Meer dan vier op de vijf Brusselse vrouwen slachtoffer van seksuele intimidatie

Een nieuwe studie wijst uit dat Brusselse vrouwen regelmatig worden geconfronteerd met seksuele intimidatie.

In een studie gaf 86,4 procent van de Brusselse vrouwen aan minstens één bepaalde vorm van seksuele intimidatie te hebben ervaren, 41 procent gaf aan op het moment van het interview nog last te ondervinden van seksuele intimidatie.

De studie werd uitgevoerd door de UGent, in opdracht van Brussels staatssecretaris voor Gelijke Kansen Bianca Debaets (CD&V).

Iets meer dan een derde draagt er vandaag nog gevolgen van in de vorm van bijvoorbeeld slapeloosheid.

De studie werd afgenomen bij 426 Brusselse vrouwen verspreid over het gewest met een mediaanleeftijd van 43 jaar. De term seksuele intimidatie werd breed genomen: van één keer ongepast staren tot ongewenst kussen of aanrakingen. De overgrote meerderheid van de Brusselse vrouwen (86,4 procent) gaf aan er al mee te maken hebben gehad.

Pyschologische gevolgen

Iets meer dan een derde (34,5 procent) draagt daar vandaag nog gevolgen van in de vorm van bijvoorbeeld slapeloosheid of relationele problemen. Ongewenste aanrakingen, omhelzingen of kussen worden als het ergst ervaren. De helft van de respondenten (49,5 procent) kreeg al te maken met fysiek niet-partnergeweld zoals “duwen”, “trekken” en “bedreigd worden met fysiek geweld”.

De daders waren hier voornamelijk familie- en gezinsleden. Meer dan een kwart gaf aan ook zelf al dader te zijn geweest van fysiek niet-partnergeweld. Ongeveer 14 procent van de vrouwen gaf aan minstens één bepaalde vorm van seksueel niet-partnergeweld te hebben meegemaakt. De fysieke vormen van seksueel geweld werden voornamelijk gepleegd door onbekenden.

De psychische vormen voornamelijk door vrienden en kennissen. Iets minder dan een vierde van de ondervraagde vrouwen (23,7 procent) werd al het slachtoffer van fysiek partnergeweld en bij 20 procent van hen gebeurde dat nog in het afgelopen jaar. Een tiende van de respondenten (11 procent) kreeg al te maken met seksueel partnergeweld, maar het is vooral het psychische partnergeweld dat er met 52,8 procent bovenuit steekt. “In privé vernederd”, “geslagen” en “gedwongen tot seksuele gemeenschap” zijn hier de gedragingen die het vaakst werden aangeduid als ergste voorval. Wat betreft stalking werd 17,3 procent van de vrouwen hier ooit mee geconfronteerd en dan vooral in de vorm van “beledigende, bedreigende of stille telefoontjes”.

Iets minder dan een vierde van de ondervraagde vrouwen werd al het slachtoffer van fysiek partnergeweld.

Een vijfde van deze respondenten had er in het afgelopen jaar nog last van. In het onderzoek werd er ook gekeken naar kindermishandeling die door de respondent werd ervaren tot de leeftijd van 15 jaar en gepleegd werd door een volwassen dader. De fysieke kindermishandeling is met 28,8 procent het sterkst vertegenwoordigd, gevolgd door de psychische kindermishandeling met 17,1 procent en de seksuele kindermishandeling met toch ook 11,1 procent.

Economische gevolgen

Voor het Brussels gewest is dit de eerste studie die specifiek op geweld op vrouwen focust. Staatssecretaris Bianca Debaets vindt het onderzoek noodzakelijk om verder goed beleid te kunnen voeren en merkt op dat de mishandeling ook op economisch vlak gevolgen kan hebben.

Zestien procent van de respondenten nam naar aanleiding van het ergste incident namelijk werk- of studieverlof. “Dit lijkt weer bij te dragen aan het negatieve imago van Brussel, maar onderzoeken tonen dat in steden als Londen en Parijs de resultaten gelijkaardig zijn”, benadrukt Debaets. “Vrouwen die het slachtoffer zijn seksuele intimidatie blijven ook vaker thuis en dus is er ook een economisch verlies gelinkt aan dat absenteïsme.

Dat komt zelfs neer op 288 miljoen euro”, aldus Debaets. Een aantal conclusies uit de studie waren dinsdag al bekendgemaakt bij de voorstelling van de applicatie “Blijf van mijn lijf” tegen seksuele intimidatie in de Brusselse straten.

(Belga)