JAN VAN BIESEN

Nethoofd van Studio Brussel

Als kind was ik al gebeten door het medium radio. Dat kleine manneke dat thuis vreemde zenders opspoorde met een draagbare radio en zelf deejay speelde met zijn cassettedeck : dat was ik. Radio was destijds the place to be om nieuwe muziek te ontdekken. Ik herinner me nog goed de opkomst van de vrije radio’s en de eerste uitzending van Studio Brussel in 1983. In die tijd werkte ik trouwens al voor Radio Freeland in Opwijk. De studio was een gammel hok en zelf bakte ik er vast niet veel van, maar ik amuseerde me rot. Van achter een microfoon een onzichtbaar publiek toespreken : veel spannender moest het niet worden.

Het geheel is meer dan de som van de delen. Dat leerde ik als gangmaker in jeugdhuis Nijdrop in Opwijk en later als gewetensbezwaarde, toen ik twee jaar straathoekwerk deed in Molenbeek. Een moeilijke job in een explosieve periode, maar ook een fantastische leerschool. De kracht van een overtuiging, de grenzen die gemotiveerde mensen samen kunnen verleggen, hoe je van nul iets opbouwt en een vertrouwensband creëert : dat heb ik daar allemaal ontdekt. Sindsdien schrikt weinig me nog af. Ik pak graag projecten aan waar anderen nooit aan zouden beginnen.

Heilige huisjes omverschoppen was nooit de bedoeling. Midden jaren negentig was het voor mij echter evident dat Studio Brussel ook aandacht moest besteden aan dance, een kar waar ik jarenlang aan getrokken heb. In die zin heb ik misschien toch mijn steentje bijgedragen om de muren tussen de verschillende muziekgenres te slopen. Zelf ben ik altijd een muzikale veelvraat gebleven, en ook qua maatschappelijke thema’s en twistpunten ben ik vies van hokjesdenken. Tegen zo’n verenging van mijn ideeën zou ik me met man en macht verzetten.

Music For Life draait niet alleen om geld. Voor organisaties zijn sensibilisering, naamsbekendheid en de betrokkenheid van het grote publiek minstens zo belangrijk. Een recordbedrag ophalen mag dus geen fetisj zijn. Wat telt, is het aantal mensen dat zich wil engageren, en die zijn er zat. Er is veel ellende, hardheid en cynisme in de wereld, maar daarachter schuilt een grote wil tot betrokkenheid en solidariteit. Een goed project waar mensen zich achter kunnen scharen : meer is er niet nodig om de trein op gang te brengen.

Kerstavond roept tegenwoordig gemengde gevoelens bij me op. Enorme tevredenheid omdat we Music For Life tot een goed einde gebracht hebben, maar ook het besef dat de actie weer afgelopen is. Een week lang niets anders dan geëngageerde en gelukkige mensen zien : zo’n cocon van menselijke warmte en solidariteit laat niemand onberoerd. Na het slotfeest op kerstavond heb ik tijd nodig om me te onthechten.

No guts, no glory. In het huidige medialandschap moet je al eens een risico nemen om het grote publiek aan te spreken. Maar dan moeten managers ook het vertrouwen krijgen om de platgetreden paden te verlaten. Dat wordt steeds moeilijker, want van elke ingreep moet je vooraf al het effect kunnen aantonen, terwijl koerswijzigingen vaak tijd vergen. In die zin zit ik goed in dit huis, een commerciële radiozender zou er bijvoorbeeld niet aan denken om de formule van Music For Life om te gooien. Maar ik geloof ook sterk in vertrouwen afdwingen. Ik ga zelf naar het front, en ik sta achter mijn zaak.

Ik blijf deejayen tot ik erbij neerval. Misschien niet meer zo intens als vroeger, maar dat directe contact met het publiek wil ik niet missen. Complimentjes zijn leuk, maar om de aandacht was het me nooit te doen. Laat staan dat ik ooit aan een website of een eigen kledinglijn dacht (lacht). Elke set is anders, volgens de sfeer, de locatie en nog enkele factoren. Elke keer hetzelfde nummertje opvoeren zegt me niets. Een goede deejay cijfert zichzelf weg en speelt in op het moment zelf.

Jan Van Biesen (47) werd geboren in Dendermonde. Sinds 2007 is hij nethoofd van Studio Brussel, waar hij in 1995 aan de slag ging als muzieksamensteller van danceprogramma’s als Mixomatose en Switch. De zender organiseert van 18 t.e.m. 24 december de negende editie van Music For Life. Info : www.musicforlife.be.

DOOR WIM DENOLF / FOTO DIEGO FRANSSENS

“Er is veel ellende, hardheid en cynisme in de wereld, maar daarachter schuilt een grote wil tot betrokkenheid en solidariteit”