Van ‘beetje saai’ tot ‘bang om over te geven’: zo ervaren kinderen de coronacrisis

‘Ik heb veel taken gekregen: reken, lezen, wisselrijtjes. Mama en papa vertellen me wat ik moet doen. Ik heb ook een mail met een dagschema, met veel moeilijke oefeningen. Mama helpt me daarbij, papa heeft geen tijd. Die werkt op zolder en moeten we met rust laten.’

‘Ik speel met mijn oudere broer. Het is leuk dat we nu veel tijd hebben om samen dingen te doen. Soms maken we ruzie over de afstandsbediening of de voetbal. We schieten ook veel op elkaar met een pistool met moesjes erin. We gaan ook samen fietsen. Mijn oma heeft een tuin waar we gaan voetballen. We morgen er wel niet binnen door het coronavirus. Oma pakt dan drinken voor ons en zet het klaar op het terras. Soms babbelen we ook. We geven geen kus, want dan kan oma ook ziek worden.’

‘Mijn andere oma is verdrietig door het coronavirus. Normaal gezien gaan we daar twee of drie keer per week eten. Nu gaan we soms op het raam kloppen, en dan gooit oma snoepjes naar ons. Soms moet ze huilen omdat ze ons mist. Maar ik wil niet dat ze corona krijgt. Als dat toeslaat ben je super ziek. En als je oud bent, ga je dood.’

‘We moeten minstens drie uur per dag werken voor school. Van maandag tot vrijdag werk ik een hele dag. Woensdag maar een half dagje. In het weekend heb ik altijd vrij. Ik heb een planning die loopt van 8u30 tot 16u. Mama en papa hebben me daarbij geholpen. Het is belangrijk om structuur in de dagen te hebben. Ik mis de school en de lessen wel. Toch is het fijn dat ik een half uur langer kan slapen, niet naar school hoef te rijden en geen uniform hoef te dragen. Ik voel me nu vrijer. Papa verbetert mijn huiswerk, mama print mijn bundels uit. Het is leuk zo.’

‘Om 16u skype ik elke dag met mijn supergoede vriendinnen, een groepje van vijf mensen. Ik mis het om met hen te kunnen spelen. Ik ben enig kind, maar dat is niet erg: mijn broertjes of zusjes zouden ook moeten werken. En ik heb superleuke ouders die spelletjes met mij spelen en niet zo streng zijn. Mijn familie is gelukkig niet irritant. De dagen vliegen voorbij. Ik eet veel paaseitjes en maak heel veel TikToks.’

‘Corona is een virus dat via speeksel in ons lichaam komt en waar je superveel ziek van kan worden. Voor kindjes is het niet erg, dus ik ben niet zo bang. Ik kijk niet graag naar het Journaal. Dat gaat altijd over negatieve dingen. Op Karrewiet gaat het ook over de positieve kant. Het coronavirus is goed voor het milieu. Er zijn minder vliegtuigen nu.’

‘Ik vind deze situatie eigenlijk ietsje leuker dan normaal. Ik heb nu meer comfort en kan langer uitslapen. Ik ben niet zo’n vroege vogel. Ook mijn kat is dankbaar, want nu zijn we er allemaal om met haar te spelen. Voor mij mag dit nog wel even blijven duren, al kan het na verloop van tijd ook stom worden. Sommige vrienden vervelen zich nu al dood. Maar verveling kan ook goed zijn, want dan neem je rust.’

‘Ik heb veel taken gekregen: reken, lezen, wisselrijtjes. Mama en papa vertellen me wat ik moet doen. Ik heb ook een mail met een dagschema, met veel moeilijke oefeningen. Mama helpt me daarbij, papa heeft geen tijd. Die werkt op zolder en moeten we met rust laten.’

‘Ik speel met mijn oudere broer. Het is leuk dat we nu veel tijd hebben om samen dingen te doen. Soms maken we ruzie over de afstandsbediening of de voetbal. We schieten ook veel op elkaar met een pistool met moesjes erin. We gaan ook samen fietsen. Mijn oma heeft een tuin waar we gaan voetballen. We morgen er wel niet binnen door het coronavirus. Oma pakt dan drinken voor ons en zet het klaar op het terras. Soms babbelen we ook. We geven geen kus, want dan kan oma ook ziek worden.’

