Niet authentiek, wel origineel: de Chinese keuken, een tikje anders

Niet zo authentiek, honderd procent smakelijk, kondigt de ondertitel van een nieuw kookboek aan. Chinees, maar dan een beetje anders: het idee leverde onweerstaanbare gerechten op.

Not quite authentic, 100% delicious, dat was de Engelse ondertitel van dit boek. Vandaar dat de auteurs het Chinese-ish – min of meer Chinees – hebben gedoopt. Min of meer Chinees, zo zou je ook de achtergrond van de auteurs kunnen omschrijven. Chef Rosheen Kaul maakte het boek samen met illustrator Joanna Hu. Rosheen heeft Chinese, Filipijnse en Kasjmirse roots. Jo werd geboren in de provincie Hunan, op het Chinese vasteland. Beiden verhuisden met hun ouders naar Australië en groeiden er op, heen en weer geslingerd tussen hun Chinese roots en hun nieuwe thuisland. In tijden waarin er veel aandacht is voor authentieke recepten is het expliciet mixen en matchen van invloeden een statement. Voor Rosheen en Jo is het een evidentie: ze vertellen gerecht na gerecht het complexe verhaal van opgroeien tussen twee werelden en het zoeken naar een identiteit.

In het eerste deel van het boek ontdek je Chinese klassiekers, zoals gebakken rijst of wontons. In het tweede deel mixen Rosheen en Jo Aziatische en westerse invloeden tot spannende gerechten, zoals een kaasfondue met szechuanpeper en bier of wonton-cannoli met zoeteaardappelvulling. In het laatste deel grijpen ze terug naar nostalgische gerechten uit hun jeugd zoals een familierecept voor onvergetelijke dumplings.

Joanna Hu: “Chinese-ish is je realiseren dat er geen absolute waarheden zijn wanneer het gaat om cultuur en identiteit. Voor mij staat het voor het verzoenen van de aspecten uit beide culturen waarmee ik me verbonden voel.”

Hoe is het om op te groeien tussen twee eetculturen?

Joanna Hu: “Mijn ervaring is door de jaren veranderd. Eerst ging ik heel actief mijn culturele en culinaire achtergrond afwijzen: ik wilde er zo graag bij horen dat ik me helemaal aanpaste aan de Australische manier van doen. Ik verafgoodde Australisch eten: het was zo exotisch voor mij. Shepherd’s pie! Stoofpotjes! Tuna melt! Toen ik pas in Australië woonde, had ik een kinderlijk verlangen om alle verschillen tussen mij en de schijnbaar dominante cultuur van het land waar we terechtkwamen uit te wissen. Hoe ouder ik word, hoe meer ik mijn erfgoed en achtergrond ben beginnen te appreciëren. Ik vind nu zoveel troost in diezelfde huiselijke Chinese gerechten waar ik vroeger mijn neus voor ophaalde.”

Veel mensen zijn op een heel rigide manier bezig met de zoektocht naar dé authentieke versie van een gerecht. Hoe sta jij daar tegenover?

“Ik denk dat we het woord authentiek moeten vervangen door het woord origineel. In dit tijdperk van globalisering bestaat niets in een vacuüm. Mensen bewegen zich over de hele wereld en brengen verandering met zich mee. Authenticiteit die verbonden is met een specifieke tijd en plaats bestaat niet meer. Zeker als we eetcultuur bekijken als de afspiegeling van het leven van de mensen die koken en eten: mensen veranderen continu, wat ze eten ook. Ik denk dat het tegelijkertijd kan: de geschiedenis van gerechten eren én ruimte laten voor verandering wanneer de levensomstandigheden van de mensen die deze gerechten koken veranderen. Een voorbeeld: spam (ingeblikt gekookt varkensvlees, red.) is oorspronkelijk geen authentiek Koreaans ingrediënt, maar tijdens de oorlog is het door schaarste een onderdeel geworden van de Koreaanse eetcultuur en dat is het tot op de dag van vandaag nog steeds. Het heeft geen zin om terug te willen gaan naar de ‘oorspronkelijke’ Koreaanse keuken, want de oorlog heeft deze eetcultuur voor altijd veranderd. En dat is net interessant.

Welk ingrediënt moeten mensen in hun voorraadkast stoppen als ze ‘Chinese-ish’ willen koken?

“Als grote koolhydratenfan zeg ik uiteraard rijst! De meeste gerechten in ons boek moeten gegeten worden met rijst. Als je Chinese gerechten eet zonder rijst, zijn ze te sterk en te zout van smaak: de rijst is nodig om alles in balans te brengen.”

Welke techniek is de belangrijkste om onder de knie te krijgen?

“Rijst koken. (lacht) Het vraagt wat oefening, maar in het boek vind je verschillende methoden terug: in de microgolfoven, op de kookplaat, of nog beter, haal een rijstkoker in huis.”