Parijs XI: In groepsverband

Tijdens de modeweek van Parijs is er soms meer te zien in de showrooms van dan op de catwalk.

Tijdens de modeweek van Parijs is er soms meer te zien in de showrooms van (meestal) kleinschalige bedrijfjes dan op de catwalk. Maar soms ook niet.

Het Flanders Fashion Institute brengt elk seizoen een groep merken en ontwerpers naar Parijs, voor een minibeurs van Vlaamse mode. Dit keer werd uitgeweken naar een grotere (zij het iets meer obscure) locatie in rue de Bretagne, aan de rand van de Marais. Het was geen onverdeeld succes. In tegenstelling tot vorige edities leek het FFI de weg kwijt.

Het instituut, dat zijn Antwerpse hoofdkwartier deelt met het MoMu en de Academie, staat (zo dachten wij) voor sterke, vernieuwende en oorspronkelijke mode. Maar dat soort mode was er nauwelijks te zien ? met uitzondering van Demna Gvasalia (die in plaats van een collectie een project voorstelde met acht prototypes van ruw canvas) en Yuima Nakazato (die na zijn fantastische schoenen van vorig seizoen halssnoeren en schouderstukken presenteerde gemaakt van reepjes goudplastic). De andere ontwerpers in de showroom van het FFI waren zeker getalenteerd, maar hadden wellicht meer op hun plaats gestaan op een grotere, commerciÔle beurs. Misschien moet het FFI duidelijkere keuzes maken, of op zijn minst: de confectiemode scheiden van de avantgarde.

Modo Bruxellae, de Brusselse pendant van het FFI, vaart met de minibeurs 101 % Brussels Fashion een duidelijke commerciÔle koers, en voor Brusselse ontwerpers (onder wie dit keer Carine Gilson, Christa Reniers, Rue Blanche en Jessie Lecomte) is dat wellicht de beste keuze.

Zowel het FFI als de Brusselaars moesten in Parijs wijken voor de pletwals van de British Fashion Council, die voor het eerst in Parijs een collectieve showroom inrichtte. Met een ruime keuze van ontwerpers (onder anderen Erdem, Mary Katrantzou, House of Holland en Osman Yousefzada), een interessant concept (de selectie werd toevertrouwd aan een commissaris, de journaliste Sarah Mower), maar vooral: energie en veel volk.

Andere showrooms van Belgische ontwerpers in Parijs: het confectiemerk Chine met ontwerper Tim Van Steenbergen (in de winkel van Chine aan de dure Place VendÃ’me); Van Steenbergens eigen presentatie in zijn boetiek in de bruisende wijk Le Marais; Stephan Schneider; en Christian Wijnants die voor volgende winter een vrouwencollectie maakte met heel wat nonchalant gedrapeerde stoffen “waar elke vrouw zich op haar manier kan in induffelen”.

Jesse Brouns.