Parijs: Lichter dan ooit

Jesse Brouns vleit zich in een sofa met Diane von Furstenberg en deelt de front row met Naomi Campbell, maar geniet toch vooral van de show van Dries Van Noten.

Rue Saint-Martin, 14u40. Limi Feu blijft de dochter van haar vader, Yohji Yamamoto. En ze is koppig, zoals de meeste Japanners. Dus blijft ze gebeten op zwart en wit, op oversized mantels en assymetrie. Maar ze wordt alsmaar beter, en deze show, voor het eerst ook met jongens, is de beste sinds haar debuut, niet eens zo lang geleden. Limi Feu heeft iets ruws, iets ongepolijsts, en dat houdt ons wakker. Limi leeft, in tegenstelling tot veel van haar mannelijke, al te romantische, op Barbie gezoogde generatiegenoten in Parijs.

Quai d’Austerlitz, 15u35. Dries Van Noten keert terug naar de locatie van zijn laatste mannenshow, een open parkeergarage langs de Seine, met graffiti, beton en een eindeloze catwalk. De collectie bouwt verder op deze winter, en ligt ook in het verlegde van zijn aanbod voor mannen, met gebleekte jeans en weggevaagde kleuren. De luipaardprints en de militaire elementen van vorig seizoen zijn vervangen door Chinese bloemenprints en edelmetaal, maar de essentie blijft dezelfde: mix and match. De combinaties van zilver, denim en geel zijn onweerstaanbaar. Van Noten, die pas een eerste mannenwinkel opende in Parijs, blijft een essentieel ontwerper.

Cité de la Mode, 16u30. Op de hoogste verdieping van het kronkelende, gifgroene gebouw van de architecten Jakob MacFarlane speelt Felipe Oliveira Baptista voor een volle zaal. De ontwerper vervangt volgend seizoen Christophe Lemaire bij Lacoste (en dat maakt ons extra nieuwsgierig), maar overtuigt niet echt met zijn eigen, al te brave collectie.

Lycée Japy, 17u12. Marco Zanini liet zich voor Rochas inspireren door de Zweedse roots van zijn moeder. Een comfortabele collectie met veel homewear, maar ook opvallende figuratieve prints, besteld bij een lokale schilder.

Palais Omnisports de Paris Bercy (POPB), 18u30. Gareth Pugh toont voor de tweede keer een filmpje: zijn bijdrage aan het debat of de traditionele catwalkshow nog wel van deze tijd is (het antwoord ligt eigenlijk voor de hand: of course not). De film van twaalf minuten is geregisseerd door Ruth Hogben, in samenwerking met Show Studio, de website van Nick Knight. Legendarisch model Kristen McMenamy, aan een opvallende comeback bezig, springt, valt en rent in de outfits van Pugh, samen met een mannelijke danser van de English National Ballet School). De film valt te bekijken bij Show Studio.

Palais de Tokyo, 19u43. Daria opent de show, en Naomi Campbell zit front row bij Hakaan, die in Parijs debuteert. En met Campbell: iedereen die telt in de mode. Voor een debutant is dat niet vanzelfsprekend. Hakaan, die dit jaar de prijs won van de ANDAM, heeft duidelijk goede vrienden. En talent? Dat wel. De collectie, wit en licht, is slick en sexy. Maar grensverleggend is nog iets anders.

Rue du Mont Thabor, 20u25. Afspraak bij Maxime Simoëns, een jonge Franse ontwerper die momenteel bijval krijgt. Zijn collectie laat ons gezelschap koud: mooi, dat wel, maar in een gelijkaardig vocabularium is bijvoorbeeld Bruno Pieters veel mondiger. Toch benieuwd naar de eerste show van Simoëns, tijdens de coutureweek in januari. Aan de overkant van de straat toont decorateur en socialite Vincent Darré zijn nieuwe, typisch Franse meubels, en enkele juwelen van de kunstenaar Marcial Berro. Diane Von Furstenberg vleit zich in een sofa, en daarna is het de beurt aan legendarisch topmodel Farida Khelfa.

Jardin des Plantes, 21u50. Het park van het Natuurhistorisch Museum is een en al duisternis en mysterie. Wat een contrast met het spektakel in de Galerie de Minéralogie, waar Damir Doma een in geel en oranje gedipte collectie showt die lichter is — en veel gemakkelijker draagbaar — dan we van hem gewoon zijn. En dat is een slimme zet van de ontwerper.

Jesse Brouns