‘Mijn andere oma is verdrietig door het coronavirus. Normaal gezien gaan we daar twee of drie keer per week eten. Nu gaan we soms op het raam kloppen, en dan gooit oma snoepjes naar ons. Soms moet ze huilen omdat ze ons mist. Maar ik wil niet dat ze corona krijgt. Als dat toeslaat ben je super ziek. En als je oud bent, ga je dood.’

Nanou (10): ‘Ik ben nu veel vrijer’

‘De dagen lijken allemaal een beetje op elkaar. Ik eet mijn ontbijt, dan kleed ik me aan en maak ik oefeningen voor school. In de namiddag speel ik. Gisteren heb ik een kamp gebouwd met mijn broer, die ook de hele dag thuis, net zoals mama en papa. Soms maak ik ruzie, al dat is tot nu toe nog maar één keer gebeurd. Meestal is het gezellig in huis. We krijgen nu meer nieuwe boekjes en op zondag is er taart. Ik bak zelf ook veel koekjes.’

‘In een boekje houd ik bij wat ik allemaal doe. Een keer per dag Facetime ik met mijn vriendje. De week voor corona was ik ziek, dus ik heb mijn vriendjes al lang niet meer gezien. Ik mis hen heel hard. Ik wil samen knutselen en spelletjes spelen. Ik zie mijn oma nog, maar dan vanop afstand. We zwaaien naar elkaar vanuit de moestuin.’

‘Op straat zijn er nu weinig mensen. Dat is niet leuk, ik heb graag drukte. En de mondkapjes vind ik een beetje raar. Ik snap dat we moeten binnenblijven om geen andere mensen te besmetten. Het coronavirus is een klein bolletje, dat reist van de ene naar de andere hand. De juf heeft dat uitgelegd in een boekje. Ik ben wel bang om besmet te geraken. Ik wil niet graag buikpijn of keelpijn hebben. Ik ben vooral bang dat ik moet overgeven. Ik kijk naar Karrewiet en soms ook naar het nieuws samen met mama. Dat is een beetje eng omdat er vaak oude mensen doodgaan.’

‘We moeten minstens drie uur per dag werken voor school. Van maandag tot vrijdag werk ik een hele dag. Woensdag maar een half dagje. In het weekend heb ik altijd vrij. Ik heb een planning die loopt van 8u30 tot 16u. Mama en papa hebben me daarbij geholpen. Het is belangrijk om structuur in de dagen te hebben. Ik mis de school en de lessen wel. Toch is het fijn dat ik een half uur langer kan slapen, niet naar school hoef te rijden en geen uniform hoef te dragen. Ik voel me nu vrijer. Papa verbetert mijn huiswerk, mama print mijn bundels uit. Het is leuk zo.’

‘Om 16u skype ik elke dag met mijn supergoede vriendinnen, een groepje van vijf mensen. Ik mis het om met hen te kunnen spelen. Ik ben enig kind, maar dat is niet erg: mijn broertjes of zusjes zouden ook moeten werken. En ik heb superleuke ouders die spelletjes met mij spelen en niet zo streng zijn. Mijn familie is gelukkig niet irritant. De dagen vliegen voorbij. Ik eet veel paaseitjes en maak heel veel TikToks.’

‘Corona is een virus dat via speeksel in ons lichaam komt en waar je superveel ziek van kan worden. Voor kindjes is het niet erg, dus ik ben niet zo bang. Ik kijk niet graag naar het Journaal. Dat gaat altijd over negatieve dingen. Op Karrewiet gaat het ook over de positieve kant. Het coronavirus is goed voor het milieu. Er zijn minder vliegtuigen nu.’

‘Ik vind deze situatie eigenlijk ietsje leuker dan normaal. Ik heb nu meer comfort en kan langer uitslapen. Ik ben niet zo’n vroege vogel. Ook mijn kat is dankbaar, want nu zijn we er allemaal om met haar te spelen. Voor mij mag dit nog wel even blijven duren, al kan het na verloop van tijd ook stom worden. Sommige vrienden vervelen zich nu al dood. Maar verveling kan ook goed zijn, want dan neem je rust.’

