Opinie | Jan Haeverans 'Ik hoop dat mijn kinderen nog iets te zeggen zullen hebben over hun eigen voedselproductie'
Magazine Magazine WAT EEN PA VAN ZIJN OMA LEERDE Brussel, twee weekends geleden. Ik was met enkele mensen op sightseeing, en we liepen van tussen de spiegelende mastodonten van de EU het oude Luxemburgplein op. En daar was ze. Het meisje liep het plein over naar het Luxemburgstation. Een jaar of acht, negen moet ze geweest zijn, en ze werd vergezeld door haar moeder …
Magazine Magazine DE KRACHT VAN VERANDERING Je hebt er die hun kinderen willen harden, zodat die zich later staande kunnen houden in een ogenschijnlijk steeds rauwer wordende wereld. En je hebt er die hun kroost een onbezorgde kindertijd willen bezorgen. In de hoop dat ze net geen haaien onder de haaien zullen worden, maar evenwichtige, verantwoordelijke mensen die de planeet vooruithelpen …
Magazine Magazine WEG MET AFVAL Ook al eens verbaasd staan kijken naar die immense berg verpakkingen die je meezeult uit de supermarkt ? Al die energie die kruipt in het vervaardigen van dat materiaal en vervolgens in het opruimen van het afval, en de enorme vervuiling die dat met zich meebrengt, dat moet efficiënter en properder kunnen, klinkt het steeds …
Magazine Magazine VAN STADSTUINEN TOT TUINSTEDEN Tegenover mijn huis in het kleine stadje Halle liggen een school en een bejaardentehuis. Werelden van verschil die worden gescheiden door een hoge muur. Waarom slopen ze die muur niet, heb ik me al vaak afgevraagd, om hem bijvoorbeeld te vervangen door een gemeenschappelijke moestuin ? Niets heilzamer en leuker voor oude mensen dan kinderen …
Magazine Magazine Het betere België Nee, we moeten ze niet, de Hollanders. Vreemd heb ik dat altijd gevonden : zeg op een feestje met zelfs de meest overtuigde antiracisten dat je een zwak hebt voor onze noorderburen, en mensen trekken een gezicht alsof je wat hebt laten vliegen. Waarop onvermijdelijk alle clichés nog eens uit de kast gehaald worden. Arrogant, …
Magazine Magazine Een baboesjka uit Kazachstan Een herfstige avond zes jaar geleden. We zoeken onze weg door smalle straten waar uitgeleefde huizen tegen elkaar aanleunen. Her en der troepen ongure figuren samen, prostituees staan te roken op de stoep. De Brusselse Noordwijk, weinig plekken waar je je dichter bij het negentiende-eeuwse Londen van Dickens voelt dan hier. Het flatje helemaal boven …
