Deze 5 duurzame architecten winnen een Global Award for Sustainable Architecture

Lotte Philipsen Journalist KnackWeekend.be

Journalist KnackWeekend.be 14-10-2022, 09:52 Bijgewerkt op: 14-10-2022, 13:45

Voor het vijftiende jaar op rij beloont de Global Award for Sustainable Architecture vijf architecten die duurzame ontwikkeling, schoonheid en sociale verantwoordelijkheid verzoenen in hun werk.

De Global Award for Sustainable Architecture viert zijn vijftiende verjaardag. Sinds 2007 wordt de prijs jaarlijks uitgereikt aan vijf architecten die duurzaam innoveren en zo de cruciale uitdaging van deze eeuw aangaan: onze planeet leefbaar houden. In 2006 richtte architect en wetenschapper Jana Revedin de Global Award for Sustainable Architecture op. Momenteel wordt de prijs beheerd door de Cité de l’architecture et du patrimoine Paris en valt hij onder het patronaat van UNESCO.

Het thema voor de wedstrijd dit jaar luidde: ‘Het grondgebied: bedreiging of kans?’ Ontdek hieronder hoe de vijf winnaars volgens de jury omgaan met de moderne problemen in onze samenleving en een nuttige bijdrage leveren aan het klimaatvraagstuk.

DE 5 LAUREATEN VAN 2022

Dorte Mandrup, Dorte Mandrup A/S, Kopenhagen, Denemarken

Anupama Kundoo, Anapama Kundoo Architects, India/Duitsland

Gilles Clément, Frankrijk

Martin Rauch, Lehm Ton Erde Baukunst GmbH, Oostenrijk

Ömer Selçuk Baz & Okan Bal, Yalin Architectural Design, Turkije

Dorte Mandrup

Dit zegt de jury:

Dorte Mandrup verwierf een wereldwijde reputatie dankzij de schoonheid van de projecten die ze leidt in extreme klimaten en op locaties met universele waarde, zoals de gletsjers van Groenland. De architect benadert ecologisch bouwen als een wetenschap. Als ze hout en riet gebruikt in plaats van materialen die energie verbruiken of vervuilen, doet ze dat niet om nostalgische redenen. Ze bestudeert hun eigenschappen en kiest voor technische innovatie om de samenleving te helpen de verschrikkelijke gevolgen van klimaatverandering aan te pakken.

Mandrup noemt zichzelf een humanist. In de eenentwintigste eeuw betekent dit niet langer dat de mens in het centrum van de wereld staat, maar dat hij een grote verantwoordelijkheid heeft voor het behoud ervan. De werken van Dorte Mandrup herinneren ons aan de “onvervangbaarheid” van de natuur en maken ons ervan bewust dat we haar moeten beschermen.

1/4

Wadden Sea Centre 2, Dorte Mandrup, Ribe, Danemark, 2017

2/4

Wadden Sea Centre, Dorte Mandrup, Ribe, Danemark, 2017

3/4

Ilulissat Icefjord Centre, Dorte Mandrup, Groenland 2021

4/4

Trilateral Wadden Sea World Heritage Partnership Centre, Dorte Mandrup Wilhelmshaven, Allemagne, 2025

1/4

Wadden Sea Centre 2, Dorte Mandrup, Ribe, Danemark, 2017

2/4

Wadden Sea Centre, Dorte Mandrup, Ribe, Danemark, 2017

3/4

Ilulissat Icefjord Centre, Dorte Mandrup, Groenland 2021

4/4

Trilateral Wadden Sea World Heritage Partnership Centre, Dorte Mandrup Wilhelmshaven, Allemagne, 2025

Anupama Kundoo

Dit zegt de jury:

Anupama Kundoo is een Indiase architect van Bengaalse afkomst. Ze heeft kantoren in Berlijn en Auroville, de beroemde experimentele stad in India die werd gebouwd door Roger Anger en waarvan zij nu de hoofdplanner is. Anupama Kundoo draagt ontwikkeling hoog in het vaandel. Ze is sterk in dialogen: tussen het lokale en het universele, de vindingrijkheid van de traditie en de hedendaagse wetenschap, de lange geschiedenis van beschavingen en hun steeds onvoorspelbaardere toekomst. Haar architectuur is niet alleen mooi, maar ook inventief.

