In Au in het Oostenrijkse Vorarlberg leert een jonge danser hoe je op een speelse maar soepelere manier kunt skiën en zelfverzekerder worden. Daarvoor combineerthij elementen uit de hedendaagse dans en uit de klassieke skischool.

Hij laat ons kruipen als reptielen over de grond. Plat op de buik, linkerarm en linkerbeen vooruit en dan rechterarm en rechterbeen. “Je maakt telkens een korte kant en een lange kant met je lichaam. Je moet de oerbewegingen terugvinden, zoals baby’s die zich voor het eerst verplaatsen. Dat hoef je niet te leren. Het gaat vanzelf. En eigenlijk gaat het bij het skiën net hetzelfde.” Michael Widmer-Willam (32) is danser-choreograaf van beroep en werkt ’s zomers bij een Weens dansgezelschap. ’s Winters is hij skileraar. Sinds vier jaar organiseert hij Ski !Projekt, een ungewöhnlicher skicursus die moderne danstechnieken koppelt aan elementen uit de klassieke skischool. Zowel beginnelingen als ervaren skiërs kunnen ervan leren. “Skiën gaat essentieel om ‘vallen’,” zegt hij. “Leren omgaan met de zwaartekracht. Evenwicht zoeken en herstellen. Want je komt altijd van een helling naar beneden. En dat kan in een spontane beweging. Veel skiërs zijn krampachtig en verkeerd bezig, verliezen onnodig veel energie.”

De cursus begint ’s morgens met een speelse opwarming in de studio. Speciale oefeningen moeten zorgen voor een betere doorbloeding, het evenwichtsgevoel verfijnen en het lichaam soepeler maken : vingers, handen, armen, voeten, enkels, knieën, heupen, nek. Michael, klein en tenger maar gespierd, beweegt licht en elegant als een Indische danseres. Bij ons, het groepje journalisten, is enig gesteun en veel stramheid merkbaar. Maar het werkt. Na een uurtje beweeg je gemakkelijker, zit je beter in je vel. En dan gaat het – letterlijk – bergopwaarts. Bedoeling is wat je geleerd hebt toe te passen op de piste. “Bekijk de berg als je danspartner”, zegt Michael. Zorg dat je goed contact hebt met de grond. Gebruik je voeten als een scanner. Voel alle rimpelingen van de helling.” Gemakkelijker gezegd dan gedaan op die latten. Maar daar gaan we. We laten de stokken achter in de sneeuw en glijden achter Michael aan als kinderen die vliegtuigje spelen. De armen wijd open, op en neer. Korte zijde, lange zijde. Hij wiegt met zijn heupen, skiet op één been, heeft er duidelijk plezier in. Wij doen hem na. Of althans proberen dat, zo goed en zo kwaad als het gaat. “Je moet de vastgeroeste patronen doorbreken”, zegt hij, en demonstreert vervolgens hoe je afwisselend met de grote teen en met de kleine teen je ski’s stuurt om een juiste, lusvormige carve-beweging te maken. Het gaat behoorlijk snel. “Maar wat ik jullie op enkele uren probeer duidelijk te maken, leer je normaal op een week”, zegt Michael wat verontschuldigend. We vliegen letterlijk door de dag. Tegen de tijd dat de skipistes dichtgaan, keren we terug naar de studio om nog even onze spieren te masseren en te ontspannen. Jammer dat we ’s anderendaags niet verder kunnen oefenen.

Schindeln en moderne architectuur

Maar in Au kun je natuurlijk meer dan leren dansen op de ski’s. Het skistation, dat in het centrum ligt van Vorarlberg, het kleinste van de Oostenrijkse Bundeslanden, is niet groot maar best gezellig. Mondain vertier moet je er niet zoeken. Wie dat wil, moet naar Sankt Anton of naar Lech (op zo’n tachtig kilometer), waar de Nederlandse koninklijke familie en tal van andere jetsetters al jaren hun vaste stek hebben. In Au is het de natuur die het spektakel vormt. Als je bij het vallen van de avond, goed ingeduffeld, met de paardenslee een toer maakt langs kleine wegjes in de vallei, heb je af en toe het gevoel in het sneeuwdecor van Dr. Zjivago te zijn beland. Vooral als het licht gaat branden achter de vele vensters van de typische oude houten huizen, die hier vaak bekleed zijn met Schindeln (afgeronde of langwerpige schijfjes hout die elkaar gedeeltelijk overlappen), is de sfeer uitgesproken romantisch. Wie houdt van nostalgie, kan zich helemaal onderdompelen in die sfeer in het mooie plaatsje Schwarzenberg, niet ver van Au. Het is een van de oudste en praktisch intact bewaarde dorpjes uit de streek, waar elke zomer het klassiekemuziekfestival Schubertiade (www.schubertiade.at) plaatsvindt. Maar de Vorarlbergers gaan niet alleen prat op hun oude cultuur. “Onze inwoners zijn behoorlijk individualistisch ingesteld, heel veel aandacht gaat naar de woning”, vertelt Marianne Hinterndorfer van het lokale toeristische bureau. “Tussen de oude huizen zie je overal nieuwe bouwstijlen, telkens verschillend, maar toch meestal eenvoudig vormgegeven en ook van hout gemaakt. Architectuur is in Vorarlberg en zeker in Bregenzerwald zeer belangrijk. Tirol is veel conservatiever.”

