Loft story: vervallen paardenstallen worden een riante gezinswoning

Vervallen paardenstallen omvormen tot een cocon met loftallure: Bruno Pani, oprichter van het evenementenbureau Profirst International, ging de uitdaging aan. Met als resultaat een riante gezinswoning op het Waals-Brabantse platteland.

Een huis verraadt vaak zijn oorspronkelijke functie. En dat is niet anders in deze plattelandsloft. Het volstaat om je ogen te richten op het gewelfde plafond van rode baksteen om wat nog rest van het bijgebouw van een 19de-eeuws kasteel te ontdekken. Na zware beschadigingen tijdens de Tweede Wereldoorlog werd het met de grond gelijkgemaakt.

Toen Bruno Pani en zijn vrouw Ronane de locatie voor het eerst bezochten in 1999, zagen ze niet veel meer dan een ruïne. De stallen waren in verval, hier en daar slingerde nog wat hooi rond, de paardenkoetsen stonden stof en water te vergaren, de hoge bomen groeiden dwars door het dak. ‘We doen het’, klonk het, alsof ze een weddenschap afsloten. Ze barstten in lachen uit, een beetje uit nervositeit. Waar waren ze aan begonnen?

Ieder zijn plek

Twintig jaar later hebben ze nergens spijt van. Zelfs niet van de tien jaar durende verbouwingswerken die nodig waren om de oude stallen te transformeren tot het gezellige nest dat het vandaag is. Waar wordt gespeeld met witte en zwarte vlakken, en waar het geluk zowaar van afstraalt. Grote architecturale ingrepen waren niet nodig, het pand bood genoeg mogelijkheden. Zodra de structuur was blootgelegd, kwam het erop neer het gebouw te stabiliseren en de indeling volledig te vernieuwen. Zo kwam er, naast een centraal blok, een minimalistische trap naar de nachtverdieping. Die werd doelbewust wit geschilderd, net zoals het oude gebinte in de ouderlijke slaapkamer, wat het op een kathedraal doet lijken.

‘Deze woning is niet erg homogeen, maar ruimtelijk heeft ze veel te bieden. Elke kamer is groot en drukt uit wat we leuk vinden’, aldus Pani. ‘Ronane houdt van koken, daarom werd de keuken het kloppende hart van dit huis. Het gaat erom dat iedereen hier zijn plek vindt om te werken, te relaxen, te chillen, waar hij of zij dat wil.’ Dat geldt overigens ook voor Mortex, de huiskat, wiens pels dezelfde kleur heeft als het materiaal waarnaar hij vernoemd werd.

Dit kloppend hart, waar men zomaar in en uit kan lopen, wordt geflankeerd door twee in het licht badende ruimtes. ‘We wilden zo weinig mogelijk deuren. Zo wordt dit een plek waar plaats is voor iedereen, inclusief de vrienden van de kinderen, van ’s morgens vroeg tot ’s avonds laat. Théa is 25 en werkt met mij samen bij Profirst, Elio is 23 en Nala 14.’ Het is meteen ook duidelijk waarom hier een speelkamer is met een biljarttafel, een homecinema en een eclectische bibliotheek. Opvallend zijn ook de twee grote familiefoto’s van de hand van modefotograaf Peter Lindbergh, met wie Pani bevriend was. Een vriendschap die zo ver ging dat de familie van Lindbergh, wetende dat Peter ziek was, Pani de orkestratie van zijn begrafenis toevertrouwde.

Dagelijkse siësta

In de eetkamer staat een grote, ruwe tafel – vijfenhalve meter lang – met in Chinese inkt geverfde poten op een henneptapijt. Puur natuur en een tikje extravagant. Zo heeft Pani het graag. ‘Je moet met achten zijn om die tafel op te tillen. Ze komt van de antiquair-interieurontwerper Axel Vervoordt, voor wie ik veel respect heb. Hij is een van mijn meesters. We hebben al meermaals samengewerkt. Bijvoorbeeld voor de bruiloft van Marta Ortega, de erfgename van Zara, en voor het huwelijksfeest van Kanye West en Kim Kardashian. Hij is een visionair met een heel eigen, hedendaagse beeldtaal die geworteld is in geschiedenis en kunst. Met hem heb ik de relatie tussen mens en ruimte in elke creatie ontdekt, het belang van de gulden snede.’

Het bouwproject is ook een familieverhaal. Naast Bruno Pani en zijn vrouw, die als grafisch ontwerpster bij het brandingbureau Hoet & Hoet werkt, werd ook haar broer, de eigenaar van de Brusselse designboetiek Instore, betrokken. Hij leverde de meeste meubelen, waaronder de Flexform-bank, de chaise longue van Charles & Ray Eames, een lage tafel van B&B Italia en bijpassende lage zetels. Hier en daar herkennen we ook het werk van hun moeder, Frédérique Hoet, een van de eerste vrouwelijke architecten die afstudeerden aan La Cambre. Haar creaties met restanten van leer die ze geduldig in elkaar puzzelde, zorgen voor een bepaalde sensualiteit in het interieur. In het taupe salon accentueren de grove gordijnen van onbewerkt linnen het cocongevoel. ‘Dit is een ruimte waar stilte tot meditatie leidt’, klink het. De perfecte plek voor zijn dagelijkse siësta. Een idee dat Bruno Pani van Salvador Dalí leende. Want een powernap van niet meer dan twintig minuten volstaat om er weer tegenaan te gaan. Of het nu hier is, of in Parijs, Londen of Los Angeles. En of hij nu de organisatie van een defilé op Fifth Avenue, een Spaans huwelijksfeest voor vierhonderd gasten of een picknick in de tuin van een hiphopfenomeen op de planning heeft staan.

Bruno Pani

• Wordt in 1959 in Luik geboren en studeert geluid aan het Institut des Arts de Diffusion (IAD) in Louvain-la-Neuve.
• Op zijn twintigste ontdekt hij sport- en eventmarketing na het lezen van de bestseller What They Don’t Teach You at Harvard Business School van Mark McCormack, oprichter van IMG, een managementbureau voor sportatleten en beroemdheden.
• Richt het evenementenbureau Profirst op in 1992.
• Ontmoet in 1996 Giorgio Armani, voor wie hij een modeshow organiseert op de Zavel in Brussel. Het startschot van een samenwerking die nog tot op vandaag loopt.
• Associeert zich doorheen de jaren met Jean-Philippe Maes, Bernard Stas en Jean-Philippe Braud. Het leidt tot nieuwe Profirst-kantoren in Parijs en Londen en partnerships in China, onder meer met Tmall, Zara, Massimo Dutti en Alibaba.
• profirst.com