Peru

Eén van de meest kleurrijke landen ter wereld, één van de meest indiaanse van Zuid-Amerika met als visitekaartjes Cusco, het Titicaca-meer en de stenen van Machu Picchu.

Het Grand Hotel Bolivar straalt vergane glorie uit en is zeer goed gelegen om de hoofdstad Lima te verkennen. Lima is geen onaardige stad, tenminste de binnenstad. Rond de stadskern, die nog heel wat pleinen, gebouwen en monumenten uit de koloniale tijd bezit, deint het hoofdstedelijk gebied gevaarlijk uit in eindeloze favellas.

Vijf eeuwen onderdrukking

Peru is een arm land, één van de armste van Zuid-Amerika. Daarvan raakt men snel overtuigd wanneer men zich begeeft in de buitenwijken van de hoofdstad of het platteland doorkruist. De indiaanse bevolking is het hardst getroffen. Vijf eeuwen onderdrukking hebben hun sporen nagelaten in dit land. De tegenstellingen tussen rijk en arm zijn bijzonder groot. Op sommige plaatsen in de stad staan verlaten ruïnes van piramides, versteende getuigen van verdwenen beschavingen.

Nonnen

Arequipa is een verademing na het drukke en drukkende Lima. De Witte Stad wordt ze genoemd omdat de gebouwen opgetrokken zijn uit witte lavasteen die mooi afsteken tegen de besneeuwde vulkaanbergen El Misti en de Chacani, die de zesduizend meter overschrijd.

Arequipa bezit een uitzonderlijk gebouw, het klooster Santa Catalina, dat door de Unesco beschermd en gerestaureerd werd. Het klooster was vier eeuwen van de buitenwereld afgesloten, maar is sedert enkele jaren opengesteld voor het publiek.

Santa Catalina is een contemplatief oord dat toch heel werelds aandoet: een veelheid van aan elkaar geschakelde gebouwen, door een doolhof van gangen verbonden, in prachtig siena en azuurblauw beschilderd. Het lijkt wel een dorp in Toscane.

4000 meter hoog

Tussen Arequipa naar Juliaca liggen landschappen van een adembenemende schoonheid. Het altiplano is een grap van de natuur: het vlakke land op 4000 meter hoog. Hier horen kale bergpieken te staan in plaats van een uitgestrekte prairie, bevolkt door zwervende lama’s.

Bij Juliaca liggen de graven van Sillustani, enorme cilindervormige bouwwerken opgetrokken in kolossale stenen, op een onherbergzame hoogte. De steenblokken zijn haarfijn uitgesneden wat voedsel gaf aan theorieën als zouden de oude beschavingen de laserstraal gekend hebben.

Titicaca

Vandaar gaat het naar het Titicaca-meer. Het Titicaca-meer heeft de vorm van een grote kat. Het is 9000 km² groot, dat is bijna één derde van de oppervlakte van ons land. Het is het hoogst gelegen bevaarbare meer ter wereld. Het meer is ook bewoond.

Op drijvende vlotten van riet (totora) wonen de Uros-indianen. In hun dorpen bevinden zich drijvende schooltjes, escuela flotante. Ze leven van visvangst en ruilhandel en proberen wat spulletjes te verkopen aan de schaarse toeristen die hen bezoeken.

In het Titicaca-meer bevinden zich ook verscheidene eilandjes, waarvan sommige bewoond zijn. Dat is onder meer het geval op het eiland Taquile, bekend om zijn kleurrijke geweven stoffen.

Heilige Inca-stad

Een treinrit door de Andes brengt je naar het magische Cuzco, één van die plaatsen in de wereld die je gezien moet hebben. Voor de Inca’s was het een heilige stad, het centrum van de wereld. Overal zie je de fundamenten van de incagebouwen waarop de Spanjaarden hun huizen en kerken hebben gebouwd.

In deze sfeervolle stad ontplooit zich een bruisend nachtleven. Diep in de nacht is de Plaza de Armas nog goed gevuld. Het plein is surrealistisch verlicht; het verschil tussen dag en nacht verdwijnt.

Vanuit Cuzco bereik je met de trein Machu Picchu in drie uur. Deze verloren stad bleef 500 jaar onaangeroerd tot ze in 1911 bij toeval ontdekt werd door de Amerikaan Hiram Bingham.

Je kan hier uren ronddwalen door een doolhof van gangen, nissen, kamers, tempels en huizen. Bij de hoofdtempel staat de Intihuatana, waar de inca’s aan de hand van de zon hun jaartelling organiseerden. Het is een zeldzaam relict, want de Spanjaarden vernielden alle symbolen die de zon vereerden.

Waarom hebben de Inca’s op deze barre hoogte, temidden van het ondoordringbare nevelwoud, een heiligdom, een stad gevestigd? Het geheim zit hem in het landschap waar de condor heerst.

Machu Picchu is gebouwd aan de voet van een enorme rots die de vorm aanneemt van een poema, die als een sfinx rust op zijn voorpoten en het hoofd opricht. De poema was voor de Inca’s een heilig dier. Vandaar. Deze ontdekking maakt van deze site een van de meest intrigerende in de wereld.

Bron: Trends