‘Hoe voorkom je dat je overspoeld wordt door een gevoel van machteloosheid als het nieuws gevuld is met aard­bevingen, genocides, misinformatie en bootjes vol wanhopige mensen?’

Piepkleine handtasjes en Romeinen, Barbie en covergirls op leeftijd, ons terugkijknummer is altijd een gelegenheid om de vreemdste, mooiste of meest hoopgevende dingen van het jaar weer op te rakelen. Maar het is eerlijk gezegd ook wat heftig, zo’n jaaroverzicht maken. Bosbranden en overstromingen, gruwelijke aanslagen en even gruwelijke oorlogen, geweld tegen vrouwen en chagrijnige discussies over dingen die er niet echt toe doen, politici zonder realiteitszin of moreel kompas: als je een jaarportie nieuws moet doorploegen, trekt je maag al snel samen van Al Die Grote Dingen. Zoals de Franse acteur en regisseur Alain Chabat wist: “We zijn altijd bezig met oorlog voeren, terwijl we op een klein keitje ronddolen in een ijskoud universum. We zijn idioten.” Dus hoe voorkom je als piepkleine vlek op dat keitje dat je overspoeld wordt door een gevoel van machteloosheid als het nieuws gevuld is met aard­bevingen, genocides, misinformatie en bootjes vol wanhopige mensen? Door je te laten inspireren door mensen die het clichématige steentje in de rivier verleggen, eventueel.

Want gelukkig kwamen we in de loop van het jaar nogal wat mensen tegen die zich niet wentelden in hun onmacht, frustratie of triestheid, maar die zo’n steentje vastpakten. Een jonge studente die een onrecht waar ze mee geconfronteerd wordt, eloquent aanklaagt in een krantencolumn en op televisie, bijvoorbeeld. Of een schrijver en een cartooniste die proberen uit te leggen hoe hun en dus ook onze wereld werkt. Er is de jonge vrouw die na haar kankerdiagnose niet de juiste huidproducten vond en die dan maar zelf op de markt bracht, en de kok die op de vlucht moest voor terreur en nu zijn culinaire kunde inzet voor minderbedeelde groepen. Of wat denk je van een historicus en zijn schrijvende kameraad die vonden dat de Belgische geschiedenis zoals ze nu geschreven is niet helemaal volledig is, waarna ze aan de slag gingen om dat recht te zetten. Er zijn bloemisten die écht voor lokaal gaan en modemensen voor wie duurzaamheid geen hol woord maar effectief de leidraad is. Stuk voor stuk mensen die aan de boom schudden, tegen schenen schoppen, hun nek uitsteken of hun mouwen op­stropen om effectief iets te doen. In een wereld waarin we allemaal proberen om onbehapbaar onrecht en ingewikkelde problemen aan te pakken met posts op sociale media, doen zij écht iets en brengen ze hoop.