‘Dit is het rare aan opgelicht worden: naast het financiële verlies dat je lijdt, voel je je ook nog eens een enorme onnozelaar’, stelt columnist Jean-Paul Mulders vast.
Ik heb een visioen gekregen over u’, schrijft medium Elaine. ‘Uw leven staat op dit moment voor een splitsing. Gaat u links, of gaat u rechts? Wat is voor u het juiste pad? Ik kan u daarbij helpen. Vandaag nog.’
Het is fijn als hulp zo onbaatzuchtig in je mailbox tuimelt. Het woord ‘splitsing’ is echter zwak uitgedrukt. Eerder lijkt mijn leven op een rangeerstation, waar sporen versmelten en kriskras weer uiteenlopen in het matte licht van een onverschillige maansikkel.
Onverschillig kun je medium Elaine niet noemen. Zij schrijft: ‘Ik doe dit consult voor u helemaal gratis.’ Die belofte maakt mij achterdochtig. Aan het meeste in het leven hangt een prijskaartje. Alleen rommel krijg je gratis, en de dingen die echt de moeite waard zijn.
Het internet zit vol valkuilen voor goedgelovige zielen.
Het internet zit vol valkuilen voor goedgelovige zielen. Ik ontvang mails die mij een erfenis in Kenia beloven, aandelen in goudaders en leuke vrouwen uit het zuiden van Frankrijk, waar blijkbaar alle plaatselijke mannen zijn uitgestorven. Toen ik schreef dat ik meende dat het de l’arnaque was, zwendel, kwam er geen antwoord meer. In mijn verbeelding zag ik een gefrustreerde jongeman in India opstaan om buiten een sigaret te gaan roken. In een hangar zaten tientallen jongemannen in lange rijen achter computers. Allemaal waren ze druk bezig natte dromen te verkopen aan mannen uit andere werelddelen.
Ik voel droefheid als ik denk aan de lui die zich daarin laten stinken. Een vriend bekende mij onlangs honderd euro betaald te hebben na een bezoek aan een pornosite. Op zijn scherm verscheen de boodschap dat zijn computer met een virus geïnfecteerd was, vergezeld van een telefoonnummer. Toen hij dat belde, stelden ze voor om van op afstand zijn computer te ontsmetten. Achteraf bekeken was het vreemd dat ze eerst tweehonderdvijftig euro vroegen, maar met honderd genoegen namen toen hij tegenpruttelde.
Alleen rommel krijg je gratis, en de dingen die echt de moeite waar zijn.
Mijn vriend geneert zich dood. Hij wil liever niet meer aan de affaire herinnerd worden. Dat is het rare aan opgelicht worden: naast het financiële verlies dat je lijdt, voel je je ook nog eens een enorme onnozelaar. Omgekeerd heb ik een soort bewondering voor oplichters, fraudeurs en zwendelaars. Ze zoeken een wormgat in de wereld. Ze proberen de harde wet te omzeilen dat er voor alles gezwoegd dient te worden. Soms zou ik die phishingmails willen herschrijven, van banken die mij laten weten dat ik dringend mijn contactgegevens moet vernieuwen om mijn veiligheid te garanderen. Het zijn de taalfouten die je waarschuwen. Of het feit dat je geen klant bent bij de bank die dreigt je rekening te blokkeren.
Maar om terug te keren naar medium Elaine: ik ga zo overmoedig zijn zonder haar mijn weg in een jaar vol splitsingen en kruispunten te zoeken. Als de twijfel mij belaagt, dan denk ik aan die vriend voor wie het leven één grote speeltuin lijkt. ‘Je mag niet bang in het leven staan he JP’, grijnsde hij, toen hij weer eens was weggekomen met een riskante aangelegenheid.
Ik besloot van dat zinnetje een mantra te maken. Zoals ook van het advies dat ik hoorde van een rebel van vijfennegentig: ‘Geniet. Het is altijd later dan je denkt.’
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
