Vrije Tribune
‘Hoe komt het toch dat je niets kan delen over borstvoeding zonder dat iemand zich gekwetst voelt?’
Tijdens deze Week van de Borstvoeding maken Nelle Pauwels en Cindy Coppens van borstvoedingsorganisatie La Leche League zich op voor heel wat verontwaardigde opmerkingen. ‘Maar op foto’s van een gelukkig koppel reageren we toch ook niet massaal met uitspraken als ‘single zijn is ook helemaal oké!’?
De eerste week van augustus is het Week van de Borstvoeding. Zoals elk jaar plaatsen daarom ook nu weer heel wat ouders trots hun kiekjes van kindjes aan de borst. De hashtag #normalizebreastfeeding wordt tien keer zo vaak gebruikt als anders en er verschijnen allerhande artikels in de media over borstvoeding. Leuk, zou je denken, zo’n week om borstvoeding in de verf te zetten. Toch merken we elk jaar opnieuw eenzelfde fenomeen op. Al die aandacht voor borstvoeding laat bij velen ook een wrange nasmaak achter.
Hoe komt het toch dat je niets kan delen over borstvoeding zonder dat iemand zich gekwetst voelt?
Van zodra zo’n foto of artikel geplaatst wordt, stromen de reacties binnen. Die gaan dan van ‘ja maar, ik had niet genoeg melk’, over ‘ik mocht van mijn dokter geen borstvoeding geven’, tot ‘kunstvoeding is ook oké!’. Ook wij kunnen met La Leche League, een internationale vrijwilligersorganisatie die informatie en steun verleent over borstvoeding en het geven van moedermelk, haast geen foto’s en artikels meer posten zonder disclaimers te plaatsen. Ja, borstvoeding is een keuze, en ja, er bestaan alternatieven, en nee, uiteraard ben je niet minderwaardig indien je gewenst of ongewenst geen borstvoeding geeft. Hoe komt het toch dat je niets kan delen over borstvoeding zonder dat iemand zich gekwetst voelt of iemand zich kwaad maakt? Op foto’s van een gelukkig koppel reageren we toch ook niet massaal met uitspraken als ‘ja, maar voor mij is single zijn geen keuze’, of ‘altijd die gelukkige koppels, single zijn is ook helemaal oké!’.
Om een antwoord te kunnen geven op die vraag, moeten we eerst eens kijken van waar hij komt. In sommige gevallen is het inderdaad een bewuste keuze om geen borstvoeding (meer) te geven. Deze ouders voelen zich dan ook doorgaans niet getriggerd wanneer er in de media tijdelijk wat meer berichten verschijnen over het onderwerp. Een ander deel van de mensen begint echter wél aan borstvoeding, maar moet de handdoek sneller dan voorzien in de ring gooien. De oorzaken daarvoor zijn heel uiteenlopend, maar in veel gevallen is het de begeleiding en de kennis van zorgverleners die faalt. Veel ouders blijven met een berg vragen zitten: ‘waarom lukte het niet bij mij?’. Het is vooral bij deze mensen dat berichten over het onderwerp steken.
Brein in kramp
Borstvoeding is dan wel iets natuurlijks, dat wil nog niet zeggen dat het allemaal (altijd) vanzelf gaat. Wanneer er problemen zijn, wordt daar doorgaans niet al te veel over gesproken, net zoals over de vele gevoelens die daarbij komen kijken. Er wordt mensen op het hart gedrukt dat ze zich vooral niet schuldig of slecht mogen voelen als de borstvoeding faalt, en alles wordt toegedekt met de mantel der liefde. Lukt het niet? Dan schakelen we snel over op een alternatief, wordt het kind ook groot en zwijgen we erover. Maar zo werkt het niet helemaal.
Rationeel gezien weet iedereen dat een kind ook groot wordt op kunstvoeding. Emotioneel gezien ligt dat anders. Ons instinctief, biologisch brein, snapt niet waarom borstvoeding gestaakt wordt. Honderden en duizenden jaren geleden stierven kinderen als er geen borstvoeding beschikbaar was. Ons instinctief brein kan daardoor in een kramp schieten wanneer het niet lukt om borstvoeding te geven. Als de ouders waarbij het vroeger eindigde dan verhoopt dan vanuit hun omgeving horen dat hun gevoelens er niet mogen zijn, krijg je dus een hoop onverwerkte zorgen en frustraties.
Als we écht willen dat borstvoeding een keuze is, dan is er nood aan juiste ondersteuning
Tijdens de borstvoedingsweek worden niet alleen mooie kiekjes verspreid, er wordt ook heel wat informatie gedeeld. Niks mis met mensen informeren, zou je denken, maar ook wanneer het gaat over ‘droge’ zaken als de voedingswaarde van moedermelk of borstvoedingspauzes zijn er altijd mensen die zich aangevallen voelen. Het gaat immers vaak over informatie die ouders niet kregen of over iets wat zij op een andere manier aanpakken. Dan voelt die informatie al snel aan als een persoonlijke aanval op hun ouderschap. Instanties en organisaties die onderbouwde informatie willen verspreiden, kunnen al eens het deksel op de neus krijgen. We doen dan zogezegd aan mom shaming, of worden smalend de borstvoedingsmaffia genoemd. Waarom? Omdat we wetenschappelijk onderbouwde informatie delen in een wereld waarin nog te veel mythes over borstvoeding worden doorverteld, soms zelfs ook door professionele zorgverleners?
Correcte informatie en realistische vewachtingen
Borstvoeding geven is inderdaad een persoonlijke keuze, maar daarom moeten we de ouders die deze keuze maken er nog niet voor in een hoek duwen. Integendeel. Laten we hen effectief juiste informatie en voldoende ondersteuning geven. Er is immers nog wat werk aan de winkel. Wie de eerste maanden borstvoeding geeft, krijgt vaak een applausje. Maar geef je het te lang, dan ben je raar. Kom je tijdens je borstvoedingsperiode in aanraking met een probleem bij je kindje, voedingsgerelateerd of niet, , dan wijst de omgeving in de zoektocht naar de oorzaak vaak in de richting van de borstvoeding. Ouders krijgen dan in plaats van ondersteuning en hulp voor hun problemen, het advies om maar ‘gewoon’ te stoppen, dat lijkt immers eenvoudiger dan ouders met onderbouwde kennis verder helpen.
Als we écht willen dat borstvoeding een keuze is, dan is er nood aan juiste ondersteuning. Geen goedbedoelde raad, maar correcte informatie. Deel niet alleen de verhalen vanop de roze wolk, maar schep ook realistische verwachtingen. Erken de gevoelens die er zijn, zowel tijdens de borstvoedingsperiode als nadien. En zijn verhalen over borstvoeding een trigger voor jou? Scroll dan even verder, want een week om borstvoeding in de bloemetjes te plaatsen, is geen aanval op mensen die het niet geven. Trek de stekels even in en laat iedereen die dat wil zijn mijlpalen gewoon in schoonheid vieren.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier