#WeekendRealTalk – ‘The Diary of A Teenage Girl’: over lolita’s en concentratiepoepers

“Ik vond het begin van de film meteen geweldig: hoe ze zegt dat ze net seks heeft gehad. Ik moest glimlachen.”

“Voor mij was dat destijds niet zo’n big deal. Enfin, ik had ook aan die jongen, mijn vakantielief, gezegd dat ik het al had gedaan, dus ik mòcht er niet zo’n big deal van maken toen het met hem gebeurde.”

“Mijn eerste keer was eigenlijk niet zo speciaal, maar in mijn hoofd was dat wel iets bijzonder. Dat zie je in de film ook: ze maakt er iets geweldig van, bijvoorbeeld door een foto van zichzelf te nemen meteen erna.”

“Op zich is het niet zozeer de seks zelf die het speciaal maakt. Het is eerder de ontdekking van je eigen macht. Dat is tegenstrijdig: enerzijds zit je in een puberlichaam waar je niets van begrijpt, maar anderzijds besef je opeens ook dat je iets kan doen met dat lichaam, iets wat je machtig maakt. Het is een gevoel waar je verslaafd aan geraakt en waar je uiteindelijk ook misbruik van gaat maken.”

Enerzijds zit je in een puberlichaam waar je niets van begrijpt, maar anderzijds besef je opeens ook dat je iets kan doen met dat lichaam, iets wat je machtig maakt. Het is een gevoel waar je verslaafd aan geraakt en waar je uiteindelijk ook misbruik van gaat maken.

“Ja, op een gegeven moment wil je ook gewoon begeerd worden. Je wilt dat iemand jou wilt. En dan vraag je jezelf net zoals Minnie af: “Wie is er nu allemaal verliefd op mij?” Je denkt er constant aan.”

“Inderdaad! En je gaat er ook zo naar handelen. Iedereen spreekt altijd van de zogenaamde slettenperiode (over dat woord hebben we het later nog wel eens) op de universiteit maar ik was vooral losbandig als puber.”

“Ik denk veel mensen”

“Ik vond het daarom ook heel opvallend dat Monroe zo schrok toen ze expliciet zei: “I want you to fuck me.” Mensen zijn het niet gewoon dat meisjes op die manier uit de hoek komen. Terwijl het natuurlijk niet uitmaakt of je een jongen of meisje bent, want iedereen heeft die drift.”

“Dat was ook zo bij mijn eerste lief, de jongen die mij ontmaagd heeft: wij deden bijna niets anders meer! Maar het was meer de idee van seks dan de seks zelf waar ik van genoot. Het gaat over alles daarrond. Niemand praat daar eigenlijk ooit over: hoe je soms seks hebt omdat het een manier is waarop je controle kan hebben.”

“Soms heb je ook eens een slechte dag en dan kan seks een manier zijn om controle te krijgen. Niet zozeer op die andere persoon, maar op jezelf. Je hebt jezelf in handen. Bij wijze van spreken.”

Soms heb je ook eens een slechte dag en dan kan seks een manier zijn om controle te krijgen. Niet zozeer op die andere persoon, maar op jezelf. Je hebt jezelf in handen. Bij wijze van spreken.

“Veel mensen beseffen dat ook niet. Ik hoorde van een jongen dat hij de film wel tof vond, maar zich afvroeg hoe realistisch het is. Natuurlijk is het realistisch! Vrouwen willen ook uittesten en experimenteren. De maatschappij praat ons daarover een gevoel van schaamte aan. Dat is zo jammer, want op zulke momenten voel je je juist heel zelfzeker en dan wordt dat weer de kop ingedrukt.”

“Maar echt! Nadat ik seks had, had ik eindelijk het gevoel dat ik mijn lichaam begreep. Ik had er niet per se van genoten -dat heeft bij mij echt wel een jaar ofzo geduurd- maar ik voelde me goed in mijn vel en ik snapte bepaalde, euh.. functies, zeg maar. Waarom hebben we dat moment nooit kunnen vasthouden? Hoe gaan we van dat ene moment van macht en zelfvertrouwen plots naar een bundeltje miserie en complexen?”

“Ik had er niet per se van genoten -dat heeft bij mij echt wel een jaar ofzo geduurd- maar ik voelde me goed in mijn vel en ik snapte bepaalde, euh.. functies, zeg maar. Waarom hebben we dat moment nooit kunnen vasthouden? Hoe gaan we van dat ene moment van macht en zelfvertrouwen plots naar een bundeltje miserie en complexen?”

“Je mag bijna niet trots of blij zijn omdat je als meisje seks hebt gehad en ervan hebt genoten. Achteraf moet je altijd jezelf goedpraten: “Dat had ik niet mogen doen.” Terwijl je dan wel de mannen van The Lonely Island hebt die luidkeels zingen: “I just had sex!” Bij vrouwen heb je zelfs de heel genderspecifieke term van de walk of shame. Hen zal je niet horen zingen. Eigenlijk hebben wij ook zo’n nummer nodig.”

