FILM

DOGMA

Antonia Bird schetst in de vinnige BBC-produktie “Priest” het portret van een jonge idealistische priester in Liverpool die nog echt gelooft dat de kerk kan tegemoetkomen aan de noden van de parochianen. Hij reageert geschokt bij de ontdekking dat zijn oudere, minder principiële kollega-priester een verhouding heeft met de huishoudster, maar wordt geleidelijk zelf gekonfronteerd met allerlei etische en spirituele dilemma’s waardoor hij zijn zelfzekerheid verliest. Het ontdekken van zijn eigen homoseksualiteit brengt hem totaal van streek en brengt hem in opspraak binnen de kerkelijke hiërarchie. Maar wat hem het meest kwelt, is zijn onvermogen gebonden als hij is aan het biechtgeheim om een eind te maken aan een slepende incestzaak.

“Priest” heeft alles om een zware probleemfilm te zijn, maar gelukkig verhindert de relativerende aanpak en nuchtere toon dat dit een sermoen wordt voor progressieve katolieken. Ofschoon Bird een warm pleidooi houdt voor de noodzaak aan seks, ook bij zwartrokken, en ze de hypokriete kanten hekelt van de katolieke kerk, kan ze zeker niet beschuldigd worden van anti-religieuze gevoelens. Als we haar iets kunnen verwijten, dan is het integendeel dat ze de religieuze dogma’s iets té ernstig neemt.

Zie bespreking in Knack vorige week.

* * * “Priest” van Antonia Bird, met Linus Roache, Tom Wilkinson, Cathy Tyson, Robert Carlyle.

RACE

De “schurk” in de biomedische rampenthriller “Outbreak” is een dodelijk virus dat middels een snoezig klein aapje de VS werd binnengesmokkeld en in een mum van tijd een klein Californisch stadje besmet. De inkubatieperiode van het Ebola-virus, waarop dit fiktieve Motaba-virus is geïnspireerd, bedraagt slechts een paar weken. Om van hun film een echte race tegen de klok te kunnen maken, hebben de scenaristen de fast-forward-toets ingedrukt : de inkubatie duurt nauwelijks enkele uren en binnen het etmaal sterft het slachtoffer een vreselijke dood (bloedingen uit alle lichaamsopeningen, exploderende ingewanden).

Dustin Hoffman is de gedreven viroloog die bijna op zijn dooie eentje afgezien van de assistentie van zijn ex-vrouw Rene Russo de epidemie probeert in te dijken. Zijn razende speurtocht naar een antistof had best een spannende laboratoriumthriller kunnen opleveren (zoals het schromelijk onderschatte “The Andromeda Strain” van Robert Wise naar het romandebuut van Michael Crichton), maar de makers vertrouwen niet eens hun eigen premisse. Ze sleuren er een paranoïde militaire sub-plot bij, die maakt dat Hoffman uiteindelijk minder energie steekt in het bestrijden van het virus dan in zijn konflikt met de psychotische generaal Mc Clintock die staat te popelen om het besmette stadje plat te bombarderen. De karikaturale vertolking van Donald Sutherland maakt van dit heerschap een biologische-oorlog-versie van de atoombom geile ijzervreter uit “Dr. Strangelove”.

Ongeveer een uur lang is “Outbreak” een angstaanjagend, kordaat verslag van de bijna wanhopige strijd tegen een raadselachtig virus. Vervolgens wordt het realiteitsgehalte dat regisseur Wolfgang Petersen zo angstvallig nastreeft, totaal ondermijnd door van de heroïsche militaire researcher een zuivere aktieheld te maken. Tijdens de eindeloze climax moet hij zo veel stuntwerk verrichten dat zelfs Schwarzie en Sly buiten adem zouden zijn. U moet niet vragen hoe Hoffman eruitziet. Een medische detective-film met waarschuwende pretenties (“Gij zult u niet onbestraft in het regenwoud wagen ! “) laten kulmineren in een achtervolging tussen helikopters is niet alleen jammer, maar ook smakeloos.

De makers zullen het allicht niet graag horen, maar in het beste geval is “Outbreak” een opgeblazen, onpersoonlijke big-budget-versie van al die goedkope sensationele SF-verzinsels waarin een klein archetypisch stadje een invasie van vreemde wezens of zombies te verwerken krijgt.

Het is even bekomen om Dustin Hoffman in de rol van een “normaal” mens te zien ; de beste vertolking komt van Kevin Spacey als een kollega-viroloog die door een fatale veronachtzaamheid besmet geraakt.

Zie interview met regisseur Petersen en producer Arnold Kopelson in Knack deze week.

– “Outbreak” van Wolfgang Petersen, met Dustin Hoffman, Rene Russo, Morgan Freeman, Donald Sutherland, Kevin Spacey, Patrick Dempsey, Cuba Gooding Jr.

TECHNO-BABBEL

Voor het zevende filmavontuur aan boord van het Starship Enterprise werd een onbegrijpelijke intrige verzonnen waarin de originele bezetting van de oude tv-serie de fakkel doorgeeft aan de akteurs uit de nieuwe tv-serie “Star Trek : The Next Generation”.

