Thuiswerken kan van overal ter wereld: zij trokken naar exotischer oorden

Yuri Vandenbogaerde, Aruba © GF
Jorik Leemans
Jorik Leemans Journalist

Werkvakanties zitten in de lift. Nu corona ons heeft geleerd dat we ons werk vaak even goed van op afstand kunnen doen, zijn er steeds meer mensen die het nuttige aan het aangename koppelen. Teletoeristen getuigen: ‘Die setting maakt een gigantisch verschil.’

‘Starten om vijf uur ’s ochtends’

Conceptmakers en storytellers Yuri Vandenbogaerde (32) en Dries Henau (36) van De Jongens werken vanuit het zonnige Aruba.

Duur verblijf: begin november vertrok het koppel voor de promotie van een hotel op het Caribische eiland. Intussen zitten ze aan hun vijfde verlenging.

Locatie: ‘Sinds 2016 werken we voor het Boardwalk Hotel Aruba, dat gerund wordt door twee Antwerpse zussen. De toeristische sector ziet erg af van de pandemie, dus kwamen we hier om een campagne te starten. Het grootste deel van hun cliënteel komt uit de VS, waar de grenzen nog open zijn, waardoor wij op het idee kwamen om een workation-formule aan te bieden in het hotel. En toen dachten we: waarom doen we dat zelf niet?’

Dries Henau, Aruba
Dries Henau, Aruba© GF

Maatregelen: ‘De horeca is open, maar er is een avondklok om twaalf uur ’s nachts. Anders dan in België is hier vrijwel alles in open lucht. Discotheken zijn gesloten, maar het is fijn om af en toe in een strandbar te zitten.’

Werk: ‘Door het tijdsverschil met België starten we om vijf uur ’s ochtends met onze eerste meeting, dan is het in België tien uur. Rond twee uur valt alles stil omdat de Belgische werkdag dan stopt. In de namiddag kunnen we daardoor goed doorwerken aan eigen projecten of voor het hotel. Intussen leerden we ook kitesurfen, waardoor we na het werk weleens twee uur op zee zijn. We zijn hier sowieso sportiever geworden en gaan vaak uren hiken in de mooie landschappen, in plaats van steeds datzelfde park achter ons appartement te doorkruisen.’

Voor herhaling vatbaar? ‘Zeker. We zijn getrouwd en werken samen, en zijn het dus gewend om 24 uur per dag samen te zijn, maar voor het eerst in lange tijd hadden we weer meer tijd voor elkaar, zonder af te moeten spreken met andere mensen. Soms voelen we ons schuldig tegenover vrienden en familie, maar die zeggen allemaal hetzelfde: blijf daar en geniet.’

‘Ideale bestemming met kleine kinderen’

Pr-strateeg Lies Vangeel (35) trok in december voor twee maanden met haar gezin naar Kommetjie, Zuid-Afrika.

Duur verblijf: ze verbleven twee maanden in een huis via Airbnb.

Locatie: ‘Zuid-Afrika was een bestemming die mijn man Patrik (36) en ik al lang samen wilden bezoeken, omdat hij daar destijds op Erasmus is geweest. Het is ook een reis die we zagen zitten met onze kleine kinderen van anderhalf en vier jaar omdat het uurverschil met België niet groot is. We hadden het idee eigenlijk uit ons hoofd gezet omdat het tijdens de eindejaarsperiode nogal duur is, maar nu waren de vluchten ineens vijf keer zo goedkoop.’

Lies Vangeel, Zuid-Afrika
Lies Vangeel, Zuid-Afrika© GF

Maatregelen: ‘Bij ons vertrek begonnen de cijfers net weer wat te stijgen, maar van de Zuid-Afrikaanse variant was nog geen sprake. Vijf dagen na aankomst kwamen er daar plots extra maatregelen, zoals een avondklok om negen uur en het sluiten van de stranden. We dachten dat dat een opdoffer zou zijn, maar op de plek waar wij waren lukte het wel nog om af en toe naar het strand te gaan.’

