Gitzwart Dior en Van Beirendonck tegen de oorlog

Op de modeweek in Parijs was het de beurt aan Christian Dior en Walter Van Beirendonck.

Walter Van Beirendonck heeft, niet voor het eerst, een Make love not war-moment, met onder meer truien waarin raketten, tanks en anti-oorlogslogans zijn verwerkt, en een slappe raket als driedimensionele sjaal (eventueel ook te gebruiken als deurstop). Van Beirendonck showt ook een kleine dameslijn, met fantastische hoeden van Stephen Jones en waanzinnig sculpturen van stof: wapens en dieren die als een pijl door het middel van de modellen lijkten te zijn geschoten (met de nadruk op lijken). Leuk.


Op de gitzwarte collecties vanKris Van Assche, voor zijn eigen merk en voor Dior, valt alles welbeschouwd weinig aan te merken, tenzij misschien dat ze soms in elkaar te lijken overvloeien. Je vraagt je af wat Dior tegenwoordig betekent. Van Assche is een absolute professional, maar geen revolutionair. Perfect, kortom, voor crisisperiodes. Wel ontbreekt het Dior aan buzz. Het merk hoeft niet op zoek naar een nieuwe ontwerper, maar misschien wel naar een nieuwe marketingspecialist.

John Galliano, die in Milaan een nieuwe, goedkopere lijn introduceerde (simpelweg Galliano), loenst voor zijn hoofdcollectie naar Sherlock Holmes. VoorGivenchy hebben we, in tegenstelling tot de meeste fashionista’s, weinig geduld. Ontwerper Riccardo Tisci liet zich dit keer inspireren door Jezus, compleet met een doornkroon en Ave Maria op de soundtrack. Mogen we het woord “belachelijk” opperen, of zullen we beleefd blijven?

De Belgische pers wordt nooit uitgenodigd voor de shows van Comme des Garçons. Soms gaan we toch. Mooie show, met bescherming als voornaamste thema. Denk Kennykappen (zie South Park) en kogelvrije vestjes. Rick Owens krijgen we ook nooit te zien. Jammer: op de prentjes lijkt zijn collectie bijzonder geslaagd.

Jesse Brouns

Bekijk alle defilés van de mannenmode in Parijs op Catwalk Weekend.