Tien van de beste moeders in de dierenwereld

Moederdieren hebben allemaal hun eigen manier om hun nakomelingen een goede start in het leven te geven. Deze tien diersoorten doen daar extreem veel moeite voor en offeren soms letterlijk hun eigen leven op.

Olifanten

Voor olifantenmoeders moeten we alleen al bewondering hebben omdat ze maar liefst 22 maanden in verwachting zijn en vervolgens een kalfje dat tussen de 80 en 115 kilogram weegt op de wereld zetten. Eenmaal geboren geeft ze haar jong drie jaar lang moedermelk. Moeder en kalf blijven – als alles goed verloopt – bij elkaar totdat moeder overlijdt. Olifantenmoeders knuffelen hun kleintjes veel en helpen ze zoveel mogelijk. De rest van de kudde houdt een oogje in het zeil en past hun wandeltempo aan aan de jongste leden van de groep.

Gorilla’s

Gorilla’s zijn uiterst toegewijde moeders en riskeren hun leven om hun kleintjes te beschermen. De eerste vijf of zes maanden van hun leven kunnen babygorilla’s niet zelf lopen en worden ze voortdurend gedragen door hun moeder. Ook wanneer ze dat wel kunnen, voelen ze zich nog lange tijd veiliger op moeders rug. Ook voor eten kunnen ze lang bij hun moeder terecht. Gorilla’s zogen hun kleintjes tot ze een jaar of vier oud zijn. Pas als ze zes jaar zijn verlaten ze hun moeders nest en daarna blijven ze hun hele leven in dezelfde groep.

IJsberen

IJsberen moeten eerst enorm veel eten om genoeg aan te komen. Vervolgens maken ze een hol in het ijs waar ze bevallen van meestal twee jongen. Bij de geboorte wegen de kleine ijsbeertjes maar een halve kilogram en zijn ze blind en hulpeloos. Samen blijven ze vier tot acht maanden onder de sneeuw en al die tijd eet of drinkt moeder niets en voedt ze haar jongen die dankzij haar melk razendsnel groeien. Twintig maanden lang zoogt moeder haar jongen en daarna blijven ze nog tot ze drie jaar oud zijn bij elkaar. In die tijd leren de kleine beertjes van hun moeder alles dat ze nodig hebben om te overleven: zwemmen, voedsel zoeken, jagen en overleven.

Orang oetans

Net als gorilla’s en hun baby’s zijn ook orang oetans en hun kleintjes onafscheidelijk. Het verschil is dat orang oetan moeders de jongen hoofdzakelijk alleen grootbrengen zonder de hulp van een groep soortgenoten. De jonge orang oetans klampen zich de eerste tijd voortdurend aan hun moeder vast. Totdat ze acht jaar oud zijn krijgen ze moedermelk en daarna blijven ze nog een jaar of twee bij hun moeder. Wanneer ze oud genoeg zijn om zelf op pad te gaan, keren ze daarna nog geregeld terug om om hun moeder te bezoeken.

Giraffen

Net als bij olifanten is ook bij giraffen de zwangerschap en geboorte een ware tour de force. Giraffen zijn vijftien maanden in verwachting, bij de geboorte weegt een jong ongeveer vijftig kilo en is zij of hij maar liefst twee meter groot. Na ongeveer een week, laat de moeder de kudde even over haar kalf waken zodat ze zelf eten kan zoeken. Dat moet ze doen op het heetste moment van de dag omdat de roofdieren dan liggen te slapen. Giraffen zogen hun jongen totdat ze zestien maanden oud zijn. In die tijd leren ze hun alle vaardigheden die nodig zijn om te overleven in een wereld waar roofdieren voortdurend op ze loeren.

Cheetahs

Een cheetah moet in haar eentje voor twee tot acht jongen zorgen. Omdat de kleintjes voortdurend het gevaar lopen gepakt te worden door andere roofdieren, brengt moeder ze om de vier dagen naar een andere plaats zodat ze niet te veel geuren achterlaten. Ondanks deze voorzorgsmaatregelen overleven lang niet alle kleintjes de eerste weken. De jonge dieren blijven achttien maanden bij hun moeder die hen dan alles leert om te overleven in het wild. Het moederinstinct van cheetahs is overigens zo sterk dat het geregeld voorkomt dat ze jongen die hun moeder verloren zijn liefdevol opneemt in haar eigen gezinnetje.

Octopus

Een bepaalde soort octopus, de Graneledone boreopacifica, heeft het record gevestigd van het langste op haar eieren passen. Het dier werd in 2007 in de Monterey Bay in Californie ontdekt. 4,5 jaar lang bewaakte ze haar eieren en at ze zelf niet waardoor ze zichtbaar magerder en bleker werd. Toen de 160 eieren veilig uitgekomen waren, is ze zelf waarschijnlijk overleden.

Keizerspinguïns

Bij keizerspinguïns verdienen niet alleen de moeders, maar ook de vaders een pluim. Nadat de moeder in de snijdende koude één ei heeft gelegd, wandelt ze over een afstand van tientallen kilometers naar de oceaan om daar vis te vangen en zo een vetlaag aan te leggen. Na ongeveer twee maanden keert ze terug naar het nest. Daar heeft de vader ondertussen op het ei gebroed en al die tijd dus niet gegeten. Nu het jong eenmaal uit het ei is gekropen, draaien de rollen om: het vrouwtje blijft de jonge pinguïn warmhouden terwijl het mannetje naar de oceaan gaat om voedsel te halen voor moeder en kind.

Sulawesi jaarvogel

Deze neushoornvogels uit Sulawesi in Indonesie leiden een monogaam leven en dat heeft alles te maken met de manier waarop ze hun jongen groot brengen. De moeder sluit zich met haar eieren op in een nestruimte die ze helemaal dichttimmert met klei en eventueel haar eigen uitwerpselen. Het mannetje brengt gedurende twee maanden voedsel naar moeder en jongen en duwt het door een spleetje naar binnen. Pas na die twee maanden verlaten moeder en haar kroost het nest.

Sommige spinnen

Bepaalde spinnensoorten gaan wel heel ver in hun moederliefde. Eerst beschermt en verzorgt ze de eitjes in haar web. Ze voedt de jonge diertjes vervolgens met haar eigen braaksel. Wanneer de kleine spinnen klaar zijn om de wereld in te trekken, laat moeder zich eerst opeten door haar nakomelingen. Matrofagie heet dat verschijnsel. Het biedt de jonge spinnen verschillende voordelen. Zo krijgen ze onder andere voedingsstoffen binnen die belangrijk zijn voor hun groei.