Raf Simons na zijn debuut bij Dior: ‘Ik ben dolgelukkig’

Raf Simons presenteerde zijn eerste couturecollectie voor het Franse modehuis Dior. Knackweekend was erbij.

Wat is Raf Simons van plan met Dior? De verzamelde internationale modekaravaan hield al enkele weken de adem in: hoe zou het debuut van de Belgische ontwerper bij het gerenommeerde Franse modehuis eruitzien?

De zetel van artistiek directeur bij Dior was al meer dan een jaar ongevuld. De rechterhand van John Galliano, de Brit Bill Gaytten, zette enkele seizoenen het werk van zijn uit de gratie gevallen baas verder, maar kon nooit echt overtuigen. De bonzen van Christian Dior hielden ondertussen een blijkbaar eindeloze reeks sollicitatiegesprekken, met ontwerpers van Marc Jacobs tot Azzedine Alaia. De keuze voor Raf Simons was geen grote verrassing (wij kondigden het nieuws al aan in maart), maar zijn aanstelling kwam uiteindelijk toch op een moment dat niemand nog een snelle doorbraak had verwacht.

Kleugecoördineerde bloemensalons
Simons showde in een leegstaand hôtel particulier aan Avenue d’Iena, op een boogscheut van het hoofdkwartier van Christian Dior. De muren van elk salon van het enorme gebouw waren van vloer tot plafond bekleed met bloemen; één bloemsoort en dus één kleur, per kamer. Wij zaten in het salon blanc, met verschillende duizenden witte orchideeën, het salon jaune naast ons was gedecoreerd in mimosa’s. In totaal waren er bijna een miljoen bloemen gebruikt, zo werd ons door een medewerkster verzekerd.

De eerste van de twee shows werd bijgewoond door onder anderen Kris Van Assche, die Dior Homme ontwerpt, Marc Jacobs, en Alber Elbaz van Lanvin.

Allesbehalve oubollig De collectie lag deels in de lijn van het afscheid van Simons bij Jil Sander, de bloemen -van Mark Colle uit Antwerpen-, inbegrepen. Die was ook al veel meer Dioresk dan John Galliano zelf ooit is geweest: duidelijk Frans van aard, eerder klassiek, maar dan vertaald naar 2012, kortom: allesbehalve oubollig.

De stijl is ingehouden, mijlen verwijderd van de overdaad waarmee couture sinds een decennium of twee de nieuwe rijken uit het verre oosten viseert (wat niet wegneemt dat er nogal wat Russisch en Mandarijns werd gepraat op de front row).

Er waren fijne, verfijnde soireejurken in bevallige kleuren, van poederroze tot Dior-rood en dito grijs. Er was ook hard gewerkt aan opulente borduursels en de materialen zagen er van dichtbij adembenemend uit. Zo waren er boljurken gemaakt van honderden kleine veertjes of een chiffon met pointillistisch dessin. Er waren ook een handvol satijnen duchessejurken met print van kunstenaar Sterling Ruby.

Meer “ahhh” dan “wow”
“Christian Dior was een meester in architecturale kledingstukken,” aldus Raf Simons. “Hij ontwierp modellen van een absolute perfectie, maar voegde vaak een detail toe dat die perfectie verbrak: dat gaf de kleren een ziel, waardoor de vrouwen die ze droegen zich de kleren eigen konden maken.” Simons nam de codes van het huis – de ‘Bar’-jas, bijvoorbeeld – en gaf ze een geheel nieuwe dynamiek. De New Look geherinterpreteerd voor de eenentwintigste eeuw.

Wat een verschil trouwens met de eveneens uitstekende show van het eigen merk van Raf Simons, tijdens de mannenmodeweek, vorige woensdag. Die had een zeker grungegehalte, met androgyne jongens in korte broeken en jurkachtige lange hemden en t-shirts.

Een gimmick uit die show kwam vanavond terug: jurken waarvan de achterkant in een ander materiaal was uitgevoerd. Bij Raf Simons resulteerde dat in kleren op de rand van mannelijk en vrouwelijk. Bij Dior was het verrassingseffect gedempter; meer “ahhh” dan “wow”. Dat Simons de underground (via zijn jongens) en het establishment (middels zijn deernes) met evenveel overtuiging kan bespelen, is een bewijs van zijn talent als spraakmakend ontwerper.

“Niet te vergelijken met de prêt-à-porter Na de show straalde Simons. “Ik ben erg, erg gelukkig,” zei hij. “Het is nog wat wollig in mijn hoofd. Ik moet nog wakker worden. De hele collectie is in zes weken gemaakt. Dior is een grote familie, en dat merk je als je aan zo’n tempo werkt. Je maakt een reeks tekeningen, stuurt die naar boven, en twee dagen later is alles klaar voor fittings. Niets gaat het huis uit. Je kunt dat echt niet vergelijken met prêt-à-porter, het is een andere wereld.”

“Met het idee van de bloemen speelde ik al een hele tijd”, gaf de ontwerper toe. “Mark Colle had ook al de bloemeninstallaties gedaan voor mijn laatste show bij Jil Sander. Dit pand stond leeg, er was veel werk aan. Met die bloemen was dat probleem onmiddellijk opgelost. Ik droom ervan te showen in Granville, waar Dior woonde en zijn legendarische tuinen had. Ik ben er nog niet geweest, maar ik ga er nu heel snel naartoe”, aldus Simons.

Hij besloot: “Ik ben tevreden dat ik na zeventien jaar werken in de mode op dit niveau sta. Het is een droom die uikomt.”

Het is nu wachten op de prêt-à-porter van Raf Simons voor Dior, tijdens de modeweek van september. En vooral: op het moment dat al dat moois in de winkels ligt (want wat doet hij, om maar iets te zeggen, met de accessoires?). Intussen zijn wij alvast benieuwd naar wat de coutureklanten van Dior vonden van het debuut van Simons.

Jesse Brouns