James Bond achterna: hoe beangstigend is de bungeesprong van de Verzasca-dam in Zwitserland?

Een vrije val van 220 meter in zeven luttele seconden. De bungeesprong van de Verzasca-dam is al sinds de James Bondfilm GoldenEye bucketlistmateriaal voor waaghalzen. Onze redacteur trok naar daar en twijfelde. Was het de moeite waard om haar leven te wagen?

De film dateert al van 1995, maar de scène waarin Pierce Brosnan als James Bond zonder een zweem van aarzeling de diepte induikt behoort nog steeds tot de meest spectaculaire stunts uit de filmgeschiedenis. Sinds een aantal jaar kan je ook als banale toerist superheldgewijs het duizelingwekkende ravijn in springen. Dat maakt van de rustige regio een trekpleister voor adrenalinejunkies en recordjagers: het is de hoogste bungeejump van Europa, de beroemdste ter wereld.

Ook voor wie er niet van af plant te springen is de Verzasca-dam behoorlijk indrukwekkend. De eindeloze muur van grauw beton steekt fel af tegen de picture perfect omgeving. Besneeuwde bergtoppen, weelderig groen en her en der de eerste lentebloesems: alsof de natuur het teveel aan adrenaline hier probeert te compenseren. Spanning en ontspanning, verenigd in één blik.

De durfal en de piekeraar

De bungeesprong is voor mijn reisgezel en mezelf het hoofddoel van de trip. Hij: een durfal die met dit soort stunt niet aan z’n proefstuk toe is. Ik, een ijverige piekeraar die er al weken over wakker ligt. ’s Nachts verdiep ik me in de belangrijkste risico’s (een te lang touw of een whiplash), het sterftecijfer (1/500.000) en de geschiedenis. Blijkbaar is bungeejumpen de gecommercialiseerde versie van een oud ritueel uit Vanuatu, waar mannen uit houten torens van een dertigtal meter springen met niets anders dan wijnranken om de enkels om hun val te breken. Dan zijn wij een pak beter af met de zorgvuldig geteste elastieken banden en een veiligheidsharnas.

De sprong zelf gebeurt vanaf zo’n typisch industrieel platform, op een vijftal meter van de muur van de dam verwijderd. Om te zorgen dat je niet per ongeluk tegen het beton vliegt, spring je er zijwaarts van af, dus niet écht zoals in de James Bondfilm. We krijgen een korte briefing van Ash, een Nieuw-Zeelander die er exact uitziet zoals je  je een bungeesprongbegeleider voorstelt: groot, breed en schijnbaar zorgeloos. ‘Don’t think about it too much’, luidt zijn advies, terwijl hij mijn reisgezel stevig vastsnoert. ‘De beslissing nemen om te springen, is moeilijker dan de sprong zelf.’

Oerschreeuw

Vanop de veilige brug kijk ik toe hoe mijn reisgezel op het ijzeren verhoogje stapt. Hij spreidt zijn armen, springt zo ver mogelijk en verdwijnt met een rotvaart het ravijn in. Uit zijn mond klinkt een soort oerschreeuw. Mijn hart knijpt samen terwijl hij nog een tweetal keer bouncet en weer verdwijnt, voordat hij veilig en wel naar boven gehesen wordt. Hij straalt, de adrenaline doet haar werk.

@knackweekend Een vrije val van 220 meter in zeven luttele seconden. De bungeesprong van de Verzasca-dam is al sinds de James Bondfilm GoldenEye bucketlistmateriaal voor waaghalzen. Onze redacteur trok naar daar en twijfelde. Was het de moeite waard om haar leven te wagen? Ontdek het via de link in bio. #knackweekend #bungee #bungeejump #zwitserland #reizen #verzasca ♬ The Feels – Labrinth

Zelf ben ik vooral benieuwd naar het punt waarop angst en plezier van plaats wisselen en je volop kan genieten van het hier en nu. Het is iets waar monniken jarenlang voor mediteren, en ergens hoop ik dat zo’n bungeejump een shortcut is naar die hogere staat van bewustzijn. Het antwoord ervaar je in het midden, ofwel na de eerste ‘bounce’, vertellen de ervaringsdeskundigen ter plaatse. Dat is het moment na de doodsangst en vóór de fysieke gewenning. Ik staar nog een laatste keer in het diepe dal, maar besluit dat ik ook zonder sprong vandaag meer dan genoeg adrenaline gevoeld en levenswijsheid verzameld heb. Zonder een zweem van aarzeling wandel ik weg van de brug.