Onvoorwaardelijk trouw

Mensen die jarenlang zweren bij één en dezelfde geur en zich niet laten verleiden door nieuwigheden, het zijn uitzonderingen in een tijd waarin we gemiddeld vier parfums in de badkamer hebben staan. Wat boeit, bevalt en bindt hen aan die ene geur?

Sofie Albrecht / Foto’s Lieve Blancquaert

Petra Lernout, kantoordirecteur De Streekkrant

GROTE LIEFDE: Balahé van Leonard, een zoete oriëntal van 1983 met aldehyden en fruit in de aanzet, een exotisch bloemig hart en een zoete poederachtige basis.

DUUR VAN DE ROMANCE: “Al bijna twintig jaar, ik ben een fan van het eerste uur.”

SCHEVE SCHAATSEN: “Ik hou erg vast aan een parfum, voor mij is het een punt van herkenning. Een ooit gekregen fles Opium vond ik wel lekker ruiken maar heb ik nooit gedragen. Ik ben Balahé altijd trouw gebleven, tot ik hem niet meer kon vinden. In Brussel kocht ik de voorraad in bijna elke parfumerie. Na Balahé probeerde ik verschillende andere geuren. Uiteindelijk ben ik bij Emporio Armani terechtgekomen.”

EERSTE ONTMOETING: “In de parfumerie. Ik zocht met mijn moeder een parfum voor de verjaardag van mijn zus. Balahé was net uit, de verkoopster stelde hem voor. Ik was er meteen weg van en wilde hem voor mij, maar mijn moeder twijfelde nog even omdat de geur vrij zwaar was voor het meisje van twintig dat ik toen was. Mijn zus heeft het bij die ene fles gehouden, ik ben hem blijven kopen.”

WAAROM: “De verpakking viel op: zwart, ondoorzichtig, terwijl andere merken toen transparante glazen flacons gebruikten. Maar vooral de geur vond en vind ik heel bijzonder: warm en zoet. Mijn man vindt het de beste geur die ik ooit heb gedragen. Vaak spraken mensen me erover aan. Niets leek op Balahé. Het werd nooit een groot commercieel succes, maar daardoor kon ik het haast beschouwen als een persoonlijk parfum. Ik heb het nooit bij iemand anders geroken.”

Gust De Meyer, hoogleraar Communicatiewetenschappen aan de KULeuven

GROTE LIEFDE: Fahrenheit van Dior: een frisse chypre van 1988 met een groene kop, een bloemig-houtig hart en een lederen basis.

DUUR VAN DE ROMANCE: “Ik denk dat ik het meteen heb gekocht toen het uitkwam.”

SCHEVE SCHAATSEN: “Ik blijf trouw, ondanks de staaltjes die men mij in de parfumerie toestopt. Ik bewaar ze voor op vakantie of voor als ik een paar dagen weg moet. Maar tot nu toe heb ik geen aantrekkelijker alternatief gevonden.”

EERSTE ONTMOETING: “In de parfumerie, samen met mijn vrouw. We hebben samen Fahrenheit geroken, geprobeerd en besloten om het te kopen.”

WAAROM: “Mijn keuze was veeleer een kwestie van toeval: eens geprobeerd, me daar goed bij gevoeld, geen alternatief gezocht. Het gebeurt maar zelden dat anderen een opmerking maken over mijn geparfumeerde lijf. Ik hoop dat dat geen slecht teken is.

Fahrenheit is een trouwe gezel geworden in mijn leven van alledag. Ik bén ondertussen Fahrenheit. De geur zit in mij, onder mijn poriën, in mijn kleren, in mijn kantoor. Ook al moet hij daar opboksen tegen de geur van sigaretten. Als ik in mijn haast ’s ochtends het ritueel heb overgeslagen, voel ik me naakt. Gelukkig is er dan het miniflesje in mijn tas.”

Michèle Beeckman, sales director Roularta Media Group

GROTE LIEFDE: Trésor van Lancôme, een bloemenparfum pur sang uit 1990 dat begint met perzik, ananas en abrikoos, een hart heeft van rozen en meiklokjes en een zoete poederbasis van vanille, amber, musk en sandel- en cederhout.

DUUR VAN DE ROMANCE: “Ik weet niet hoe lang het al bestaat, maar ik ben zeker dat ik het al van in het begin van de jaren negentig draag.”