‘Ik heb veel taken gekregen: reken, lezen, wisselrijtjes. Mama en papa vertellen me wat ik moet doen. Ik heb ook een mail met een dagschema, met veel moeilijke oefeningen. Mama helpt me daarbij, papa heeft geen tijd. Die werkt op zolder en moeten we met rust laten.’

‘Ik speel met mijn oudere broer. Het is leuk dat we nu veel tijd hebben om samen dingen te doen. Soms maken we ruzie over de afstandsbediening of de voetbal. We schieten ook veel op elkaar met een pistool met moesjes erin. We gaan ook samen fietsen. Mijn oma heeft een tuin waar we gaan voetballen. We morgen er wel niet binnen door het coronavirus. Oma pakt dan drinken voor ons en zet het klaar op het terras. Soms babbelen we ook. We geven geen kus, want dan kan oma ook ziek worden.’

‘Mijn andere oma is verdrietig door het coronavirus. Normaal gezien gaan we daar twee of drie keer per week eten. Nu gaan we soms op het raam kloppen, en dan gooit oma snoepjes naar ons. Soms moet ze huilen omdat ze ons mist. Maar ik wil niet dat ze corona krijgt. Als dat toeslaat ben je super ziek. En als je oud bent, ga je dood.’

Carlotta (7): ‘Ik ben vooral bang dat ik moet overgeven’

Ik begin de dag altijd met huiswerk. Dan ga ik sporten of buitenspelen. Ik speel vaak met mijn broertje omdat we geen vrienden meer mogen uitnodigen. Het is belangrijk dat we niet te veel ruziemaken. Als iedereen thuis is, is dat nog lastiger dan normaal. Er is minder plaats in huis. Dat is soms vervelend. Als het zou mogen, zou ik heel de dag tv-kijken. Dat vind ik het allerleukste. Op dit moment is er niet zo heel veel om te doen. Daarom doe ik af en doe dingen die ik niet leuk vind, zoals lezen. Soms is het hier een beetje saai.’

‘Papa werkt heel de dag op zolder. Mama helpt ons met ons huiswerk en gaat vaak naar de winkel. Ik houd contact met mijn vrienden via Skype en Facetime. Soms bel ik wel twee keer per dag. Toch is dat niet hetzelfde, je kan enkel praten, niet samen bewegen of spelen. Ik kom nog buiten, maar op straat is het leeg en raar.’

‘Corona is een virus dat de longen aantast en waarvoor je vaak beademing nodig hebt. Je kan er ook dood aan gaan, vooral oude mensen. Zelf ben ik niet bang, want ik ga niet naar buiten als het niet nodig is. Als ik naar de winkel ga, draag ik handschoenen.’

‘Ik vind het wel fijn dat alles nu op het gemak gaat. We hebben meer tijd samen om spelletjes te spelen of een film te kijken. Er is ook meer tijd om na te denken. Ik kan dingen waar ik nog niet veel over weet opzoeken. Al moet ik toegeven dat ik tot nu toe nog niet zo heel veel heb opgezocht.’

‘De dagen lijken allemaal een beetje op elkaar. Ik eet mijn ontbijt, dan kleed ik me aan en maak ik oefeningen voor school. In de namiddag speel ik. Gisteren heb ik een kamp gebouwd met mijn broer, die ook de hele dag thuis, net zoals mama en papa. Soms maak ik ruzie, al dat is tot nu toe nog maar één keer gebeurd. Meestal is het gezellig in huis. We krijgen nu meer nieuwe boekjes en op zondag is er taart. Ik bak zelf ook veel koekjes.’

‘In een boekje houd ik bij wat ik allemaal doe. Een keer per dag Facetime ik met mijn vriendje. De week voor corona was ik ziek, dus ik heb mijn vriendjes al lang niet meer gezien. Ik mis hen heel hard. Ik wil samen knutselen en spelletjes spelen. Ik zie mijn oma nog, maar dan vanop afstand. We zwaaien naar elkaar vanuit de moestuin.’

