Verkiezingseerbetoon aan feministe Susan B. Anthony

Aan het graf van Susan B. Anthony stond een lange rij met kiezers, die de feministe en stemrechtactiviste eerden met een sticker: ‘Ik stemde’.

In Rochester, New York, was de langste rij met wachtende kiezers te zien op de begraafplaats, aan het graf van feministe Susan B. Anthony (1820-1906). De kiezers wilden hulde brengen aan de voorvechtster van vrouwenstemrecht op de dag dat ze hun stem uitbrachten voor een vrouwelijke president. Ze brachten een sticker aan op het graf met ‘ik stemde’ of ‘ik stemde vandaag’.

De plaatselijke krant Rochester Democrat and Chronicle had tegen de middag 1.500 bezoekers geteld, “in overgrote meerderheid meisjes en vrouwen”.

Het was voor velen een emotionele tocht. Bijna alle stemgerechtigde bezoekers aan het graf hadden hun stem uitgebracht op Hillary Clinton.

Voters visit grave site of Susan B. Anthony to put ‘I voted’ stickers on her tombstone #ElectionDay https://t.co/qSaBT4hFBW pic.twitter.com/djh2kO2oO3

— Daily Mail US (@DailyMail) November 8, 2016

Vrouwen hadden de rijen niet verwacht, maar ze waren blijkbaar tegelijk op dezelfde gedachte gekomen.

100 dollar boete

Johanna Rehbaum sprak met tranen in de ogen, terwijl ze haar 14 maanden oude dochtertje aan het graf fotografeerde. “Ik wil dat ze weet dat ze hier deel aan had”, aldus Rehbaum in gesprek met de krant: “Als Hillary wint, wil ik dat ze erbij betrokken is”.

Jodi Atkin was ook in tranen: “Ik heb nog nooit eerder geweend als ik mijn stem uitbracht. Maar ik realiseerde me ineens dat mijn dochters – ik heb er drie – het recht hebben om op een vrouw te stemmen, en dat deed me wenen”. Ze ging in het wit gekleed, als eerbetoon aan de vrouwen die gevochten hebben voor het stemrecht.

Bij die vrouwen was Susan B. Anthony zeker prominent.

1) I early voted! I always vote for President, but this year it occurred to me that Susan B. Anthony would be proud of me. pic.twitter.com/MSMB4x1rB2

— shaynalamour (@shaynalamour1) October 27, 2016

Ze werd in 1872 gearresteerd nadat zij, met enkele medestanders, haar stem had uitgebracht tijdens de presidentsverkiezingen. Daartoe had ze lokale verantwoordelijken van een kiesbureau moeten overtuigen.

Haar proces was een van de motiverende elementen in de beweging voor vrouwenstemrecht. Ze kreeg geen juryproces, ze mocht niet spreken tijdens haar proces, maar na het vonnis kon ze de rechter toespreken. “Je hebt elk vitaal principe van ons regime onder de voet vertrappeld”, zei ze onder meer: “Mijn natuurrechten, mijn burgerrechten, mijn politieke rechten, mijn juridische rechten zijn alle tegelijk genegeerd”.

Ze werd veroordeeld tot een boete van 100 dollar, die ze niet betaalde. De rechter liet de niet-betaling onbestraft, zodat Anthony niet in hoger beroep kon.

Het vrouwenstemrecht kwam er in 1920, ruim na haar dood.