Webshop Mofelito Paperito: ‘Belgische drukkers moeten zeker niet onderdoen’

Hoe ben je met deze winkel begonnen?

Sofie Rombouts: “Dat was eigenlijk een heel impulsieve beslissing. Ik was altijd al gefascineerd door papierwaren en vond niet meteen mijn gading in reguliere winkels. Bovendien had ik sowieso een zwak voor alles wat illustratief en grafisch is, dus ik dacht; ik open een webshop van dingen die ik zelf vooral heel leuk vind. Het heeft echter nog een half jaar geduurd eer ik met alles klaar was, want daar kruipt veel werk in: een logo laten ontwerpen, leveranciers zoeken, de website zelf in elkaar zetten en registreren… Bovendien ben ik ook nog een cursus bedrijfsbeheer moeten gaan volgen, want als vertaalster had ik daar natuurlijk nog niet veel van gezien.”

Je shop heeft wel een heel bijzondere naam, waar komt die vandaan?

Rombouts: “Als kind gaf mijn zus me de bijnaam “moffel” en die is blijven plakken. Ik wilde een naam waarin een verwijzing naar papier zat, maar dit mocht niet te letterlijk zijn. Mofelito had ik al verzonnen naar aanleiding van moffel en gebruikte dit soms als paswoord – dit heb ik uiteraard gewijzigd sinds de opstart van mijn shop. De paperito kwam dan vanzelf omdat ik vond dat het goed klonk. Het was ook belangrijk dat de naam iets speels had,zeker niet te serieus want zo ben ik zelf niet. De woordcombinatie is vaak ook de start van een gesprek, heel wat mensen willen – net als jij- weten wat het betekent. Ik krijg er wel heel positieve reacties op, al duurt het waarschijnlijk wel eventjes eer mensen de naam van mijn shop in hun geheugen geprent hebben.”

Merk je dat er nu weer meer interesse is in papierwaren?

Rombouts: “Absoluut. In tijden van digitalisering heb ik de indruk dat mensen voor sommige zaken teruggrijpen naar tastbare dingen en daar horen papierwaren bij. Ik zie veel nieuwe webshops en vooral veel nieuwe producten, vaak jonge mensen die een nieuw merk opstarten in kwalitatieve papierwaren, in uiteenlopende stijlen, vaak met de hand gemaakt.”

“Voor een vorige job werkte ik voor een kunstboekendistributeur en heel wat kunstboekenuitgevers hebben sinds enkele jaren een aparte papierwarenlijn. De opmars van letterpress is bovendien enorm. Overal zie je drukkerijtjes die kaarten, uitnodigingen, menu’s en dergelijke via deze techniek drukken. Het leuke is dat er globaal vanalles te vinden is en Belgie doet zeker niet onder, we hebben traditioneel zeer goede drukkers.”

Vanwaar een webshop? Is een van de charmes van papier niet dat mensen eraan kunnen ruiken, de korrel kunnen voelen, etc.? Hoe los jij dit op?

Rombouts: “Het is natuurlijk mijn droom op op een dag een fysieke winkel te openen, maar ik ben wel realistisch genoeg om te beseffen dat dit in het begin financieel niet haalbaar is. Bovendien bereik je met een webshop ook mensen buiten de landsgrenzen, daarom dat mijn site ook in het Engels is. Maar tactiliteit en geur zijn inderdaad zeer belangrijk. Daarom organiseer ik ook af en toe pop-up events en ik merk dan steeds dat mensen enthousiast zijn. Momenteel lig ik nog tot eind december in de Gentse pop-up Jackie-Jane. Mijn man en ik hebben trouwens ook net een pand gekocht in schaarbeek dat we gaan verbouwen tot atelier (mijn man is schrijnwerker) en woonruimte en daar kan ik dan ook verkoopmomenten organiseren.”

Waar haal je je stock en waar let je op als je inkoopt?

Rombouts: “Ik ga voornamelijk neuzen bij kleine leveranciers uit Belgie, Frankrijk, Nederland, Japan of de Verenigde Staten. Ik zoek vooral merken die ik zelf leuk vind, zo verkoop ik sinds kort een Turks merk. Dan denk ik, “hey tof, ook daar zijn ze met papierwaren bezig” en dan vind ik het des te leuker om zo’n merk te steunen. Maar ik verkoop bijvoorbeeld ook een kaart die door vriend-illustrator werd ontworpen en gemaakt. Sinds heel kort heb ik ook nieuw van twee jonge grafisch ontwerpers die producten van afvalpapier van drukkers maken. Het klikte, hun producten zien er leuk uit en ze maken hun spullen zelf aan de keukentafel. Zo’n details vind ik super.”

“Ik let er ook op dat producten niet overal te koop zijn of de bekende producten in originele uitvoeringen aan te kopen en dat maakt het er niet altijd makkelijker op. Een andere factor is het contact met een leverancier, dat moet goed verlopen. En uiteraard let ik op sterk op kwaliteit: papiersoort (liefst met FSC label), bindwijze, pennen moeten goed schrijven….Dit is een beetje uitproberen en uittesten.”

Welke papiersoort gebruik je zelf het liefst?

Rombouts: “Ik heb zelf liefst niet te veel korrel, omdat mijn vulpen dan uitloopt. Dus heel zacht papier en liefst met lijntjes of ruitjes in een zachte tint. En een dikte van toch minstens 80g.”

Je hebt een mailadres op je contactpagina van je website staan, maar moedigt mensen eigenlijk aan je een brief te sturen. Hou eens een kort pleidooi voor de moderne brief?

Rombouts: “Met zoveel papiersoorten in omloop kan je makkelijk een originele brief maken, je kan vanalles bij elkaar voegen, er op tekenen, schilderen, plakken… Het hoeft ook geen gekocht papier te zijn, een stuk krantenpapier of verpakking (denk aan een broodzak, papier van de slager) kan ook als ondergrond dienen. Je kan ook verschillende pennen en potloden gebruiken, je brief op een bepaalde manier vouwen, en ook met enveloppen kan je alle kanten uit, of je neemt een stuk papier en maakt er zelf een envelop van – dat is echt niet moeilijk, Japanners zijn hier meester in: even googelen en je vindt 1000 ideeën. Een envelop hoeft trouwens niet altijd rechthoekig te zijn. Keuze te over dus om van een brief iets leuks te maken. Zo prullen met papier is ook gezellig en leuk om te doen, ik denk dat veel mensen hier plezier uit zouden halen, dat bewijst ook de kleurboekenrage.”

(KS)