De buurjongen die boodschappen doet, de quarantaine-Tinder-crush, de huisarts, de tramchauffeur of de kat die kopjes geeft: in deze rubriek bedanken lezers iemand die tijdens deze coronacrisis een welgemeende merci verdient. Deze week bedankt Sien Deloof (23) uit Brugge haar studiebuddy’s en een onbekende man op een woonboot.
Ik volg de educatieve master aan de Universiteit Gent, maar studeren is niet gemakkelijk tijdens de quarantaine. Alleen zijn de concentratie en de motivatie vaak ver te zoeken. Daarom doe ik elke dag leersessies met mijn vrienden uit het middelbaar. Dan zitten we allemaal op Google Hangout voor school te werken. Zo hebben we een beetje het gevoel dat we samen in de bib zitten, wat we onder normale omstandigheden zouden doen. Iedereen zet zijn microfoon af zodat we elkaar niet storen, maar via video en chat staan we wel met elkaar in contact. Zo hebben we niet het gevoel dat we alleen aan het studeren zijn, en hebben we ook de sociale controle die je aanspoort om verder te blokken.
Omdat we ons allemaal strikt aan de lockdown houden, komt dit het dichtst bij echt samenzijn. Na enkele uren lassen we een pauze in waarin we online spelletjes met elkaar spelen. We hebben ook middeltjes ingevoerd om het studeren leuker te maken. Zo is dinsdag bijvoorbeeld verkleeddag met thema’s als ’teleurstelling’ en ‘foute toerist’ – lachsalvo’s verzekerd!
Ik ben hun heel dankbaar voor hun online aanwezigheid. Het is een geruststelling dat ik op deze manier elke dag mensen rond me heb bij wie ik mijn hart kan luchten en die me helpen om gemotiveerd te blijven. We hebben elkaar nu al een ruim een maand niet meer in het echt gezien, maar dankzij de Google Hangouts blijft het gemis draaglijk. Alleen is ook maar alleen.
Daarom wil ik ook graag de onbekende man bedanken die van op zijn woonboot naar me zwaaide toen ik voorbij fietste. Hoewel we beiden alleen waren, waren we op dat moment toch ook samen. Ik besefte dankzij hem dat het in deze periode perfect normaal is om je eenzaam te voelen. Weten dat anderen zich ook zo voelen, kan een troost zijn. Dat besef van eenzaamheid en verbondenheid doet me mensen nog meer appreciëren, en die waardering wil ik koesteren.
Wil jij zelf collega’s, vrienden, verplegers, buren, personeel of de bakker om de hoek in de bloemetjes zetten op Weekend.be? Zet op mail wie je waarom wil bedanken naar bedankt@knack.be en wij doen de rest.
