‘De wereld wordt gered door echte egoïsten’

Ecologisch leven staat niet gelijk aan het zwart-witverhaal vol nobele offers zoals het vaak wordt voorgesteld. Meer zelfs: alleen wie aan zichzelf denkt, kan de wereld redden. Dat zegt Louis De Jaeger: ‘Luxe en eco-friendly moeten hand in hand gaan. Dat is de toekomst.’

Wie is het niet kotsbeu om alweer het gezeur te horen dat we minder lang mogen douchen, geen vliegtuigtrips meer mogen maken en moeten fietsen door de stortregen in plaats van comfortabel de wagen te nemen? We mogen met moeite nog ademen als we onze planeet niet willen ruïneren. Heeft dit allemaal zin of houden we onszelf voor de gek?

Het is vandaag not done om de homo sapiens centraal te plaatsen. Als geëvolueerd mens horen we niet meer te geloven in het antropocentrisme, maar moeten we onszelf zien als simpelweg een schakel in de voedselketen. Hoewel het vanuit een ecologisch standpunt inderdaad zo is dat wij niet meer zijn dan een puzzelstukje in het grotere geheel, is er niets mis met een antropocentrische opvatting.

‘De wereld wordt gered door echte egoïsten’

Het is tenslotte zoals een Frans spreekwoord zegt: charité bien ordonnée commence par soi-même. De valkuil voor sommige groene activisten is dat ze soms geneigd zijn hun persoonlijke frustraties te projecteren op de wereld. Een queeste die start vanuit negativiteit zal echter moeilijker tot een positief resultaat komen. Zo is het, niet alleen volgens oude Franse wijsheden, mogelijk dat je een betere impact hebt op de wereld wanneer je eerst aan jezelf denkt. De wereld wordt gered door echte egoïsten.

Wanneer je de mens centraal zet, heb je geen andere keus dan respectvol om te gaan met de leefomgeving. Een echte egoïst die enkel handelt uit zelfbelang zal automatisch een goed mens zijn. Om in een vredevolle wereld te leven moet je immers zelf vredevol zijn, als je duurzaam respect wil krijgen moet je respect geven en als je wil dat mensen vriendelijk tegen je zijn moet je zelf ook likeable zijn. Het zijn de slecht geïnformeerde egoïsten die een blok zijn aan het been van de wereld en (zelf)destructief zijn. Het is aan ons om ze goed in te lichten en hen te leren hoe ze het ook voor henzelf aangenamer kunnen maken.

Door een tsunami aan informatie is het soms heel moeilijk om de juiste keuzes te maken, zeker als je weet dat grote industriëlen enkele decennia terug reclamecampagnes financierden met als doel de burger zich verantwoordelijk te laten voelen voor vervuiling. Het idee? Burgers die geloven dat de vervuiling hun eigen schuld is, wijzen de industrie niet met de vinger.

Toch is het geen overbodige luxe om jezelf grondig te informeren. Het heeft immers weinig zin om je favoriete kwartier douchen per dag te schrappen als je tijdens de lunch een biefstuk gaat eten, waarvan de productie in verhouding veel meer water vergt dan die wasbeurt. Doe dus wat research vooraleer je je levensstijl wil aanpassen.

Ecologie wordt al te vaak als zwart-witverhaal gezien: het idee leeft dat je ofwel rijkelijk kunt leven en daarmee de aarde naar de verdoemenis helpt, ofwel dat je iets nobel doet voor de wereld, maar wel een saaie asceet bent

De consumenten zijn echter ook niet helemaal vrij van blaam. Hoewel de grote industrieën verantwoordelijk zijn voor de meeste vervuiling, zijn het namelijk wel de consumenten die hun opdrachtgevers zijn. Door duurzame aankopen te doen, stemmen we voor een schonere wereld.

Anderzijds zou het de taak van de politici moeten zijn om alle industrieën – en zeker de landbouw- en voedingsindustrie – te verplichten om duurzaam te zijn. De politici doen wat het volk vraagt: waar wacht je dus op om hen je eisen kenbaar te maken? Zou het immers niet heerlijk zijn om zoveel reizen te maken als je maar wil, te kunnen douchen naar believen en te genieten van de allergrootste luxe op aarde zonder je tegelijk schuldig te hoeven voelen? Meer zelfs: zou het niet fantastisch zijn als je al deze dingen kon doen en tegelijk een positieve impact kon hebben op diezelfde aarde?

Ecologie wordt al te vaak als zwart-witverhaal gezien: het idee leeft dat je ofwel rijkelijk kunt leven en daarmee de aarde naar de verdoemenis helpt, ofwel dat je iets nobel doet voor de wereld, maar wel een saaie asceet bent. Zo ontstaat er veel frustratie en geraken we niet vooruit. Luxe en eco-friendly moeten hand in hand gaan. Dat is mogelijk en daar gaan we voor. Het is de toekomst.