In “Star Trek Generations” verdwijnt de legendarische James T. Kirk (William Shatner die uit zijn wijnkleurig uniform puilt) in de ruimte om later weer verenigd te worden met zijn opvolger Jean-Luc Picard (Patrick Stewart). Er zijn namelijk twee Enterprise-kapiteins nodig om te verijdelen dat de boosaardige El-Aurerian geleerde Dr. Soran (Malcolm Mc Dowell die hoe langer hoe meer op een buitenaardse versie van Sting gelijkt) een paar zonnen opblaast. Meestal is de drukdoende aktie rond een gat in de tijd en een geheimzinnig “ruimte-lint” ondoorgrondelijk. Het bombastische spektakel bestaat uit heel veel teleportatie (de metode om mensen via een energiestraal naar elders in de ruimte en tijd te verplaatsen) ; exploderende sterrenschepen ; speciale effekten die niet erg speciaal zijn ; bordkartonnen hardware ; techno-babbel (misschien weet u wat er wordt bedoeld met “a conflux of temporal energy” ?) ; gefilozofeer over sterfelijkheid ; een goudkleurige androïde die een gevoels-chip in zijn brein kreeg ingeplant en leert wat wroeging en angst is ; schuchtere pogingen tot humor. De film preekt duidelijk voor wie al bekeerd is bent u geen Trekkie, dan valt er geen touw aan vast te knopen en is deze pompeuze futuristische kitsch dodelijk vervelend.

– “Star Trek Generations” van David Carson, met William Shatner, Patrick Stewart, Jonathan Frakes, Malcolm McDowell, Brent Spiner.

PATRICK DUYNSLAEGHER

Roache in “Priest” : etische en spirituele dilemma’s.

Hoffman en Russo in “Outbreak” : biomedische rampenthriller.

“Star Trek Generations” : louter voer voor “Trekkies”.

TOP 10 VIDEO

Een selektie van de beste videocassettes van de maand (H = huurvideo ; K = koopvideo).

1. Geronimo : door Walter Hill meeslepend vertelde geschiedenisles over de strijd tussen de weerbarstige Apache-leider (Wes Studi) en de Amerikaanse kavalerie. Schitterende mengeling van revisionistisch dokudrama en jongensachtig western-spektakel. (K ; Columbia Tri Star).

2. Love Is a Many Splendored Thing : onbeschroomde tearjerker van Henry King uit 1955 over onmogelijke liefde tussen Europees-Aziatische dokteres (Jennifer Jones) en Amerikaans oorlogskorrespondent (William Holden) tijdens het konflikt in Korea. Het destijds met een oscar bekroond onsterfelijk titelmelodietje blijft u gegarandeerd door het hoofd spoken. (K ; Fox Video).

3. The Great Escape : klassiek heroïsch drama uit 1963 over ontsnappingspogingen van geallieerden in Duits krijgsgevangenenkamp. Met een uitdagend lakonieke Steve Mc Queen in een vertolking die zijn rebels imago definieerde, maar ook fraaie bijrollen van Richard Attenborough, James Garner en Donald Pleasence. John Sturges geeft lessen in regie. (K ; Warner Home Video).

4. The Diary of Anne Frank : tijdens een van de vele revivals van het toneelstuk op Broadway was de vertolking van Pia Zadora dermate afgrijselijk dat toen de nazi’s uiteindelijk het podium opstormden het publiek in de zaal hen toeriep : “Ze zit op zolder ! ” Voor een prima vertolking van Anne Frank, door Millie Perkins, kan u terecht in deze akademische verfilming van George Stevens uit 1959. Shelley Winters kreeg een oscar voor haar vertolking van de schrille, door angst verteerde Mevrouw Van Daan. (K ; Fox).

5. Clear and Present Danger : sterke Tom Clancy-adaptatie over blunderende, achterbakse strijd van Amerikaanse regering tegen Colombiaanse drugsbaronnen. CIA deputy director Harrison Ford moet de hete kastanjes uit het vuur halen. Ingewikkelde plot wordt door regisseur Philip Nioyce bewonderenswaardig helder uiteengezet. (H ; CIC).

6. Tora, Tora, Tora : Widescreen-versie (zoals het hoort) van merkwaardig nauwgezette rekonstruktie van de Japanse verrassingsaanval op de Amerikaanse legerbasis vanPearl Harbor. Nooit echt spannend of dramatisch, wel boeiend als dokument. Richard Fleisher is één van de vier regisseurs die een plejade sterren van tweede garnituur door de maneuvers loodst. (K ; Fox).

7. The Dark Half : Huiver-expert George Romero verfilmde fors, maar weinig subtiel het meest persoonlijke boek van Stephen King, de ultieme nachtmerrie van de gespleten schrijver. (K ; Columbia Tri Star).

8. Sudden Impact : Dirty Harry (Clint Eastwood) krijgt in zijn vierde filmavontuur af te rekenen met een soort Dirty Harriet (Sondra Locke), een kastrerende wraakengel die haar verkrachters een kogel door hun kop en hun ballen jaagt. Brutaal efficiënt, wat dacht u ? (K ; Warner Home Video).

9. Natural Born Killers : Afstotelijke en hyprokriete aanklacht van Oliver Stone tegen het hypergeweld en het media-circus. Op video kunt u de inderdaad briljante montagekunstjes van nabij inspekteren. (H ; Warner Home Video).

10. Star Trek The Collection : Goed nieuws voor “Trekkies” : nu de film “Star Trek Generations” is uitgekomen, werden de vorige zes afleveringen in één feestelijk pakket gebundeld. De twee beste films in de reeks zijn nummer twee en nummer vier : “The Wrath of Khan” waarin Ricardo Montalban een zeer grappige exotische schurk neerzet en “The Voyage Home” waarin de helden naar hedendaags San Francisco reizen om met de hulp van een paar walvissen de toekomst van de aarde te redden. Al zullen de Star Trek-fanaten natuurlijk geen enkele vlucht van de Enterprise willen missen. (K ; CIC).