“Wat je vaak ziet in de cliché romantische films is dat de jongen wel seks wil, maar het meisje alleen overstag gaat omdat ze denk dat het ware liefde is. Ik denk dat we ons soms een soort van naïviteit aanmeten om onze experimenten met seks te verantwoorden. Dat is ook zo in de film. Ze vraagt zich af: “Does Monroe love me?” Maar eigenlijk boeit dat haar niet echt. Ze verwart seks voor liefde.”

“Weet je wat ik de meest pakkende scène vond? Toen ze met die slechte vriendin op het appartement van een groezelige gast zat en er geïnsinueerd werd dat ze seks zou moeten hebben met die kerel. Het feit dat ze toen wegliep, vond ik heel sterk. Als vrouw kom je soms in situaties terecht waar je je niet goed bij voelt. En ik denk dat veel meisjes het moeilijk om die grens te leggen: wanneer is iets niet ok voor mij ?”

“Ja, niet veel meisjes zouden durven weggaan!”

“Wat ik heel frappant vond, was die concentratiepoeper. Da’s zo het soort jong onervaren gastje waar je als meisje seksueel niets aan hebt. Ik vond het geweldig dat Minnie hem in de film instructies begon te geven. En dan werd ze op de vingers getikt omdat ze te passioneel is.”

“Ik ben onlangs naar bed geweest met een jongen en die zei ik ook duidelijk wat hij moest doen en wat niet. Achteraf zei hij dat hij nog nooit met een vrouw het bed gedeeld heeft die hem op die manier aanwijzingen gaf. Van zodra je als vrouw je eigen genot probeert voorop te stellen, komt daar toch op de een of andere manier commentaar op.”

“Ik vond het geweldig dat Minnie hem in de film instructies begon te geven. En dan werd ze op de vingers getikt omdat ze te passioneel is. Van zodra je als vrouw je eigen genot probeert voorop te stellen, komt daar toch op de een of andere manier commentaar op.”

“Het is ook weer zo verschillend hé. Mannen willen ergens wel dat je de lead neemt door bovenop hem te kruipen en misschien wel eens zijn luchtpijp dicht te knijpen, maar als het te instructief wordt, deinzen ze terug.”

“Het enige minpunt voor mij was dat er ook hier weer geen condooms te zien waren”

“Ja, ik heb daar ook nog aan gedacht! Maar dat waren de seventies hé.”

“Het condoom bestond toen toch al?”

“Ja, maar de pil ook, en mensen waren toen toch vooral bezig met “niet zwanger worden”. De schrik voor soa’s is er vooral in de jaren negentig ingekomen met aids dacht ik.”

“Los van die condooms waren het wel realistische scenes.”

“Héte scenes vond ik ook!”

“Oh my god, ja!”

“Ik vroeg me af en toe wel af of het oké was dat ik er zo opgewonden van werd. Want Minnie heeft natuurlijk seks met een volwassen man. Dat is natuurlijk heel problematisch, maar ik vraag mij af of ze dezelfde ervaring zou gehad hebben met, zoals jij daarnet zei, een concentratiepoeper.”

“Dat is wel een goede bedenking. Ik denk dat we tijdens onze puberteit allemaal in een staat van chaos leven en niet weten hoe of wat. Monroe wist heel duidelijk wél hoe of wat, althans toch op seksueel vlak.”

“Ik vraag mij ook af wat er aan is van die mythe die stelt dat jonge meisjes zich seksueel aangetrokken voelen tot oudere mannen, en omgekeerd.”

“Dat is een soort van Lolita-situatie. Er is een wederzijdse fascinatie met jeugd aan de ene kant, en met ervaring aan de andere kant.”

Toen ik voor de eerste keer seks had, was ik 17 en de jongen 23. Ik weet nog hoe ik indruk wou maken. Ik dacht: die heeft al seks gehad. Die weet alles al, en ik nog niet. En ik wou ook bij de club horen, de club van de seks. Ik dacht dat volwassen mensen de hele tijd alleen maar seks hadden: da’s volwassen zijn.

“Toen ik voor de eerste keer seks had, was ik 17 en de jongen 23. Ik weet nog hoe ik indruk wou maken. Ik dacht: die heeft al seks gehad. Die weet alles al, en ik nog niet. En ik wou ook bij de club horen, de club van de seks. Ik dacht dat volwassen mensen de hele tijd alleen maar seks hadden: da’s volwassen zijn.”

“Hah! Een mooie realiteit, maar jammer niet altijd waar.”

“Nu moeten we er bijna om smeken.”

“En dat is ook weer niet goed!”