Demna Gvasalia over het ontstaan van zijn populaire DHL T-shirt: ‘Ik zou het zelf niet kopen’

Hoe komt het dat iedere fashionista plots rondloopt met een niet bepaald flatterend shirt van een transportbedrijf? Vetements- (en Balenciaga-) designer Demna Gvasalia: “Eerlijk gezegd hadden we dit nooit verwacht”.

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

Demna Gvasalia mag dan geen naam zijn die vlot over de tong gaat, toch ligt hij de laatste maanden op ieders lippen. De 35-jarige Georgische artistiek directeur bij Balenciaga en mede-oprichter van het modelabel Vetements heeft de industrie op haar grondvesten doen daveren: wat hij (zeker bij Vetements)op de catwalk laat zien is het tegenovergestelde van alles waarvan we de afgelopen jaren leerden dat het mooi, tijdloos of elegant was.

Vetements graait losjes in de bak van de hiphop en de streetwear, mengt het met heel wat ironie en een oversized pasvorm en kan alleen maar gedragen worden in het gezelschap van een netjes gestrekte middelvinger. Het is dan ook niet verwonderlijk dat het iconische stuk uit zijn meest recente collectie een item is waar niemand tot voor kort het hoofd voor zou omdraaien: het (uniform)T-shirt van het bekende transportbedrijf DHL.

Het gele shirt met het rode, welbekende logo gaat over de toonbank voor tweehonderd à driehonderd dollar en online én offline retailers kunnen de vraag van geïnteresseerde klanten amper bijhouden. Het shirt een hype noemen is een understatement. En nee, niet enkel bij hipsters. Klanten die winkelen in dure boetieks en luxueuze concept stores slaan op de toonbank voor het merk, en heus niet enkel omdat de naam Frans is.

Fijn weetje: je kan een geel T-shirt met rood DHL logo bestellen bij het transportbedrijf zelf voor slechts zeven dollar

“We hadden zo’n reactie zelf eigenlijk echt niet verwacht”, aldus Gvasalia aan The Telegraph. “Ik bedoel, kleding doet er eigenlijk toch niet zoveel toe? En dan krijg je plots zo’n stortvloed en is het ineens wel belangrijk…” De designer vertelt dat het T-shirt tot stand is gekomen omdat DHL zo’n grote rol speelde in zijn bestaan als designer. Alle pakjes met prototypes en bestellingen worden door hen rondgedragen en eigenlijk houden ze op die manier ook zijn carrière letterlijk in hun handen. “DHL lijkt op bepaalde momenten één van de belangrijkste elementen in mijn leven, dus het leek me logisch om ze op te nemen in onze show”, schokschoudert de ontwerper.

A photo posted by VETEMENTS (@vetements_official) on

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

Na wat overtuigingswerk én de belofte dat er twintig T-shirts voorzien zouden worden voor het DHL-personeel gaf het transportbedrijf de rechten op hun logo aan Vetements, en de meest bizarre modetrend (inclusief de sigarettenpeukenjurk van Moschino) was geboren.

Supporters zeggen dat Gvasalia de industrie aanklaagt, dat het ok is om te dragen wat je wil en wat jij mooi vindt – al is dat jezelf verlekkeren op het lettertype van het DHL-logo, maar zoals blogster Leandra Medine terecht opmerkt: “Het grootste probleem aan deze collectie is het ontbreken van het zelfvertrouwen om zelf die beslissing te maken. Wat zegt het over ons dat we een indrukwekkend prijskaartje nodig hebben dat ons toestemming en validatie geeft voor wat we (willen) dragen? Wil dat niet zeggen dat we – ondanks alle rebellie- nog steeds iemand nodig hebben die ons zegt wat we moeten en kunnen aandoen?”

Ook Gvasalia zit een beetje met de prijs van zijn kleding in zijn maag (nvdr: een jeans kost al snel achthonderd dollar). “In het begin was het gewoon heel moeilijk: we waren een klein label en we moesten omgaan met bedrijven die belachelijke prijzen vroegen”, vertelt hij aan The Telegraph. “Zelfs mijn vrienden kunnen mijn kleding niet betalen. En eerlijk? Ik draag nu wel mijn eigen prototypes maar ik denk niet dat ik “fashion” genoeg ben om zelf zulke dingen te kopen. Ik ga dan liever op vakantie met dat geld. Reizen is belangrijk.”

Maar welke boodschap wil hij dan precies verspreiden met zijn dure, populaire kleding die zo indruist tegen de mainstream? “Niet echt veel”, weet The Telegraph hem te ontfutselen. “Het is niet zozeer een tentoonstelling, het gaat om iemands kleerkast. En uiteindelijk heeft het ook allemaal met zakendoen te maken. Dus hoe meer mensen mijn kledingstukken dragen, hoe beter.”

A photo posted by VETEMENTS (@vetements_official) on

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

Dat je m’en foustisme is natuurlijk maar een deel van de aantrekkingskracht. Humor, ironie, pop-art, de subversie van herkenbare motieven,… er zit meer in een T-shirt dan je denkt. De vraag is of de boodschap die jij eraan geeft dat geld wel waard is. (KS)

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content