Onder de grote sociale druk om in de online wereld een perfect leven te profileren, maken steeds meer jonge meisjes een ‘valse’ Instagramaccount aan. Het verschil tussen hun echte profiel (‘rinsta’) en het valse (‘finsta’) is gecompliceerder dan het lijkt.
Volgens de Urban Dictionary is een ‘finsta’ een valse Instagramaccount waarop iemand foto’s kan posten zonder zich iets te hoeven aantrekken van de mening van kennissen, (toekomstige) werkgevers en de samenleving in het algemeen. De onderhoudsters van die profielen zijn dan ook erg streng met wie ze toegang verlenen tot hun valse profiel, want de geposte foto’s of video’s kunnen gênant zijn. Jongens, maar ook ouders worden systematisch geweerd van de Finstagram, maar aangezien ze het meisje in kwestie kunnen volgen via hun ‘echte’ account, weten die niet eens dat ze een sociaal dubbelleven leidt.
Imago
U snapt het al: de termen ‘echt’ en ‘vals’ zijn hier met een flinke korrel zout te nemen, want op hun ‘echte’ account zijn meisjes veel meer bezig met het opbouwen van een imago dat niet noodzakelijk strookt met de werkelijkheid. Een foto met verdrietig onderwerp, sigaret in beeld of een dubbele kin wordt onverbiddelijk verbannen naar de finsta. Een tiener getuigt in Elle: “We vinden onze rinsta allemaal heel erg belangrijk. We spenderen er heel veel tijd aan: eerst bewerk je je foto, dan moet je nagaan of niet iemand anders in je vriendengroep al een gelijkaardige foto heeft gepost, vervolgens moet je een gevat onderschrift verzinnen en het tenslotte post je de foto best op een moment van de dag waarop je hoopt het meeste likes te kunnen halen. Ja, het is gestoord, maar het is wat meisjes doen.”
Niet onschadelijk
Een onderzoek van de Amerikaanse meisjesscouts toonde onweerlegbaar aan dat meisjes zichzelf hipper proberen voor te stellen op de sociale media dan ze werkelijk zijn. De rinsta is dus het ideale platform voor image building en ironisch genoeg wordt authenticiteit steeds meer verbannen naar de valse account waar enkel een klein groepje vertrouwelingen wordt toegelaten.
Het lijkt misschien onschadelijk en zelfs slim dat meisjes hun ietwat beschamende partypics afschermen van de sociaal meer aanvaarde foto’s waarop ze netjes opgemaakt gaan wandelen met de hond, maar toch zijn er studies die suggereren dat de scheiding tussen een perfecte verwachting en de niet zo perfecte realiteit niet zonder gevolg zijn. Kate Fagan stelt het als volgt: “Meisjes die vandaag opgroeien spenderen gigantisch veel tijd aan het absorberen van de gefilterde foto’s van hun vriendinnen, terwijl ze elke dag geconfronteerd worden met hun eigen ongefilterde realiteit.”
(EK)