Kommetjie, Zuid-Afrika
Kommetjie, Zuid-Afrika© GF

Werk: ‘Zelf had ik minder werk omdat veel van mijn klanten uit de horeca komen, maar voor Patrik ging het werk als trader gewoon online door met allerlei zoommeetings en telefoontjes. We stonden gewoonlijk rond zes uur op omdat het dan licht werd. Dan deed ik eerst yoga of namen we een frisse duik in de zee. Rond acht uur kwam er een oppas voor onze kinderen die ik in een plaatselijke Facebookgroep vond, zodat Patrik en ik konden werken vanuit een koffiebar op het terras, want de horeca was er gewoon open. In de namiddag loste ik de babysit af, terwijl Patrik doorwerkte. Het grote verschil is dat je na je werkdag met de kinderen naar het strand kunt, en in het weekend de bergen in kunt trekken of een wine estate bezoeken.’

Voor herhaling vatbaar? ‘Ik had langer willen blijven. (lacht) Naar het einde toe hadden we ons leven daar echt goed georganiseerd. Ook Essaouira in Marokko spreekt ons erg aan, maar dan moeten we eerst nog leren surfen!’

‘Het kwam zelfs goed uit voor het bedrijf’

Als consultant in de internationale ontwikkelingseconomie trok Jeroen Peers (25) in december naar Ecuador.

Duur verblijf: drie maanden lang verbleven Jeroen en zijn vriendin Daniela (25) bij zijn schoonouders in Quito.

Locatie: ‘Intussen ben ik bijna twee jaar samen met mijn vriendin. Ze studeerde aan de universiteit in Göttingen en we ontmoetten elkaar toen ze op Erasmus naar Antwerpen was gekomen. Later, tijdens een citytrip in Berlijn, sloeg de vonk over. Omdat we door covid al een tijdje geen link meer hadden met de locatie waar we werkten en studeerden, besloten we onze vakantie naar haar ouders in Ecuador uit te breiden en van daaruit te werken. Dat was best spannend, want ik had haar familie nog nooit ontmoet. Gelukkig had ik er al een jaar Spaanse les op zitten, want het merendeel van mijn schoonfamilie spreekt geen Engels.’

Jeroen Peers, Ecuador
Jeroen Peers, Ecuador© GF

Maatregelen: ‘In het algemeen waren er daar minder maatregelen. Iedereen had er wel altijd een mondmasker op en handen werden telkens ontsmet, maar we konden nog af en toe op restaurant. Ik heb mijn verjaardag kunnen vieren met verse sushi.’

Werk: ‘Mijn bazin hecht veel belang aan een goede work-life balance. Aangezien wij als bedrijf ook samenwerken met externe consultants die over de hele wereld verspreid zitten, kwam het eigenlijk zelfs goed uit om iemand van ons aan de andere kant van de oceaan te hebben. Ik stond doorgaans rond zes uur op voor een productieve dag. Na een ontbijt met het gezin begon ik om zeven uur te werken, terwijl mijn collega’s in België dan aan hun namiddag begonnen. Daarna werkte ik alleen door, maar had ik vaak contact met partners in Noord- en Zuid-Amerika. Op een gegeven moment zat een collega zelfs in Thailand, waardoor we bij dringende deadlines de klok rond konden werken.’

Voor herhaling vatbaar? ‘Ik ben van plan om deze zomer bij Daniela in Berlijn te gaan wonen en van daaruit te werken. Een jaarlijkse korte periode in Quito zou dat helemaal afmaken. Op heldere dagen kon ik van op het terras de Cotopaxi-vulkaan zien. Die setting maakt een gigantisch verschil.’

‘Toch enkele feestjes kunnen meemaken’

Ellen Anthoni (36) is projectleider bij de organisatie BrusselAVenir en ging werken in het Franse dorpje Saint-Erme-Outre-et-Ramecourt.

Duur verblijf: gedurende vijf weken woonde ze in een kunstenaarsresidentie in een voormalig klooster.

Locatie: ‘Het Performing Arts Forum is een fantastische plek waar ik altijd al eens een langere periode wilde spenderen. Het is een plek waar mensen zich kunnen terugtrekken om aan een project te werken. Je huurt er een kamer in een oud, bouwvallig klooster met een kerk, grote tuin en zelfs een gemeenschappelijke sauna. Je kunt er in alle rust werken en ontmoet er ook andere creatievelingen met wie je ideeën kunt uitwisselen, zuurstof voor brein en ziel.’

