‘Waarom er nog zo veel gesjoemeld wordt met importhonden? Dat ligt aan onszelf’

De illegale hondenhandel bloeit, ondanks wetgeving die het dierenwelzijn moet bewaken. Sabine Vermeulen, Vlaams Volksvertegenwoordiger voor N-VA ziet maar een duurzame oplossing: een mentaliteitsverandering bij hondenliefhebbers zelf.

Vorige week werd een hondenkweker veroordeeld voor inbreuken op de dierenwelzijnswet. De zaakvoerder, die voornamelijk uit het Oostblok honden importeerde, moet een boete betalen. De rechter verklaarde bovendien 191.000 euro aan inkomsten verbeurd, inkomsten die de kweker verdiend had met het doorverkopen van veelal te jonge en niet gevaccineerde puppy’s.

De kweker werd helaas niet veroordeeld voor oplichting en kreeg geen verbod op het houden van dieren, maar dat deed de hoera-stemming bij dierenrechtenorganisaties niet omslaan: deze veroordeling is een triomf. Het is de eerste keer dat een strafrechter in Europa een opkoper van honden duidelijk maakt dat zijn manier van hondenimport malafide is. Een signaal dat kan tellen op de dag van vandaag!

Gevaarlijke hondenhandel

De malafide hondenhandel is een gevaarlijke hondenhandel. Kleine puppy’s worden op te jonge leeftijd op transport gezet richting ons land. Het lijkt mij een hondenjob om de gestorven diertjes van tussen de nog levendige uit te plukken als ze uiteindelijk aankomen bij de importeur. Diezelfde importeur moet de puppy’s dan nog in quarantaine houden vooraleer de kopers ze kunnen aanschaffen. En hoewel de minimale verblijfsduur in het quarantainelokaal vandaag slechts vijf dagen bedraagt, kon de veroordeelde zelfs aan die regel niet gehoorzamen.

‘Waarom er nog zo veel gesjoemeld wordt met importhonden? Dat ligt aan onszelf’

Wat mij betreft is een observatieperiode van vijf dagen te kort: hoe kan je op die tijd beoordelen of de hond gezondheids- of socialisatieproblemen vertoont? De verlenging van de quarantaineperiode staat dan ook absoluut op mijn ‘bucketlist’.

Gebrekkige vaccinatie

Niet alleen het leven van die kleine hond staat op het spel, ook de volksgezondheid. De veroordeelde hondenkweker importeerde pups die niet degelijk gevaccineerd waren tegen rabiës of hondsdolheid. Dat is gevaarlijk, want rabiës is een erg ernstige ziekte die vrijwel altijd dodelijk afloopt. Een beet van een besmette hond wens ik niemand toe, en elke hondenimporteur zou op zijn minst eens een presentatie moeten volgen over de gevolgen van een rabiësbesmetting.

Om dat op te lossen heeft Europa wel getracht om een rabiëswetgeving in te voeren, waarbij puppy’s pas na 16 weken mogen ingevoerd worden – op die leeftijd werkt de rabiësvaccinatie effectief. De vraag is echter of die wetgeving ook wordt nageleefd. Cijfers uit 2016 zeggen dat er minder import is, maar dat er wel jaarlijks ongeveer evenveel nieuwe honden in Vlaanderen geregistreerd worden. Als ze niet van import komen, van waar komen ze wel? Voor mij is het duidelijk dat de illegale hondenhandel floreert.

Fluffy puppy

Waarom wordt er nog zo veel gesjoemeld met die vaccinaties en leeftijden, als de wetgever wetten heeft uitgetekend in ieders belang? Dat ligt aan onszelf. Wij willen instant geluk.

Vandaag hebben we – al dan niet impulsief- beslist dat er aan ons voeteinde in de zetel een fluffy puppy moet liggen. En morgen willen we die hebben. Eentje van 16 weken vinden we te oud, want die is zijn pluizige puppyvacht aan het verliezen. Een jongere versie, die je volledig naar je hand kan zetten, lijkt ons ideaal. En die kunnen we ’s anderendaags gaan halen in de megahondenshop. Soms in eigen land gekweekt, dikwijls geïmporteerd. Stel je voor dat je daar zes maanden op zou moeten wachten of op de wachtlijst zou komen van een inlandse kweker! Wie weet is de bevlieging dan al weer over…

Eigen kweek

Als je import maar moeilijk kan vertrouwen, lijkt eigen kweek de logische oplossing. We kunnen de puppy dan aanschaffen als hij 8 weken is, en we besparen de puppy’s een hels transport vanuit het Oostblok. Prima toch?

En toch gaan mijn haren overeind staan als ik lees dat er in Lummen een varkenshouderij zal omgevormd worden tot een hondenkwekerij. De aanvraag voor de milieuvergunning vermeldt dat het gebouw 480 volwassen honden zal huisvesten, en daar moet je dan nog honderden puppy’s bijtellen. 480 honden en een troep puppy’s de nodige verzorging geven, lijkt me geen sinecure. Het lijkt me gewoon onmogelijk, om eerlijk te zijn.

Die kwestie ligt dan ook terecht op de plank van de Vlaamse Raad voor Dierenwelzijn. Die raad buigt zich momenteel over de erkenningsvoorwaarden van hondenkwekerijen. Zal hun advies grootschaligheid van hondenkwekerijen verdedigen? Of zal men kiezen men voor kwekers die minder dieren maar wel meer tijd voor de dieren hebben en waarbij de koper wat meer zal moeten leren wachten? Ik weet welk advies ik zou geven. Want ik heb het goed voor met het welzijn van de dieren die bijdragen aan mijn geluk. En dat geluk moet echt niet instant zijn.

Sabine Vermeulen

Vlaams Volksvertegenwoordiger (N-VA)