Lezen versus sporten

In het perfecte zondagochtendprogramma Friedl’ Een leven in boeken op Radio 1, vertelde Herman Van Rompuy in de eerste uitzending van het nieuwe jaar over de belangrijke boeken in zijn leven, waartoe hij onder meer de biografie van Sören Kierkegaard en werken van Camus, Hemingway, Tolstoj en Emily Brönte rekende. Hij vond het uitgangspunt “boeken die uw leven veranderen” wel niet helemaal correct, omdat volgens hem mensen dingen lezen die ze willen lezen. “Je zit met een gevoel en je zoekt geschriften die dat bevestigen. Het is het boek niet dat u verandert, je vindt de verandering in u in het boek.” Hij had het ook over zijn broer Eric aan wie hij boeken doorspeelde. “Hij vindt dat ik hem ‘vergiftigd’ heb met allerhande droevige boeken.”

Na zo’n programma maak ik steeds een lijstje van wat ik toch dringend echt moet lezen. Van oude klassiekers tot de hypes van vandaag. Met de jaren heb ik in de leesratrace de slechte gewoonte ontwikkeld om in verscheidene boeken tegelijk te beginnen, wat zeker niet altijd het leesplezier ten goede komt. Maar er zijn zoveel interessante, mooie, meeslepende boeken en er rest weinig tijd om ze te lezen !

Als Herman Van Rompuy gelijk heeft dat lezers bevestiging zoeken in boeken, dan schuilt er diep in mij een sportief mens. Hoewel lezen over sport niet hetzelfde is als actief sport beoefenen, is het misschien een begin. Op mijn nachtkastje ligt momenteel Fight the good fight. From vicar’s wife to killing machine van Catherine Fox, waarin de schrijfster en domineesvrouw absoluut geestig beschrijft hoe ze tegen haar 45 een zwarte gordel judo wil. Ze doet er zeven jaar over, haalt het zeer nipt, maar de literaire neerslag van haar tocht is grappig en inspirerend. Ze schreef het voor “mensen die altijd een beetje waardeloos waren in sport, die constant denken dat ze wat gewicht moeten verliezen en greep krijgen op hun leven”.

Eveneens op mijn te lezen (in dit geval te bekijken) stapeltje ligt de heruitgave van de instructiewerken uit 1934 en ’45 van Joseph Pilates. Die man gaf zijn naam aan een fitnessprogramma waarin versterken van de spieren, een correcte houding en ademhaling en stretchen moeten zorgen voor een goed evenwicht tussen lichaam en geest. Wie dacht dat zelfhulpboeken en pleidooien voor een gezonde levensstijl een recente trend was, zit fout. Al in 1945 schreef Pilates dat fysieke fitheid de eerste vereiste is voor geluk en dat die goede conditie niet te koop is, noch een kwestie van wishful thinking. Het vergt dagelijkse oefeningen. Dat zegt mijn Pilatesleraar ook. Omdat ik hem in 2010 de wekelijkse wanhoop wil besparen wanneer benen en armen weer compleet verkeerd verstrengeld raken in een ingewikkelde oefening, verdiep ik mij dus in een reeks retrofoto’s waarop Pilates zelf – als een soort Griekse atleet in niks dan een wit sportbroekje – zijn gymnastiek demonstreert.

Maar nu ik erover nadenk, die boeken werden mij aangereikt door mensen uit mijn directe omgeving. “Vergiftigen” is misschien sterk uitgedrukt, maar het is duidelijk dat sommige dierbaren mij dit jaar aan sport willen.

Catherine Fox, ‘Fight the good fight’, Yellow Jersey Press, isbn 978-0-224-07770-5

A Pilates’ Primer : The Millennium Edition, Presentation Dynamics, isbn 978-1-928564-00-3

www.radio1.be/programmas/frdl/

–

trui.moerkerke@knack.be

Trui Moerkerke