Junglekoorts: dierenprints gaan nooit uit de mode

Ook deze zomer staat in het teken van grote poezen. Het succes van de docureeks Tiger King heeft daar weinig mee te maken. De flop van Cats of het lot van katje Lee ook niet.

Joe Exotic en Carole Baskin, de knettergekke aartsvijanden uit de Netflix-documentaire Tiger King, bleken afgelopen lente helemaal on trend. De zoo-uitbater met nektapijt uit Oklahoma en de zelfverklaarde beschermster van verweesde roofdieren zijn allebei dol op tijger- en luipaardprints. Net als, pakweg, Dries Van Noten en Donatella Versace dit seizoen.

Enorm verrassend is dat niet. Luipaard-, tijger- en cheetadessins behoren sinds jaar en dag tot het vocabularium van de mode. Maar dat ze, zoals dit seizoen, het volledige spectrum van de mode domineren, is wel bijzonder.

LUIPAARDBIKINI

De bontmantel kan worden beschouwd als ons oudste kledingstuk. De homo sapiens die geen mammoetvelletje kon bemachtigen, overleefde allicht de winter niet. Seshat, de Egyptische godin van de wijsheid, werd vaak afgebeeld met een soort luipaardmantel. Xi Wangmu, de koningin-moeder van het westen in de Chinese mythologie, droeg volgens de overlevering tijgertanden en een panterstaart. In de 18de en 19de eeuw werd luipaardbont met status geassocieerd.

Het duurde tot circa 1932 voor wilde stippen en strepen in gedrukte versie mainstream werden. Tarzan the Ape Man was toen een gigantisch succes. En hoewel acteurs Johnny Weissmuller en Maureen O’Sullivan als Tarzan en Jane in de film weinig of geen luipaardtenues dragen (tenzij op de affiches), leidde hij tot een heuse junglekoorts in de mode.

In Europa introduceerde Christian Dior luipaardprints in 1947. Bettie Page, de meest legendarische van alle pin-ups, poseerde in 1954 voor fotografe Bunny Yeager in Africa USA, een safaripark in Florida, naakt en in luipaardbikini, geflankeerd door wilde dieren. De legendarische zwarte zangeres en actrice Eartha Kitt had een kleerkast vol wilde prints, zelfs nog voor ze de rol van Cat Woman neerzette in het derde seizoen van de televisieserie Batman, in 1967. Debbie Harry van Blondie droeg luipaardbedrukkingen. En David Lee Roth van Van Halen. Diana Ross ook, op de cover van haar album Eaten Alive. In de mode werden ze gerecupereerd door de Italiaanse huizen, van Dolce & Gabbana tot Roberto Cavalli, de Tiger King van de mode. Carol Lim en Humberto Leon plaatsten tijdens hun passage bij Kenzo een tijgerkop op talloze sweaters.

EEN BEETJE GESOFISTICEERD

In 2018 verkocht onlinemodebedrijf Asos maar liefst 1,3 miljoen kledingstukken met dierenprints. En in 2020 is de junglelook dus opnieuw terug van nooit echt weggeweest. Ze duiken op bij onder meer Dries Van Noten, Versace, Balenciaga, Sacai, A.P.C., Saint Laurent en Ganni. Bij Kidill zijn de tijgerstrepen new wave. Doublet, het Japanse label dat vorig jaar de prestigieuze LVMH Prize won, heeft een trui waarin de drager, door met zijn armen te zwaaien, zelf voor tijger kan spelen. En dan is er nog de in luipaard gedipte capsulecollectie shorts, anoraks, hoedjes en draagtassen van het streetwearmerk Gramicci, plus een paar beestige Converse All Stars voor wie op zoek is naar een total look.

Wat verklaart het blijvende succes van roofdiermotieven? Brengen ze het roofdier tevoorschijn dat schuilt in elk van ons? ‘Je moet er in elk geval een beetje gesofisticeerd voor zijn’, schreef Christian Dior in 1954 over luipaardstippen. ‘Als je braaf en lief bent, begin je er beter niet aan.’