Bubbels voor kerst? Deze mensen vieren al jaren feest in klein gezelschap

Jolien Parmentier en Christophe Ryckeboer © DEBBY TERMONIA

In veel families wordt al weken angstig afgeteld: zullen we deze kerst wel met z’n allen rond de boom mogen zitten? In ieder geval: een feest in kleine bubbel hoeft niet minder feestelijk te zijn. Deze mensen doen het al jaren.

Jolien Parmentier (29) en Christophe Ryckeboer (33) vieren sinds ze samenwonen, nu zeven jaar geleden, elke kerst met z’n tweeën.

Jolien: ‘Ik was vijf of zes toen mijn moeder aankondigde dat ze voortaan geen kerstfeest meer zou organiseren. Ik ben een nakomertje en mijn oudere zussen hadden een lief en schoonfamilie met wie ze ook kerst wilden vieren. Het was een paar dagen voor kerst en voor mij was dat een klein drama. We zijn toen wel oudjaar beginnen vieren met de familie, maar ik ben een kerstmens. Geen kerst vieren: sinds ik niet meer thuis woon, is dat voor mij geen optie.

Ik begin de kerstvoorbereidingen op 1 december: dan maak ik onze kerstkaart. Ik knutsel of koop ook elk jaar een bal voor in de boom die verwijst naar het afgelopen jaar. Een paar jaar geleden maakte ik bijvoorbeeld een bal met de bierviltjes waarop de gasten tijdens ons trouwfeest een wens hadden geschreven. Dit jaar wordt het vermoedelijk iets dat naar onze reis door Nieuw-Zeeland verwijst. Er hangen ook knutselwerkjes van onze petekinderen in en een kerstbal die op onze hond Boomer lijkt. In onze kerstboom zie je onze geschiedenis. Er moeten ook cadeautjes onder: zonder pakjes voelt het niet als Kerstmis. Geven vind ik leuker dan krijgen. Zelfs voor Boomer liggen er pakjes.

Met z’n tweeën vieren is voor veel mensen blijkbaar geen feest.

Kerstavond is altijd heel relaxed: ik kook iets lekkers en na het eten doen we waar we zin in hebben. We hebben geen vaststaande kerstrituelen. Soms spelen we een gezelschapsspel, andere keren kijken we naar een film of maken we een wandeling. Maar we hebben ook al eens een hele avond op de Nintendo gespeeld. Alles kan, als het maar gezellig is. Er zijn kerstavonden waarop ik zin heb om me op te kleden, en dan doe ik dat. Of we trekken onze kersttrui aan, of zelfs onze pyjama. Boomer doet ook mee: hij krijgt een strikje of rendieroortjes aan. (lacht)

Wij krijgen vaak de reactie: ‘Vieren jullie kerst dan niet?’ Met z’n tweeën vieren is voor veel mensen blijkbaar geen feest. Of ze denken dat we een slechte relatie hebben met onze families, wat voor de duidelijkheid helemaal niet zo is. Ik denk dat heel wat mensen dit jaar – nu het moet – zullen ontdekken hoe gezellig het kan zijn om Kerstmis enkel met hun gezin te vieren.’

Knack Weekend-collega en schrijfster Nathalie Le Blanc (51) viert graag met vrienden en familie, maar houdt elk jaar op 1 januari een feestje voor zichzelf.

‘Kerstavond vier ik al meer dan tien jaar met een goede vriendin. De dag erna heb ik een familiefeest. Oudejaarsavond spendeer ik dan weer elk jaar met dezelfde groep vrienden. Het zijn drie fantastische feesten, maar nieuwjaarsdag wil ik alleen vieren. Inderdaad: vieren, want waarom zou het geen feest zijn in je eentje?

Ik moet geregeld goedbedoelde uitnodigingen afslaan, van mensen die het zielig vinden dat ik alleen ben met Nieuwjaar.

Nathalie Le Blanc

Mensen die me niet goed kennen vinden dat weleens raar. Ik moet geregeld – goedbedoelde – uitnodigingen afslaan, van mensen die alleen zitten op Nieuwjaar een beetje zielig vinden. Of van vrienden die ‘nieuw alleen’ zijn, bijvoorbeeld na een scheiding, en gezelschap zoeken. Maar ik geef die dag niet af.

