, naar mijn mening heb je momenteel drie opties, namelijk:

  • Bel een derde partij op om je te komen helpen. Het maakt niet uit wie, zolang het niet uw moeder of uw lief is. Want anders geraak je nooit in Marokko. Of toch niet zonder je compleet belachelijk te maken. Uw vriendin/kennis/verweesde tante zal in staat zijn om de situatie nuchter te analyseren en rationeel te handelen. Hence, vaarwel verantwoordelijkheid en vaarwel stress.
  • Pak enkel vijf onderbroeken en één bikini mee. Uiteindelijk is je visa-kaart het belangrijkste reis-item. Want dankzij onze hedendaagse informatiemaatschappij is het perfect mogelijk om in het buitenland een klein huishouden in te kopen. En geef toe, wie wil nu geen gekke kaftan met vreemde tribalmotieven?
  • Ten slotte: kieper gewoon integraal je kast in je koffer. Je mag nu eenmaal 20 kilo over de grens sleuren, dus gebruik ze gerust allemaal. Je weet toch nooit in welke situatie je terecht zal komen. En misschien komt dat skipak wel van pas in Marokko. Wat ik je wel zou aanraden, is om een koffer met enkele stevige wieltjes te gebruiken. Want een twintig-kilo-wegende-koffer door de woestijn zeulen, is geen pretje.

Hoe dan ook, je bent sowieso binnen de vijf minuten klaar. Tijd genoeg om nog een fles rosé open te trekken.

Cheers!

Foto Astrid: Annelies Vanhove

Blog Astrid: sstrid.wordpress.com

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content