Junglebroek: hoe luipaardprint altijd in de mode blijft

Ordinair en goedkoop, cool en rebels of juist high-end en chic: luipaardprint is het allemaal en verovert ook deze winter het straatbeeld. Ondanks – of net dankzij – alle tegenstrijdigheden, want daar komt de panter mooi mee weg.

Podcast: Waarom luipaardprint nooit uit de mode gaat

Geen trend die zoveel stijlen kan afvinken en alle klassen overstijgt: het maakt van de vlekjeskat de eeuwige bestseller. In de tijd van de jager-verzamelaar waren dierenhuiden al erg gewild, Fred Flintstone kon ermee pochen met z’n prooi. In het antieke Afrika en Azië was luipaardvacht voorbehouden aan royalty en krijgers. De Egyptische godin Sesjat werd erin afgebeeld, en in het Louvre vind je de grafplaat van prinses Neferetiabet waarop ze is gehuld in zo’n velletje.

De tapijten en pelsjassen bleven lang het voorrecht van een mannelijke, jagende elite. Tot begin 20ste eeuw de wereld kleiner werd en de populaire cultuur in het Westen gefascineerd raakte door het Oosten. De ontdekking van het graf van Toetanchamon (inclusief luipaarddoek) bracht Egypte in het vizier.

Flapper girls en sterren als Joan Crawford waren dol op de luxematerialen uit verre oorden, met luipaardpels als hoogste – want duurste – goed. Actrices Marian Nixon, Katharine Hepburn en Josephine Baker vonden het zelfs bon ton om een matching huisdier aan de leiband te hebben. Dankzij de vooruitgang in textieldruk is het dure bont intussen geen noodzaak meer: het motief werd mainstream, en tegelijk een tikje goedkoop en ordinair.

De erotische connotatie van het speelse nachtdier heeft de stof populair gemaakt voor badkleding en lingerie; Bettie Page, Jayne Mansfield en Carmen Miranda maakten van luipaardbikini’s hun uitdagende uniform. Op het witte doek hielp het patroon oppervlakkige typetjes te portretteren, denk aan Gloria Swanson in de rol van Norma Desmond in Sunset Blvd. (1950) of Marilyn Monroe als Lorelei Lee in Gentlemen Prefer Blondes (1953). De link naar recentere personages à la Peggy Bundy of Carmen Waterslaeghers en de pronkerige maffialiefjes in The Sopranos is snel gelegd.

Kameleon

Toch valt het luipaard niet volledig van z’n glamoureuze piëdestal. Integendeel: Christian Dior was in 1947 de eerste couturier om de textielversie te omhelzen met de creatie van twee jurken, geïnspireerd door muze (en luipaardfan) Mitzah Bricard. ‘Maar,’ waarschuwde hij er meteen bij, ‘ben je mooi en lief, draag het dan niet.’

De bontjas bleef in de fifties en sixties evenwel hét statussymbool, met de katachtigen op kop. In 1962 was Jackie Kennedy in haar eentje verantwoordelijk voor een drastische krimp in de luipaardpopulatie toen ze met haar gevlekte pelsmantel een trend zette. (Designer in kwestie, Oleg Cassini, zwoer daarna uit wroeging alle bont af.) De Britse queen, Elizabeth Taylor en Eartha ‘Catwoman’ Kitt droegen hun steentje bij, alsook Audrey Hepburn met haar pillboxhoed in Charade (1963). Bob Dylans Leopard-Skin Pill-Box Hat zou dan weer verwijzen naar de stijl van Warhol-muze Edie Sedgwick.

Zo raakte het dessin verzeild in het grensgebied tussen krachtig en sexy, ordinair en chic. In de seventies kwam daar ‘subversief’ bij. Nadat Donna Summer, Tina Turner, Cher en co. het printje op het podium smokkelden, maakten glamrockers – samen met David Bowie, Freddie Mercury, Rod Stewart, John Taylor en Keith Richards – het modieus voor mannen. Punk en new wave (zie Sid Vicious en Debbie Harry) gaven er een eigen rebelse draai aan. Bij Vivienne Westwood is het een vaste waarde, ‘omwille van de connotaties met zelfvertrouwen, seksualiteit en non-conformisme’, klinkt het bij het Britse label.

Nog in de seventies schonk Diane von Fürstenberg ons de wrap dress, symbool van vrouwelijke kracht en bevrijding, met uiteraard een gevlekte variant. Het motief wordt ingezet om macht, onafhankelijkheid en zelfvertrouwen uit te stralen, weet ook Jo Weldon, auteur van Fierce: the History of Leopard Print. Doorheen de tijd kreeg het verschillende betekenissen. De tijdloosheid zit ’m in die kameleonkwaliteit.

In de nineties bleef die betekenis laveren tussen trashy en cool, tussen Patricia Arquette als callgirl in True Romance en trendsetter Kate Moss. Zelfde bontje, andere persona. Tegenover elke luide Janice van Friends staat een stijlvolle Rachel Green in luipaardtop (seizoen 2), -mantel (seizoen 5) of -blazer (seizoen 6). Carrie Bradshaw houdt het bescheiden bij een paar Louboutins, de vrijgevochten Samantha Jones maakt van panterprint haar handelsmerk (idem voor Seema Patel, Jones’ evenknie in de sequel And Just Like That). Kurt en Courtney, Gwyneth Paltrow, Jennifer Aniston, Cameron Diaz: googel een nineties-stijlicoon en je krijgt een leopard-look. Jongere generaties vinden vandaag inspiratie in die vervlogen jaren.

De pumps van de premier

De influencers van vandaag zwengelen de liefde aan, zoals Rihanna, Kendall Jenner, Rosamund Pike, Lady Gaga en – wat had je gedacht – Harry Styles. Luipaard is immers het perfecte antidotum voor de nogal beige quiet luxury-trend én past binnen de mob wife-esthetiek. De relance kwam ook net op tijd voor Brat Girl Summer: zowel de uitstraling als de connotatie met kracht en empowerment zijn spot-on. Bovendien is het lenige luipaard speels en sterk, net wat je nodig hebt als de wereldpolitiek je de daver op het lijf jaagt. Camouflage voor de jungle van het leven.

En, mooi meegenomen voor de duurzame shopper: stukken uit elk tijdvak liggen voor het grijpen in vintagewinkels. Volgens de wetten van de trendcycli sluipt de panter elke vier jaar terug de mode in. Het kan de blikvanger van je outfit zijn, maar wordt evengoed als een basic beschouwd.

Flamboyante Italianen als Roberto Cavalli, Versace en Dolce&Gabbana bouwden er hun imperium op, terwijl ook de meest minimalistische huizen ermee aan de slag gingen. Anna Wintour, Michelle Obama, Pharrell Williams en John Galliano: een keur aan karakters werd erin gefotografeerd. En toch konden anno 2016 de kitten heels van toenmalige Britse premier Theresa May nog de voorpagina’s halen.

Jo Weldon stelt dan ook dat de print in al zijn vormen – verfijnd, luxe, rebels, sexy – een statement blijft: ‘Of je hem nu leuk vindt of niet, je kunt ’m niet negeren. In een tijd waarin vrouwen in verschillende richtingen worden getrokken en proberen te definiëren en bevestigen wat het betekent om een ​​sterke vrouw te zijn, voelt het patroon relevant. Het zegt: ik wil gezien worden.’

Lees ook: Efficiënt je kledingkast opruimen in 5 stappen: tips voor een duurzame en georganiseerde garderobe