Eigenlijk draait alles om de vraag wat voor jou een feest is. Voor veel mensen is het pas feest als er een grote groep rond de tafel zit. Voor mij is het vooral een moment markeren: een nieuw jaar, een verjaardag, maar ook iets dat je gepresteerd hebt. Zo ben ik onlangs in mijn eentje in een goed restaurant gaan eten omdat mijn nieuwe boek klaar was.

Nathalie Le Blanc
Nathalie Le Blanc© DEBBY TERMONIA

Ik had een mooi voorbeeld in de kunst van het vieren: mijn moeder wist van een doorsnee vrijdag al een feestje te maken, omdat ik een goeie toets had gemaakt, of gewoon omdat het mooi weer was. Met Nieuwjaar aten wij oesters en kreeft, ook al moest mijn vader vaak werken die dag en vierden wij onder ons tweetjes. De liefde voor eten heb ik ook van haar. Lekker eten is voor mij essentieel op een feestdag, en voorpret maakt daar een groot deel van uit. Ik beslis op voorhand wat ik ga eten en heb meestal ook de voorbereidingen al getroffen, zodat ik de dag zelf tijd heb om te lezen, films te kijken en dingen te overdenken. Want die eerste januari is voor mij ook een moment van reflectie. Wat is er dit jaar gebeurd? Wat brengt het nieuwe jaar? 1 januari is vaak de dag waarop ik beslis naar waar ik op reis wil gaan dat jaar, en alvast nadenk over hoe ik mijn verjaardag zal vieren.

Ik kan me wel voorstellen dat het voor mensen die zich eenzaam voelen geen cadeau is om op een feestdag alleen te zijn. Maar ik ben graag alleen, dat is een groot geluk, en na al dat feesten in groep heb ik nood aan een dag feest voor mezelf, alleen.’

Truus Willemse (67) en Marcoen Jansen (65) vieren kerstavond altijd met het gezin. Met hun ‘uithuizige’ kinderen Evelien (37) en Bram (40), is dat vaak een kerst en petit comité.

Truus: ‘Kerst is bij ons een gezinsfeest. Dat was al zo toen de kinderen klein waren. Veel is er in de loop der jaren niet veranderd aan de formule, alleen het menu. Jarenlang aten we fondue, daarna werd dat gourmet. Sinds een paar jaar kook ik graag iets speciaals. Een paar weken op voorhand begin ik er al over na te denken. Een boom zet ik niet meer, maar een mooi gedekte tafel en veel lichtjes horen er wel bij. En cadeautjes natuurlijk, véél cadeautjes.

Je zou denken dat onze kerstfeesten rustig zijn, maar zo’n familie zijn wij niet.

Truus Willemse en Marcoen Jansen

Onze zoon Bram is expat en woont momenteel in China met zijn gezin, onze dochter Evelien reist graag en zat met kerst al een paar keer aan de andere kant van de wereld. Elk jaar zitten we in een andere opstelling rond de tafel. Dit jaar zullen we kerst vieren met Evelien en haar vriendin. Dat lag al lang voor de nieuwe lockdown vast. Een aantal jaar hebben we kerst met ons drietjes gevierd: mijn man, Evelien en ik. Je zou denken dat dat rustige feesten zijn, maar zo zijn wij niet. Wij hebben geen spelletjes of kerstfilms nodig om de sfeer erin te houden, wij kunnen blijven praten. Hoe later op de avond het wordt, hoe luider en hoe heviger de discussies worden, vaak tot twee of drie uur ’s nachts.

Truus Willemse en Marcoen Jansen
Truus Willemse en Marcoen Jansen© DEBBY TERMONIA

Een constante is onze kerstsoundtrack: het kerstalbum van BZN, dat hoort er gewoon bij. (lacht) Een maand geleden zaten we voor het laatst in lange tijd met z’n allen rond de tafel, toevallig aten we gourmet. Ik geloof dat het Evelien was die zei: ‘Laten we anders nu kerst vieren, we zitten toch al aan de gourmet.’ Bram heeft toen die cd opgezet en we hebben het glas geheven op Kerstmis. Met een expat als zoon moet je vieren op de momenten dat je elkaar ziet, officiële feestdag of niet. Mijn man en ik hebben er nooit een probleem van gemaakt als de kinderen hier niet konden zijn met Kerstmis. We bellen elkaar dan weleens in de loop van de avond, of doen een videocall. Ik ga zeker niet zitten treuren omdat mijn gezin niet compleet is. Kinderen krijg je immers niet voor jezelf. Zij zijn gelukkig, en dat is wat telt.’

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content