‘Op straat zijn er nu weinig mensen. Dat is niet leuk, ik heb graag drukte. En de mondkapjes vind ik een beetje raar. Ik snap dat we moeten binnenblijven om geen andere mensen te besmetten. Het coronavirus is een klein bolletje, dat reist van de ene naar de andere hand. De juf heeft dat uitgelegd in een boekje. Ik ben wel bang om besmet te geraken. Ik wil niet graag buikpijn of keelpijn hebben. Ik ben vooral bang dat ik moet overgeven. Ik kijk naar Karrewiet en soms ook naar het nieuws samen met mama. Dat is een beetje eng omdat er vaak oude mensen doodgaan.’

‘We moeten minstens drie uur per dag werken voor school. Van maandag tot vrijdag werk ik een hele dag. Woensdag maar een half dagje. In het weekend heb ik altijd vrij. Ik heb een planning die loopt van 8u30 tot 16u. Mama en papa hebben me daarbij geholpen. Het is belangrijk om structuur in de dagen te hebben. Ik mis de school en de lessen wel. Toch is het fijn dat ik een half uur langer kan slapen, niet naar school hoef te rijden en geen uniform hoef te dragen. Ik voel me nu vrijer. Papa verbetert mijn huiswerk, mama print mijn bundels uit. Het is leuk zo.’

‘Om 16u skype ik elke dag met mijn supergoede vriendinnen, een groepje van vijf mensen. Ik mis het om met hen te kunnen spelen. Ik ben enig kind, maar dat is niet erg: mijn broertjes of zusjes zouden ook moeten werken. En ik heb superleuke ouders die spelletjes met mij spelen en niet zo streng zijn. Mijn familie is gelukkig niet irritant. De dagen vliegen voorbij. Ik eet veel paaseitjes en maak heel veel TikToks.’

‘Corona is een virus dat via speeksel in ons lichaam komt en waar je superveel ziek van kan worden. Voor kindjes is het niet erg, dus ik ben niet zo bang. Ik kijk niet graag naar het Journaal. Dat gaat altijd over negatieve dingen. Op Karrewiet gaat het ook over de positieve kant. Het coronavirus is goed voor het milieu. Er zijn minder vliegtuigen nu.’

‘Ik vind deze situatie eigenlijk ietsje leuker dan normaal. Ik heb nu meer comfort en kan langer uitslapen. Ik ben niet zo’n vroege vogel. Ook mijn kat is dankbaar, want nu zijn we er allemaal om met haar te spelen. Voor mij mag dit nog wel even blijven duren, al kan het na verloop van tijd ook stom worden. Sommige vrienden vervelen zich nu al dood. Maar verveling kan ook goed zijn, want dan neem je rust.’

‘Ik heb veel taken gekregen: reken, lezen, wisselrijtjes. Mama en papa vertellen me wat ik moet doen. Ik heb ook een mail met een dagschema, met veel moeilijke oefeningen. Mama helpt me daarbij, papa heeft geen tijd. Die werkt op zolder en moeten we met rust laten.’

‘Ik speel met mijn oudere broer. Het is leuk dat we nu veel tijd hebben om samen dingen te doen. Soms maken we ruzie over de afstandsbediening of de voetbal. We schieten ook veel op elkaar met een pistool met moesjes erin. We gaan ook samen fietsen. Mijn oma heeft een tuin waar we gaan voetballen. We morgen er wel niet binnen door het coronavirus. Oma pakt dan drinken voor ons en zet het klaar op het terras. Soms babbelen we ook. We geven geen kus, want dan kan oma ook ziek worden.’

‘Mijn andere oma is verdrietig door het coronavirus. Normaal gezien gaan we daar twee of drie keer per week eten. Nu gaan we soms op het raam kloppen, en dan gooit oma snoepjes naar ons. Soms moet ze huilen omdat ze ons mist. Maar ik wil niet dat ze corona krijgt. Als dat toeslaat ben je super ziek. En als je oud bent, ga je dood.’

Otis (10): ‘Soms is het hier een beetje saai’

‘Alles gaat hier heel goed omdat we onze handen goed wassen. Ik speel veel in de tuin en beweeg vaak. Ik volg ook vioolles via Skype. De juf speelt een stukje voor, dan speel ik het zelf en geeft zij mij tips. Ook met de klas en de vriendinnen bel ik vaak via Skype en via Zoom. Soms zijn er technische probleempjes bij mensen. Dan staat hun camera uit, of is hun microfoon stil, maar dat lossen we altijd op. Een paar mensen zijn heel verlegen en durven niet te praten. Het is ook moeilijk om geheimen te vertellen via Skype, omdat iedereen altijd alles kan horen. Op de speelplaats heb je dat probleem niet.’