Ellen Anthoni, Frankrijk
Ellen Anthoni, Frankrijk© GF

Maatregelen: ‘Als gast moet je je laten testen voor aankomst en binnen de residentie gelden de coronaregels. In de gemeenschappelijke ruimtes draag je een mondmasker, staan de ramen open en mag je maar met een aantal mensen samenkomen. Daarnaast wordt alles dagelijks ontsmet. Toch heb ik zo enkele leuke dansfeestjes met vier personen in een kamer kunnen meemaken.’

Saint-Erme-Outre-et-Ramecourt, Frankrijk
Saint-Erme-Outre-et-Ramecourt, Frankrijk© GF

Werk: ‘Ik werk aan een participatief project over de toekomst van Brussel, waarvan de hele sociale context plots was weggevallen. Het voelde steeds absurder aan om dit alleen vanuit mijn kamer in Brussel te doen. In het PAF begon ik de dag meestal met yoga of meditatie, gevolgd door een ontbijt en babbeltje in de keuken. Elke ochtend had ik om negen uur een online meeting met mijn team, waarna ik ook de rest van de dag kon telewerken. Ik sport ook een keer per dag en ging vaak alleen of met andere huisgenoten lopen of wandelen. Na de werkdag moest ik dan naar de keuken als het mijn beurt was om eten te maken. Het is namelijk geen hotel: je helpt er koken en poetsen.’

Voor herhaling vatbaar? ‘Als het lukt om dit om de zoveel weken te doen: graag. Het is heel bevorderlijk voor mijn werk en voor mij als persoon. Waarom zou ik het dan niet doen?’

‘Nine to five is niet meer van deze tijd’

Na een surfvakantie besloot mechanisch ontwerper Dominik D’Haeseleer (46) zijn verblijf in Sardinië te verlengen.

Duur verblijf: de eerste vier weken vakantie beleefden Dominik en zijn vriendin Isabel (45) in hun mobilhome, nadien huurden ze negen weken lang een huisje in San Giovanni di Sinis.

Locatie: ‘Vorig jaar belandden we heel toevallig op deze locatie en het was er zo fijn dat we eind september opnieuw voor een vakantie in Sardinië kozen. Op voorhand had ik met mijn werkgever afgesproken dat ik nadien vanuit Italië kon werken op twee voorwaarden: ik moest altijd kunnen terugreizen als ze me nodig hadden en de internetverbinding mocht nooit een excuus zijn.’

Dominik D'Haeseleer, Sardinië
Dominik D’Haeseleer, Sardinië© GF

Maatregelen: ‘We moesten een negatieve covidtest kunnen voorleggen toen we op de overzetboot in Toulon reden, maar eens ter plaatse verliep alles eigenlijk heel normaal en rustig. De restaurants en bars waren open, waardoor we regelmatig een terrasje deden. Zeker in de weekends konden we genieten van de vrijheden die we thuis al een tijdje misten.’

Sardinië
Sardinië© GF

Werk: ‘Isabel werkt in de horeca, dus zij zat sowieso tijdelijk werkloos thuis. Zelf ben ik verantwoordelijk voor het ontwerpen van compressoren en andere mechanica, technische zaken die ik al sinds maart 2020 van thuis uit deed. Ik begon mijn werkdag dan ook even vroeg als anders, rond zeven uur. In principe werkte ik door tot mijn dagtaak erop zat, met als verschil dat ik tussendoor bij mooi weer ging wandelen of sporten. Daardoor klopte ik langere dagen, maar haalde ik er ook meer uit. Werken van nine to five is niet meer van deze tijd. Sommige collega’s zagen het volgens mij alsof ik op vakantie was, maar uiteindelijk deed ik gewoon mijn dagtaken op een andere locatie en op een ander ritme zonder dat het werk vertraging had’

Voor herhaling vatbaar? ‘Graag, dit enkele keren per jaar herhalen zouden wij fantastisch vinden. Dat mooie weer geeft je gewoon zoveel energie.’

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content