Nu iedereen in zijn kot blijft, gaan wij kijken wat mensen zoal doen om het daar draaglijker te maken, voor zichzelf en voor anderen. Deze week: Sara (35) en Aäron (38), die na een geannuleerde skivakantie besloten om met hun kroost te kamperen in eigen tuin. Een tent is ook waar hun verhaal ooit begon.
‘De zon kwam pas op, het was muisstil en ik mocht daarvan genieten samen met mijn dochter van drie. Zij vond het vooral geweldig dat ze haar bed niet uit moest om bij mij te kruipen, maar gewoon in de tent kon doorrollen’, lacht Sara. ‘Haar broertje van vijf lag nog als een blok te slapen, maar toen hij wakker was, vroeg hij meteen wanneer we nog eens konden kamperen. Elke keer dat we dat sindsdien deden, merk ik dat we voor de kinderen een sterke herinnering maken. Daarvoor doe je het toch?’
‘Onlangs werd onze jongste van één wakker en ging het hem echt niet af. Waarop ik even mijn werk liet liggen om hem al spelend te troosten’, vertelt Aäron. ‘Ik ben blij dat ik daar nu meer tijd voor kan maken, zelfs al betekent dat dat ik vaak tot middernacht bezig ben om mijn IT-opdrachten rond te krijgen.’
‘Als er werkstress boven op de zorg voor de kinderen en het huishouden komt, wordt het weleens te veel. Eén avond heb ik zelfs zitten snotteren’, bekent Sara. ‘Aäron zat ook al een paar keer sip achter zijn computer, maar dan teken ik hartjes om op zijn scherm te gaan plakken.’
We zijn allebei knuffelaars en zoeken elkaar vaak op voor dat geborgen gevoel.
Hij lacht. ‘Ze zegt ook vaak dat ik goed bezig ben of iets liefs doe. Dat is een van Sara’s fijne eigenschappen. Maar het kan ook zonder woorden. We zijn allebei knuffelaars en zoeken elkaar vaak op voor dat geborgen gevoel.’
Zij knikt. ‘De vermoeidheid geeft dezer dagen weleens spanningen, maar tot echte ruzie komt het niet. We hebben dan ook van in het begin van onze relatie, in 2012, leren communiceren. Dat moest, want hij zat in Antwerpen en ik was na mijn studie in Berlijn gaan wonen. Terwijl ik daar was, werd ik weer single en kort daarna Aäron ook.’
‘Toen heb ik niet getwijfeld om weer contact op te nemen met Sara. Er was al aantrekking sinds we elkaar hadden leren kennen op tentenkamp – een vrolijke week met jongeren uit de provincie Antwerpen. Om correct te zijn tegenover mijn toenmalige vriendin hield ik de boot af, maar eigenlijk was ik al gevallen voor Sara’s energie. Een voorbeeld: ondanks al het multitasken heeft ze hier nog mondmaskers zitten naaien voor een buurvrouw die thuisverpleegster is.’
‘Anders verveel ik me’, knikt ze. ‘Ik kan ook minder goed thuiszitten dan Aäron. Pas op, ik ben héél blij met de veilige gezinscocon waarnaar ik altijd kan terugkeren. In deze crisistijden wens ik het iedereen toe. Deze zomer kunnen we misschien met z’n allen tuinkamperen? In de school van onze kinderen maken sommige ouders al plannen om op velden van naburige boeren minicampings te improviseren. Er komt dus sowieso wel iets leuks uit de bus.’
