Glasgow

Liefhebbers van Schotland blijven meestal enkele dagen in Edinburgh hangen maar vergeten daarbij dat Glasgow onlangs verkozen werd tot meest trendy stad van het land. Ga, zie en begrijp waarom.

Glasgow stond jaren synoniem voor industriële overlast, voor verpaupering en onveiligheid. Die tijd is voorbij. Nu hangt er een positieve sfeer en zie je overal haastige, blije mensen.

Ooit was Glasgow de zesde grootste stad ter wereld en dat had alles te maken met de industriële revolutie, toen de zware industrie langs de boorden van de Clyderivier wortel schoot en er massaal scheepswerven ontstonden. Die produceerden in twee eeuwen meer dan twintigduizend schepen.

En toen kwam het verval. Langs de boorden van de rivier overleefden slechts vier scheepsbouwers en een handvol kranen. Eén ervan wordt als een soort monument vereerd. Terwijl Glasgow in verval raakte, trok Edinburgh alle aandacht naar zich toe.

De Glaswegian hielden er zowaar een kater aan over, maar de ommezwaai kwam er in 1990 toen de stad tot eerste culturele hoofdstad van Europa werd uitgeroepen. Met wat Europese fondsen erbovenop kon Glasgow aan een langzame wedergeboorte beginnen. De stad werd booming, trendy, dynamisch en in 2006 kozen de lezers van Condé Nast Traveller de havenstad als de meest attractieve bestemming van het Verenigd Koninkrijk.

Heuvelop heuvalaf vermaak

Het centrum van Glasgow met zijn dambordpatroon is een wakkere metropool waar elke wandelaar vroeg of laat in Buchanan Street terechtkomt. De brede, verkeersvrije ader van de stad die van noord naar zuid loopt, is een paradijs voor shoppers waar moderne gebouwen zoals de Buchanan Galleries, The House of Fraser of de Bordersboekhandel afgewisseld worden met half verborgen, meer historische locaties.

Ook die andere verkeersvrije ader, Sauchiehall Street, die dan weer van west naar oost loopt, gonst van de bedrijvigheid. Al moeten shoppers die de stad doorkruisen rekening houden met de onverwachte hellingen onderweg.

Moderne kunst

Glasgow staat bekend om zijn moderne kunst en de Glasgow School of Art is behoorlijk indrukwekkend. Dit langwerpige gebouw weerspiegelt duidelijk de sporen van zijn vernieuwende vormentaal en is nog altijd meer dan het bekijken waard is.

Vernieuwende initiatieven zijn ten overvloede aanwezig in de stad, vooral in Merchants City, het geheel van pakhuizen van de Tobacco Lords in het oosten van de stad, niet ver van de kathedraal en Provand’s Lordship, het oudste huis van de stad.

De kathedraal zelf werd opgetrokken op de plaats waar Saint Mungo, de patroonheilige van de stad, begraven ligt en wordt algemeen aanzien als de geboorteplaats van Glasgow. Her en der blijft nog wat over van de gebouwen van de achttiende-eeuwse ondernemers die dankzij hun handel in tabak, suiker en katoen Glasgow tot bloei hebben gebracht, maar dit stadsdeel is vooral in voortdurende evolutie.

Architecturale schatten

De industriële revolutie had ook haar keerzijde. Om de pollutie te lijf te gaan werden zeventig parken aangelegd maar die overleefden de staalindustrie moeiteloos en zijn nu evenzoveel troeven voor de stad.

West End is tegenwoordig een erg aantrekkelijke buurt die over een grote oppervlakte verspreid ligt. Bijzonder charmant zijn de heuvelachtige buurten bezuiden de Great Western Road waar schattige cottages in het heuvelende groen verborgen liggen.

Die buurten worden een beetje vergeten door de bezoekers die gehaast zijn om het indrukwekkende Kelvingrove Art Gallery & Museum te bezoeken dat zo nadrukkelijk uit het parklandschap oprijst. Het gebouw is het meest bezochte museum buiten Londen. De 22 galerijen in het museum hebben elk hun eigen thema: van de Schotse eigenheid in de kunst tot het designwerk van Mackintosh.

Liefhebbers van schilderkunst vergapen er zich aan Salvador Dalí’s Gekruisigde Christus, aan Rembrandts Man in Harnas of aan de betere penseelstreken van Van Gogh, Monet en Botticelli. Maar er hangen ook maskers, en zelfs een heuse Spitfire, zodat het museum echt voor elk wat wils te bieden heeft.

Liefhebbers van Mackintosh vinden er in de onmiddellijke nabijheid van het Kelvingrove ook The Mackintosh House, een recreatie van het woonhuis dat de designer en zijn vrouw tussen 1906 en 1914 bewoonden. Het oorspronkelijke huis werd in de jaren zestig afgebroken maar later op deze plek in min of meer getrouwe vorm gekopieerd.

Maar er ligt nog een andere schat voor architectuurliefhebbers in de groene omgeving van Glasgow te wachten. Alexander Greek Thomson bracht vrijwel zijn hele leven in zijn geboortestreek door maar dat verhinderde hem niet om kwistig met elementen uit de Egyptische, Indiase maar vooral Griekse oudheid om te springen.

Hij bouwde kerken, monumenten, warenhuizen en straten met als meest bekende Saint Vincent Street Church. Omdat nagenoeg niemand zijn interieurs heeft bekeken, loont het de moeite om bezuiden de stad Holmwood House te ontdekken.

Bron: Weekend Knack