Liefde delen, maar niet het bed: ‘Gedaan met elkaar wakker woelen’

Als er één plaats is, waar we onszelf zijn, is het in bed. Knack Weekend trekt van slaapkamer naar slaapkamer voor een eerlijk gesprek. Deze week: Katrien (52) en Luc (54) slapen niet meer samen, maar blijven wel lief en leed delen.

‘Drie jaar geleden konden Katrien en ik eindelijk elk onze eigen slaapkamer inrichten omdat onze dochters het huis uit waren’, vertelt Luc. ‘Gedaan met elkaar wakker woelen, ’s nachts ruziën of naar de zetel beneden verhuizen. Ik was nooit de beste slaper, maar met de jaren stapelde de vermoeidheid zich zodanig op dat ik begon in te boeten aan draagkracht en alertheid, alsof ik moest draaien op een halflege tank.’

‘De laatste tijd is die spanning eraf’, knikt Katrien. ‘Ook ik slaap stressvrijer omdat ik niet meer het gevoel heb dat ik hem stoor of hij mij. We gaan wel altijd samen naar boven.’

‘Soms kom ik bij haar nog vijf minuten stoveke spelen, maar daarna ga ik naar mijn bed’, zegt hij. ‘Voor ons intieme leven is dat geen probleem. Het grappige is dat we nu kunnen zeggen: ‘Bij jou of bij mij?” Ze lachen. ‘Voor we gaan slapen, hebben we trouwens dikwijls al tegen elkaar in de zetel gezeten, dat geeft ook veel verbondenheid. Het is niet dat we door apart te slapen geen gedeelde momenten meer hebben, die hebben wij nog vaak: als we samen aan tafel zitten, als we naar optredens gaan – dat doen we zo’n 20 keer per jaar…’

‘… of als we weer eens samen zitten te lachen’, vult zij aan.

‘Die zottigheid en absurde humor herkende ik meteen bij haar toen ik op mijn achttiende haar collega-leider in de Chiro werd. Ik wist meteen: dat is ze. Het voelde zoals het in je dromen voelt.’

‘Het was ook voor mij evident dat we gingen trouwen en kinderen krijgen.’

‘Bij Katrien heb ik dat geruste, geaarde gevoel. Daarom vind ik het zo belangrijk om uitgerust te zijn: dan kan ik er overdag op een leukere manier voor haar zijn.’