1/4

Wall House, Anupama Kundoo, Auromodel, Auroville, Inde, 1997-2000

2/4

Wall House, Anupama Kundoo, Auromodel, Auroville, Inde, 1997-2000

3/4

Full Fill Homes, Anupama Kundoo, Auroville, Inde, 2015

4/4

Creativity Co-housing, Anupama Kundoo, Auroville, Inde, 2001-2003

1/4

Wall House, Anupama Kundoo, Auromodel, Auroville, Inde, 1997-2000

2/4

Wall House, Anupama Kundoo, Auromodel, Auroville, Inde, 1997-2000

3/4

Full Fill Homes, Anupama Kundoo, Auroville, Inde, 2015

4/4

Creativity Co-housing, Anupama Kundoo, Auroville, Inde, 2001-2003

Martin Rauch

Dit zegt de jury:

Toen Martin Rauch in zijn jonge jaren als vrijwilliger in Afrika werkte, geraakte hij gefascineerd door de schoonheid van de lemen huizen. Na zijn terugkeer in Oostenrijk, herontdekte hij de Europese klei-architectuur en haar rijke culturele en technische tradities. Hij maakte er zijn levenswerk van om deze traditie te redden van de vergetelheid. Zijn bedrijf, Lehm Ton Erde, specialiseert zich in bouwen met leem en technologisch onderzoek. Als overtuigd ecoloog en estheet, ontgint hij lokale klei om de band tussen gebouw en landschap te herstellen. Hij stroopt zijn mouwen op, bedenkt machines voor het prefabriceren van muren en neemt grootschalige projecten aan terwijl hij de rol van leem als 21e-eeuws materiaal verzekert. Martin Rauch wordt gezien als een belangrijke expert op vlak van leem en wordt geraadpleegd door vooraanstaande architecten.

1/2

Maison Rauch – Schlins Autriche, 2008

2/2

Tombe de lʼévêque Sülchenkirche, Baden Württemberg, 2015-2017

1/2

Maison Rauch – Schlins Autriche, 2008

2/2

Tombe de lʼévêque Sülchenkirche, Baden Württemberg, 2015-2017

Gilles Clément

Dit zegt de jury:

Gilles Clément, tuinbouwkundig ingenieur, botanicus, schrijver en landschapsarchitect, is een belangrijke stem in het wereldwijde ecologische debat. Hij is van mening dat het tijd is om de natuur niet langer te exploiteren en de biodiversiteit te vergroten, zodat alle soorten vrij kunnen leven en circuleren. Clément pleit er dan ook voor dat bij landschapsprojecten genoeg ‘vrije’ ruimte wordt voorzien, waar de natuur ongetemd z’n gang kan gaan.

1/2

Jardin du tiers paysage – Gilles Clément – Coloco Saint-Nazaire, France, 2009-2011

2/2

Jardin du tiers paysage – Gilles Clément – Coloco Saint-Nazaire, France, 2009-2011

1/2

Jardin du tiers paysage – Gilles Clément – Coloco Saint-Nazaire, France, 2009-2011

2/2

Jardin du tiers paysage – Gilles Clément – Coloco Saint-Nazaire, France, 2009-2011

YALIN

Dit zegt de jury:

De sobere ontwerpen van het architectenbureau YALIN, opgericht in 2011 door de architect Ömer Selçuk Baz en de stedenbouwkundige Okan Bal, hebben zowel esthetische als politieke wortels. In Turkije bestrijdt YALIN wat de oprichters ‘stedelijke misdaden’ noemen: de afwezigheid van regels en ethiek, wat leidt tot de vernietiging van oude stadsgezichten in de naam van ‘showcase-architectuur’, terwijl de stedelijke periferie in chaos vervalt. Het Turkse woord ‘yalin’ betekent dan ook eenvoud en nederigheid. YALIN werkt op grote schaal aan herstructureringsprojecten voor natuurlijke en culturele sites met respect voor de omgeving en de lokale bewoners en ambachtslieden.