Een proefje van de feeërieke sfeer ondergaan we ook tijdens de Sturmlaternenwanderung, wanneer we, elk gewapend met een olielamp, de witte nacht in trekken en langs de bergflank de ronde van het dorp maken. De volle maan glinstert tussen de wolken en overgiet de bergen met een melkachtig licht. De sneeuw knispert bij elke pas. De stormlantaarns werpen grillige schaduwen over de verse sneeuw. Een schnapsstop – elk voorwendsel is daar goed voor – maakt de tongen zachtjes los, al praat iedereen stil, als om de bijna gewijde stilte van de witte nacht niet te breken. Monika, onze gids, vertelt dat steeds meer mensen afstappen van een volledige skiweek. Er wordt afgewisseld met wandel- of langlauftochten of een verkenning van de streek. Zo kent de wekelijks georganiseerde avondwandeling op woensdagavond met stop in een berghut, naar verluidt groot succes.

Op raketten

Au-Schoppernau, met het skigebied Diedamskopf, telt ongeveer veertig kilometer skipistes, veertig kilometer langlaufloipe en evenveel ‘geruimde’ wandelpaden die ’s winters goed aangeduid zijn met knalroze pijltjes, kwestie van op te vallen in de sneeuw. “Er zijn trouwens de laatste jaren opvallend meer winterwandelaars”, vertelt ook Marianne terwijl we, deze keer op sneeuwraketten een ander aspect van Au verkennen. We staan boven op de Diedamskopf (2060 meter), vanwaar je bij helder weer tot een heel eind in Duitsland kunt zien en ook een glimp opvangt van de enorme Bodensee, die een stukje grens vormt met Zwitserland en Duitsland. Hier boven op de berg is het helder en koud, maar we zitten boven de wolken die vandaag het zicht versluieren. Eens je de afdaling aangevat hebt, heb je als niet-ervaren raketwandelaar nog weinig gelegenheid om het landschap te bewonderen. Je sneeuwraketten op de juiste plek neerzetten en een rustige maar regelmatige pas erin houden, vergt alle aandacht. Het parcours dat wij volgen, is bijzonder mooi – je loopt op richels of hellingen die je op ski’s niet kunt bereiken – maar behoorlijk steil. Twee leden van de groep worden bevangen door hoogtevrees, kunnen niet meer vooruit of achteruit, maar worden snel en efficiënt door een opgeroepen monitor met de skiscooter naar beneden gebracht. Uiteraard zijn er ook andere bergwandelingen uitgestippeld, van verscheidene niveaus en steeds onder professionele begeleiding. Zelfs voor fanatieke skiërs een boeiende, nieuwe ervaring.

Reis

Au-Schoppernau, met het Diedamskopf-skigebied, ligt in Bregenzerwald, de grootste van de zes Ferienregionen van Vorarlberg. Het ligt op zo’n 750 km van Brussel. De meeste reizigers komen per wagen. Maar vlakbij liggen ook twee vlieghavens : Keulen-Friedrichshafen in Duitsland (zo’n 20 km van Bregenz) of Zürich in Zwitserland (een uur rijden van Bregenz).

Skiën

4 Reken voor een zesdaagse skiforfait 147 euro, 74 euro voor kinderen. Maar Au-Schoppernau biedt een hele reeks speciale packages aan (zie www.au-schoppernau.at, surf naar winter, unterkünfte). Het hotel waar wij logeerden, Hotel-Gasthof Adler in Au (hotel-roessle@au-schoppernau.at, +43 5515 2264) organiseert bijvoorbeeld Schneekristall Wochen van 7 tot 14 januari en van 25 maart tot 1 april 2006. De formule omvat 7 dagen verblijf in halfpension + een zesdaagse skipas + avondwandeling met Glühwein + fondueavond, voor 511 euro per volwassene.

4 Voor een vijfdaagse ski-danscursus bij Michael Widmer-Willam betaal je, inclusief skipas, 504 euro.

Info : Ski!Projekt, Michael Widmer-Willam, +43 (0) 6644 20522 1, www.au-schoppernau.at (surf naar Skiprojekt), michael.widmer@aon.at. Interessant om te weten is dat ook ‘herintreders’ hier terechtkunnen : wie bijvoorbeeld na een kwetsuur de schrik te pakken heeft, wordt tijdens de cursus fysiotherapeutisch begeleid.

in de buurt

Vlakbij Au, op zo’n 40 km, ligt Bregenz, de hoofdstad van Vorarlberg, met zijn prachtige ommuurde middeleeuwse kern. Daar ook vinden elke zomer (volgend jaar voor de zestigste keer) de fameuze Bregenzer Festspiele plaats, van half juli tot half augustus. Die spelen zich af op een immens podium gebouwd in de Bodensee, met als decor het meer en de omringende bergen. Zelfs ’s winters loont een uitstap de moeite. De streek is ook gerenommeerd om zijn Käsestrasse (verwijst naar de weg die de kaas aflegt van de koe tot op het bord), een samenwerkingsverband tussen zo’n 200 lokale kaasmakers.

Info

4 Vorarlberg Tourismus, Postfach 302, 6901 Bregenz, +43 (0) 5574 42525-0, www.vorarlberg.cc, info@vtour.at

Reservering vakantielogies in Vorarlberg : +43 (0) 5574 42525-0.

4 Oostenrijkse Dienst voor Toerisme, postbus 700, 1050 Brussel, 078 16 60 18, www.austria.info/be, vakantie@austria.info

Door Sabine Lamiroy

Skiën gaat essentieel om ‘vallen’. Leren omgaan met de zwaartekracht.