‘Ik sta niet vroeg op, maar soms moet ik wel wakker worden om te gaan werken voor school. Het is niet de bedoeling om tot 11 uur uit te slapen. Dat kan alleen in het weekend, dan doen we ook veel activiteiten. Mama en papa zijn allebei thuis, maar helpen mij niet met mijn huiswerk. Alles is herhaling, dus ik moet het zelf kunnen. Soms vraag ik dingen aan mijn oudste zus, of help ik mijn jongste zusje.’

‘Corona is een heel besmettelijk virus. Als je hoest in je hand en je geeft iemand anders een hand, dan heeft die het ook. Het is normaal dat alle winkels toe zijn, maar het is nu wel leeg op straat. Dat is geen ramp, maar het is wel een beetje triestig. Thuis voelt het veilig. Er komen geen vrienden meer op bezoek. Een vriendin die jarig was hebben we wel een cadeautje gebracht en even gebabbeld vanop afstand. Je mag nu niet te dicht bij elkaar komen. Daarom stuur ik mijn grootouders tekeningen.’

‘Ik kijk er heel erg naar uit om opnieuw naar school te gaan. Ik wil eerst en vooral iedereen een knuffel geven en vragen wat ze hebben gedaan. Of ze graag naar school komen of liever thuisblijven. En dan wil ik spelen met de hoepels en de springtouwen.’

Ik begin de dag altijd met huiswerk. Dan ga ik sporten of buitenspelen. Ik speel vaak met mijn broertje omdat we geen vrienden meer mogen uitnodigen. Het is belangrijk dat we niet te veel ruziemaken. Als iedereen thuis is, is dat nog lastiger dan normaal. Er is minder plaats in huis. Dat is soms vervelend. Als het zou mogen, zou ik heel de dag tv-kijken. Dat vind ik het allerleukste. Op dit moment is er niet zo heel veel om te doen. Daarom doe ik af en doe dingen die ik niet leuk vind, zoals lezen. Soms is het hier een beetje saai.’

‘Papa werkt heel de dag op zolder. Mama helpt ons met ons huiswerk en gaat vaak naar de winkel. Ik houd contact met mijn vrienden via Skype en Facetime. Soms bel ik wel twee keer per dag. Toch is dat niet hetzelfde, je kan enkel praten, niet samen bewegen of spelen. Ik kom nog buiten, maar op straat is het leeg en raar.’

‘Corona is een virus dat de longen aantast en waarvoor je vaak beademing nodig hebt. Je kan er ook dood aan gaan, vooral oude mensen. Zelf ben ik niet bang, want ik ga niet naar buiten als het niet nodig is. Als ik naar de winkel ga, draag ik handschoenen.’

‘Ik vind het wel fijn dat alles nu op het gemak gaat. We hebben meer tijd samen om spelletjes te spelen of een film te kijken. Er is ook meer tijd om na te denken. Ik kan dingen waar ik nog niet veel over weet opzoeken. Al moet ik toegeven dat ik tot nu toe nog niet zo heel veel heb opgezocht.’

‘De dagen lijken allemaal een beetje op elkaar. Ik eet mijn ontbijt, dan kleed ik me aan en maak ik oefeningen voor school. In de namiddag speel ik. Gisteren heb ik een kamp gebouwd met mijn broer, die ook de hele dag thuis, net zoals mama en papa. Soms maak ik ruzie, al dat is tot nu toe nog maar één keer gebeurd. Meestal is het gezellig in huis. We krijgen nu meer nieuwe boekjes en op zondag is er taart. Ik bak zelf ook veel koekjes.’

‘In een boekje houd ik bij wat ik allemaal doe. Een keer per dag Facetime ik met mijn vriendje. De week voor corona was ik ziek, dus ik heb mijn vriendjes al lang niet meer gezien. Ik mis hen heel hard. Ik wil samen knutselen en spelletjes spelen. Ik zie mijn oma nog, maar dan vanop afstand. We zwaaien naar elkaar vanuit de moestuin.’

