België is een van de zwaarst getroffen landen wanneer het gaat over parentale burn-out. Dat blijkt uit de resultaten van een studie in 42 landen door de UCLouvain.
De westerse landen, die vaak een individualistische cultuur hebben, zijn het zwaarst getroffen door het fenomeen van uitputting (burn-out) bij ouders. België scoort bijzonder slecht en bevindt zich in de top 3 van zwaarst getroffen landen. Culturele factoren wegen zwaarder door dan socio-economische factoren om het fenomeen te verklaren, zo blijkt.
Individualistische cultuur
Er is sprake van een parentale burn-out wanneer een ouder aan overmatige stress blootgesteld wordt, zonder over voldoende middelen te beschikken ter compensatie. De ouder raakt vervolgens uitgeput en wordt net het tegenovergestelde van de ouder die hij of zij wil zijn. Dat heeft volgens de onderzoekers soms ernstige gevolgen voor de ouders en voor de kinderen.
Ouderschap is hier een erg eenzame bezigheid, in tegenstelling tot bijvoorbeeld Afrikaanse landen
De onderzoekers, Isabelle Roskam en Moïra Mikolajczak, stellen vast dat de rijke en individualistische westerse landen, die gemiddeld minder kinderen tellen, het zwaarst getroffen worden door het fenomeen. De cultuur speelt een doorslaggevende rol bij parentale burn-out, meer dan de socio-economische en demografische verschillen tussen de landen. ‘Onze individualistische landen streven naar prestaties en perfectionisme. Ouderschap is er een erg eenzame bezigheid, in tegenstelling tot bijvoorbeeld Afrikaanse landen, waar een heel dorp zich betrokken voelt bij de opvoeding van kinderen’, aldus Roskam.
De armste landen, die vaak veel kinderen tellen, zijn collectivistischer, hetgeen een belangrijke bescherming geeft tegen uitputting van ouders. De onderzoekers geven ook aan dat het westerse individualisme nog duidelijker wordt in deze periode van gezondheidscrisis. Families raken geïsoleerd en zien hun sociale relaties doorgesneden. Om stress bij het ouderschap tegen te gaan, pleit Roskam ervoor dat ouders binnen een gemeenschap elkaar meer zouden bijstaan en dat er zou afgestapt worden van het nastreven van het beeld van perfecte ouder.