EERSTE ONTMOETING: “Bij mijn moeder. Zij was heel trouw in parfum, droeg jaren Miss Dior. Dat kocht ik altijd voor haar verjaardag, telkens dezelfde fles. Maar op een bepaald moment kwam ze op bezoek en rook ze zo anders lekker. Ze vertelde me dat ze zich na haar bad insmeerde met de bodylotion van Trésor. Ik heb het toen ook geprobeerd en ben het blijven gebruiken. Elke dag. Als ik eens iets anders probeer, voel ik me niet op mijn gemak.”

SCHEVE SCHAATSEN: “Ik word moeilijk verleid om iets anders te proberen. In een parfumerie laat ik me nooit iets opspuiten. Die andere parfums lijken door mijn huid te dringen, ik word er niet goed van. Ik heb in al die jaren maar twee keer een coup de foudre gehad: met Emporio Armani en Pleasures van Estée Lauder. Lekker de eerste keer, maar na de tweede keer was de liefde al over.”

WAAROM: “Andere parfums blijf ik de hele dag ruiken, zodat ik er tegen de avond een afkeer of hoofpijn van krijg. Trésor ruik ik alleen terwijl ik me er helemaal mee insmeer, nadien niet meer. Dat vind ik goed zo, dan stoort het me niet. Mijn collega’s zeggen vaak dat ze ruiken wanneer ik op kantoor ben. Ook mijn kinderen associëren de geur met mij. Vooral mijn oudste, die erg bezig is met geurtjes, merkt onmiddellijk als ik toch eens iets anders op heb. Dan zegt ze altijd: ‘Mama, wat ruikt er hier zo raar?’ “

Lieve Blancquaert, fotografe

GROTE LIEFDE: L’Heure Bleue van Guerlain, een zoet bloemenparfum uit 1912 met een frisse, gekruide aanzet, een fris boeket van rozen, jasmijn en orchidee en een poederachtige basis van vanille, ceder- en sandelhout.

DUUR VAN DE ROMANCE: “Al zo’n 15 jaar. Daarvoor heb ik niets gebruikt.”

SCHEVE SCHAATSEN: “Ik draag het niet elke dag, omdat ik het dan op den duur niet meer zelf ruik. Liever niets dan iets anders. De parfums die ik cadeau kreeg heb ik wel geprobeerd, maar ik vond ze te scherp of ik kreeg er hoofdpijn van. Zelf heb ik nooit iets anders dan L’Heure Bleue gekocht. Ik hou zelfs de lege flacons bij, omdat ze zo mooi zijn.”

EERSTE ONTMOETING: “Ik moest voor een opdracht naar Parijs met een journalist die Jean-Paul Guerlain ging interviewen. Op het einde van het interview gaf Guerlain me een parfum waarvan hij zei dat hij er zeker van was dat het perfect bij mij zou passen. Ik kende niets van parfums. Pas na drie dagen rook ik eraan, maar ik was meteen verkocht.”

WAAROM “Waarom ik het gebruik kan ik moeilijk uitleggen. Het is een emotie, waarschijnlijk een combinatie van dingen: omdat ik het gekregen heb, omdat Guerlain zei dat het mij zou passen, omdat ik er alleen maar positieve reacties op krijg, en vooral omdat ik er zelf zo van hou. Het ruikt het best op mijn huid na een uur of acht, anders vind ik het te sterk. Daarom doe ik het ook vaak op voor ik ga slapen. ’s Morgens ruikt het dan zo intiem, alsof het mijn eigen geur is. Mijn man en kinderen gaan dan aan mij snuffelen, dat vind ik heerlijk. Ik herinner me een feestje, het was al vrij laat en we waren aan het doorzakken, toen een vriendin haar armen rond mij sloeg. Ze was wat dronken, hing nogal aan me en zei dat ik het lekkerst rook van iedereen op de hele wereld. Daar was ik nogal van gecharmeerd. En nu nog, elke keer als we elkaar zien, ruikt ze aan mij. Dat komt door L’Heure Bleue.

Blijkbaar past de samenstelling van het parfum goed bij mijn huid en bij mijn uitstraling. Het is voor mij de meest volledige geur, heeft alles wat een parfum voor mij moet zijn. Eigenlijk gebruik ik het alleen voor mijn kleine wereld, voor de intimi. Ik wil niet dat iedereen op een receptie mij ruikt.”