Zeer magere, niet bepaald klassieke schoonheden moeten plaats ruimen voor meer aantrekkelijke en gezonde exemplaren. Toch blijft een unieke look onontbeerlijk. De nieuwe Belgische lading past perfect in dit plaatje.

De tijdgeest bepaalt mee je kansen op een internationale doorbraak als model. Zo is de vraag naar heel magere, niet doorsnee aantrekkelijke jongens, die enkele jaren geleden geregeld verschenen in shows van onder anderen Dior en Jil Sander, aan het wegebben. Ook bij meisjes zijn er soortgelijke verschuivingen. “Modellen mogen weer mooier zijn, met een iets beter lichaam”, merkt Yves Cattelain van het Brusselse modellenbureau IMM op. Vooral in de commerciëlere lijnen zitten de gezond slanke meisjes in de lift : een trend die gevoed wordt door redacteurs en lezers van modebladen. Modellen als de Nederlandse Lara Stone en de Israëlische Bar Rafaeli behoren tot de absolute wereldtop én hebben een mooi gevormd lichaam. “Ze hebben nog wel maatje 36, maar je hebt minder het gevoel dat ze zichzelf uithongeren”, vindt styliste Sophie Pillen.

“Dat een model vandaag de dag mooier moet zijn, betekent daarom niet klassieker”, vertelt Carine Caillieret van IMM. Het belangrijkste blijft een sterke persoonlijke uitstraling die je onderscheidt van de duizenden andere modellen die met hun portfolio de casting agents afschuimen. Topmodellen als Cole Mohr, Iris Strubegger en Mariacarla Boscone lopen door hun unieke look niet het risico te worden verward met de zoveelste klassieke schoonheid. En dat is waar de grote modehuizen en -bladen naar op zoek zijn. Zeker vandaag moet je er als model uitspringen, want vergeleken met tien jaar geleden is een internationale doorbraak heel wat moeilijker geworden. “Dit komt doordat er meer concurrentie is van Oost-Europese meisjes die nu veel gemakkelijker een visum kunnen krijgen, maar ook omdat er door de crisis minder klanten zijn”, legt Tine Van Roy van modellenbureau Dominique Models in Brussel uit. Opvallend is dat veel Nederlandse modellen het goed doen, met boegbeelden als Lara Stone, Ymre Stiekema, Kim Noorda en Bastiaan Ninaber.

Belgen

Een tendens die we alleen maar kunnen toejuichen is dat ook de Belgische modellen aan het opklimmen zijn op de internationale modeladder. Amélie Lens werd onlangs nog op de website van Vogue bestempeld als derde model to watch in 2010, en naast gevestigde waarde Geoffroy Jonckheere zorgen Benoni Loos, Cesar Casier en Thomas Hoefnagels voor nieuw mannelijk Belgisch bloed. Casier verzorgde eind vorig jaar nog de Armani Jeans- en Dsquared2-campagnes en Hoefnagels trotseert dit seizoen de lens van wereldberoemd modefotograaf Mario Testino voor de nieuwe D&G-campagne. Loos, die twee jaar geleden ontdekt werd op een bankje op de Vrijdagsmarkt, liep sindsdien al mee in verschillende Guccishows en werd gevraagd door onder meer Jil Sander (Uniqlo) en Hermès : “In de mode-indu-strie zijn er veel meelopers. Eens ze je ergens zien, willen ze je ook hebben.”

Zowel Benoni Loos als Amélie Lens hebben wat ze noemen een karakterkop, net als Hanne Gaby Odiele, het meest succesvolle Belgische model van het moment en nummer 16 van de wereld, vlak na Chanel Iman. “De Belgische meisjes zijn altijd meer op karakter gecast geweest”, vertelt Pillen. “Kijk maar naar onze modellen die tien jaar geleden furore maakten in de internationale modewereld, zoals Hannelore Knuts.” Eigen aan de nieuwe lichting is dat ze zichzelf en de modellenwereld kan relativeren. Zo zijn vooral de mannen vaak ook met andere dingen bezig en beschouwen ze hun modellenwerk als een echte job in plaats van een pure passie. Ook Loos blijft nuchter onder zijn nieuwe bezigheid : “Ik verdien er mijn geld mee en vind het interessant aangezien ik veel mensen ontmoet en veel plaatsen te zien krijg, maar er zijn natuurlijk ook negatieve aspecten, zoals de drukte en het vaak lange wachten.” Voorlopig concentreert hij zich op Europa en blijft bewust weg uit New York : “Dat is de crisis capital, als ik geld wil verdienen moet ik hier zijn.”

DOOR VINCENT FOBELETS – Foto’s Etienne tordoir