Ontwerper van het Jaar Glenn Martens: ‘Het succes is mooi, maar we gaan het label niet verbranden’

Hij voegt de ene na de andere prijs toe aan zijn palmares – zo ook die van Ontwerper van het Jaar op de Belgian Fashion Awards – en toch blijft de Brugse designer Glenn Martens met beide voeten op de grond. ‘Ik heb me nooit willen opsluiten in de modewereld en dat doe ik ook niet.’

Het afgelopen jaar regende het prijzen en lofbetuigingen. Voel je de druk?

Glenn Martens: ‘Eerlijk gezegd voelt alles nu juist minder stressy aan. De afgelopen jaren waren enorm intensief: mijn eigen stempel drukken op Y/Project, een merk met een duidelijke identiteit neerzetten, naamsbekendheid opbouwen, groeien van een handvol medewerkers naar een team met 25 mensen, de ateliers versterken – dat was een hele boterham. Nu staan we op alle fronten veel sterker en komt het er vooral op aan stabiliteit te creëren. Plannen om het label verder te ontwikkelen zijn er genoeg, maar net als de voorbije jaren wil ik stapsgewijs te werk gaan. Het succes is mooi, maar we gaan het label niet verbranden.’

Is je rol veranderd?

‘Tot vorig jaar werkte ik zoals een zelfstandig ontwerper dat doet: ik tekende en besliste alles zelf. Er was geen knoop of rits waar ik niet mee bezig was. Het team was ook zo klein dat ik niet kón delegeren. Naarmate de collecties groeiden en we het team meer gespecialiseerd hebben, met verantwoordelijken voor onder meer knitwear, tailoring en accessoires, ben ik meer een creatief directeur geworden. Ik lever elk seizoen de concepten en stel ook de finale collectie samen, maar de uitwerking zit bij het team.’

In het weekend keer ik vaak terug naar Brugge of ga ik naar plaatsen als Normandië en Schotland. Daar trekt niemand aan mijn mouw.

Hebben het succes en de groei van Y/Project een impact op de creativiteit?

‘Daar worstel ik niet mee. Veelzijdigheid en een experimentele aanpak zijn juist de fundamenten van onze identiteit. We gaan in één collectie van streetwear en denim tot couture en tailoring – een reflectie van de diversiteit die je ook op straat vindt – en maken van elk stuk een creatief statement. Dat is ondertussen ook wat mensen van ons verwachten. Louter commercieel denken en pakweg een basic blazer ontwerpen zou me trouwens niet liggen. Ik moet kledingstukken herwerken en ze een persoonlijke draai geven om er voldoening uit te halen.’

Lukt het je nog om met iets anders dan mode bezig te zijn?

‘Ik heb me nooit willen opsluiten in de modewereld en dat doe ik ook niet. Mijn vrienden werken in andere sectoren, ze vormen een tegengewicht. Als ik niet in de studio ben, zoek ik geregeld plekken op waar ik loskom van de modescene. In modesteden als Londen en New York gaat er onvermijdelijk veel tijd naar professionele contacten en store checks, maar in het weekend keer ik vaak terug naar Brugge of ga ik naar plaatsen als Normandië en Schotland. Daar trekt niemand aan mijn mouw.’ (lacht)