Twee maanden lang vertellen interessante mensen ons over hun zomerwensen en -plannen. Vandaag: Vlaams auteur Saskia De Coster. ‘Ik vind het afschuwelijk om in een lange rij te moeten wachten. Ik begrijp niet dat daar nog nooit oorlogen zijn ontstaan.’
In het voorjaar bracht Saskia De Coster haar tiende boek uit: Nachtouders. Het boek, uitgegeven door Das Mag, gaat over niet-biologische moederliefde en vertelt het deels autobiografische verhaal van de schrijfster. Binnenkort gaat ze Nachtouders promoten in Duitsland.
Wat was de beste zomer van je leven?
‘De zomer dat ik naar Hongkong ging. Eerst verbleef ik in de bergen, daarna reisde ik verder naar de hoofdstad. Het contrast tussen de hoofdstad, een klein krioelend iets, en de overweldigende natuur errond was indrukwekkend. Het was een inspirerende plaats.’
Verkies je de natuur boven de stad?
‘Ik ga erg vaak naar steden en ben er graag, maar als ik mij echt wil ontspannen zoek ik de natuur op.’
Wat is de ergste plek waar ze jou naartoe kunnen sturen?
‘Ik vind het afschuwelijk om in een lange rij te moeten wachten. Of het nu voor de Galleria dell’Academia in Firenze is, of voor een attractie in een pretpark: ik begin er gewoon niet aan. Dat is voor iedereen beter. Ik begrijp niet dat er nog nooit oorlogen zijn ontstaan tijdens het wachten in een rij.’
Ik vind het afschuwelijk om in een lange rij te moeten wachten
Waarheen trek je deze zomer?
‘Binnenkort ga ik naar Berlijn om de Duitse vertaling van mijn nieuwste boek te promoten. Verder heb ik nog geen concrete plannen. Ik laat deze zomer alles op mij afkomen.’
Welke ijsjessmaak ontbreekt er volgens jou nog op de wereld?
‘Zoutijs. Ik eet erg veel zout en vind het echt een gemis dat er geen zoutijs bestaat. Of ijs met zalmsmaak. Ik ben vegetariër, maar eet erg graag zalm. Verpakt als ijssmaak zou het een vermomde zonde zijn.’
Vertel ons over een klein, geheim adresje in het buitenland dat je kent.
‘Een paar weken geleden ging ik naar Sevilla. Daar ontdekte ik de ontbijtbar Piola. Een bar die je normaal snel voorbij wandelt, omdat hij absoluut niet spectaculair is. Maar ik at er een toast met gigantisch veel olijfolie, tomatenpulp en zout, voor maar zestig cent. Volgens mij vind je geen betere pan con tomate dan daar. Als ik dat recept thuis zou imiteren, mislukt het gegarandeerd.’
Wat is je favoriete achtergrondmuziek op vakantie?
‘Op vakantie komt mijn nationalistische kantje naar boven en geniet ik van Belgische muziek, zoals die van Jacques Brel. Het verbaast mij altijd hoeveel sterke muzikanten er in ons kleine land zijn.’
Welke boeken lees je deze zomer zelf?
‘Ik heb net het gehypte Normal People van Sally Rooney uit. Ik begin graag in een boek wanneer de buzz errond gaan liggen is. Momenteel ben ik ook samen met mijn zoontje Otje van Annie M.G. Schmidt aan het lezen, één van mijn favoriete boeken uit mijn kindertijd. Het is fantastisch om dat samen met hem te lezen. Soms verzin ik zelfs extra elementen, hij beseft dat toch nog niet.’
Wat is je favoriete soort reis?
‘Een reis waarbij ik mezelf fysiek uitput en veel wandel, dat vind ik heerlijk. Ooit was ik in natuurpark Gran Paradiso in de Grajische Alpen, in het noordwesten van Italië, waar ik alle seizoenen in één dag beleefde. Op zo’n moment ben ik enkel bezig met de natuur en met mijn omgeving. Dat vind ik erg bevrijdend. Het is pure ontspanning.’
Wat is je favoriete zomerterras in je thuisstad Antwerpen?
‘Ik hou van het geïmproviseerde karakter van Café Le Tour aan het Noordkasteel, vlakbij de Schelde. Je kan er niet met de auto geraken en de bar heeft iets weg van een kamp dat midden in het bos werd gebouwd, net als de kampen die ik in mijn kindertijd bouwde. De uitbaters van de piepkleine zaak doen alles zelf en er hangt een gezellige, ongedwongen sfeer. Het is een plek waar je fijne herinneringen opdoet.’