‘Op straat zijn er nu weinig mensen. Dat is niet leuk, ik heb graag drukte. En de mondkapjes vind ik een beetje raar. Ik snap dat we moeten binnenblijven om geen andere mensen te besmetten. Het coronavirus is een klein bolletje, dat reist van de ene naar de andere hand. De juf heeft dat uitgelegd in een boekje. Ik ben wel bang om besmet te geraken. Ik wil niet graag buikpijn of keelpijn hebben. Ik ben vooral bang dat ik moet overgeven. Ik kijk naar Karrewiet en soms ook naar het nieuws samen met mama. Dat is een beetje eng omdat er vaak oude mensen doodgaan.’

‘We moeten minstens drie uur per dag werken voor school. Van maandag tot vrijdag werk ik een hele dag. Woensdag maar een half dagje. In het weekend heb ik altijd vrij. Ik heb een planning die loopt van 8u30 tot 16u. Mama en papa hebben me daarbij geholpen. Het is belangrijk om structuur in de dagen te hebben. Ik mis de school en de lessen wel. Toch is het fijn dat ik een half uur langer kan slapen, niet naar school hoef te rijden en geen uniform hoef te dragen. Ik voel me nu vrijer. Papa verbetert mijn huiswerk, mama print mijn bundels uit. Het is leuk zo.’

‘Om 16u skype ik elke dag met mijn supergoede vriendinnen, een groepje van vijf mensen. Ik mis het om met hen te kunnen spelen. Ik ben enig kind, maar dat is niet erg: mijn broertjes of zusjes zouden ook moeten werken. En ik heb superleuke ouders die spelletjes met mij spelen en niet zo streng zijn. Mijn familie is gelukkig niet irritant. De dagen vliegen voorbij. Ik eet veel paaseitjes en maak heel veel TikToks.’

‘Corona is een virus dat via speeksel in ons lichaam komt en waar je superveel ziek van kan worden. Voor kindjes is het niet erg, dus ik ben niet zo bang. Ik kijk niet graag naar het Journaal. Dat gaat altijd over negatieve dingen. Op Karrewiet gaat het ook over de positieve kant. Het coronavirus is goed voor het milieu. Er zijn minder vliegtuigen nu.’

‘Ik vind deze situatie eigenlijk ietsje leuker dan normaal. Ik heb nu meer comfort en kan langer uitslapen. Ik ben niet zo’n vroege vogel. Ook mijn kat is dankbaar, want nu zijn we er allemaal om met haar te spelen. Voor mij mag dit nog wel even blijven duren, al kan het na verloop van tijd ook stom worden. Sommige vrienden vervelen zich nu al dood. Maar verveling kan ook goed zijn, want dan neem je rust.’

‘Ik heb veel taken gekregen: reken, lezen, wisselrijtjes. Mama en papa vertellen me wat ik moet doen. Ik heb ook een mail met een dagschema, met veel moeilijke oefeningen. Mama helpt me daarbij, papa heeft geen tijd. Die werkt op zolder en moeten we met rust laten.’

‘Ik speel met mijn oudere broer. Het is leuk dat we nu veel tijd hebben om samen dingen te doen. Soms maken we ruzie over de afstandsbediening of de voetbal. We schieten ook veel op elkaar met een pistool met moesjes erin. We gaan ook samen fietsen. Mijn oma heeft een tuin waar we gaan voetballen. We morgen er wel niet binnen door het coronavirus. Oma pakt dan drinken voor ons en zet het klaar op het terras. Soms babbelen we ook. We geven geen kus, want dan kan oma ook ziek worden.’

‘Mijn andere oma is verdrietig door het coronavirus. Normaal gezien gaan we daar twee of drie keer per week eten. Nu gaan we soms op het raam kloppen, en dan gooit oma snoepjes naar ons. Soms moet ze huilen omdat ze ons mist. Maar ik wil niet dat ze corona krijgt. Als dat toeslaat ben je super ziek. En als je oud bent, ga je dood.’

Margaux (9): ‘Het is moeilijk om geheimen te vertellen via Skype’