Van de Thermen van Caracalla in Rome tot de Romeinse Baden in Bath: bekijk hoe deze wereldberoemde thermen er in hun bloeitijd uitzagen.
Tegenwoordig hoeven we ons huis niet meer uit om een bad te nemen. In het verre verleden was dat anders: om je onder te dompelen in water, ging je naar een badhuis. En die thermen waren vaak prachtige bouwwerken versierd met marmer, beelden en schilderingen. Van een aantal van die fraaie baden staan vandaag nog resten overeind. Luke Doyle maakte voor QSSupplies een reconstructie van zeven beroemde thermen en toont hoe ze er destijds uitzagen.
Thermen van Caracalla in Rome, 216 na Christus
Deze thermen waren het bekendste badhuis in Rome en een van de grootste. Het was ook veel meer dan een plaats om een bad te nemen. In het complex waren ook winkels, twee bibliotheken, tuinen, terrassen en een aquaduct.
De thermen werden gebouwd in opdracht van keizer Septimius Severus en zijn zoon Caracalla. Het gebouw heeft een glazen dak, bronzen deuren, is bekleed met marmer en gedecoreerd met fraaie mozaïeken, schilderingen en drie meter hoge beelden. Een ingenieus systeem verwarmde het water en de muren. Maximaal 8.000 Romeinen konden de gratis toegankelijke baden per dag bezoeken.
Grote Bad in Moenjodaro in Pakistan, derde millennium voor Christus
Dit bad in Moenjodaro in de Pakistaanse Indus vallei gaat nog veel verder terug in de tijd en behoort tot de oudste openbare badhuizen ter wereld. Het Grote Bad is 12 bij 7 meter groot en 2,4 meter diep en had een trap aan beide zijden om het water in en uit te stappen.
Het Grote Bad lag op het hoogste punt in de stad en dat wijst mogelijk op het belang dat de bewoners eraan hechtten. Wellicht had het Bad een religieuze en/of culturele betekenis. Momenteel wordt de historische site bedreigd door de overstromingen die Pakistan teisteren.
Villa Hadriana in Tivoli, Italië, 110 na Christus
Deze villa werd gebouwd rond het luxe badhuis dat enkel door keizer Hadrianus zelf, zijn familie en naasten gebruikt mocht worden. Het bad was zo geconstrueerd dat het optimaal gebruik maakte van het zonlicht. Dankzij een verwarmingssysteem onder de grond, konden de baden op verschillende temperaturen afgesteld worden. Romeinen begonnen met een soort fitnessoefeningen op de binnenplaats, de Palestra. Daarna gingen ze eerst badderen in een heet Caldarium, vervolgens in een iets minder warm Tepidarium, een ronde sauna die Laconium werd genoemd om tenslotte af te koelen in een fris Frigidarium.
Basilica Therma in Yozgat, Turkije, tweede eeuw
Dit Romeinse kuuroord in Turkije is nog altijd geopend voor het publiek. Het complex met drie baden waarvan het grootste 23 bij 13 meter groot en 1,35 meter diep is werd gebouwd in de tweede eeuw na Christus. De façade is bekleed met marmer, net als de zwembaden. De binnenmuren zijn van kalksteen en versierd met beelden van Griekse en Romeinse godinnen. Ook is er een groot christelijk doopvont. De temperatuur van het water in het grootste bad ligt van nature rond de 45 graden Celsius.
Romeinse baden van Odessos in Varna, Bulgarije, tweede eeuw
Deze Romeinse baden waren met een oppervlakte van 7.000 vierkante meter de grootste op de Balkan. Dit complex had, anders dan andere Romeinse baden, geen aparte ruimtes voor mannen en vrouwen. De baden waren in de ochtend enkel geopend voor vrouwen. De mannen konden er in de middag op de terugweg van hun werk terecht. Binnenin is het gebouw versierd met beelden van de goden Heracles, Victoria en Mercurius en er is een heiligdom voor de goden van de geneeskunde Asclepius en Hygia.
Barbarathermen in Trier, Duitsland, tweede eeuw
De resten van deze Romeinse baden uit de tweede eeuw werden in de middeleeuwen omgebouwd tot een kasteel. Vervolgens werden ze grotendeels afgebroken om de bouwmaterialen opnieuw te gebruiken. In de tijd dat ze benut werden als baden, waren ze enorm groot: 42.000 vierkante meter verspreid over vier verdiepingen. Het gebouw herbergde dan ook meer dan baden alleen. Je vond er ook winkels, restaurants, schoonheidssalons en bibliotheken.
Romeinse Baden in Bath, Engeland, 60 na Christus
De thermen in Bath zijn de best bewaarde baden in het noorden van Europa. Ze zijn zo bijzonder dat het stadje er zijn naam aan denkt. Aanvankelijk droeg het de Romeinse naam Aquae Sulis die ook al verwees naar de warmwaterbron die waarschijnlijk al sinds de IJzertijd werd gebruikt. Anders dan de meeste andere Romeinse baden kan je in Bath ook echt zwemmen in het Great Bath en niet alleen een beetje poedelen. De baden werden tot de vijfde eeuw gebruikt. De gebouwen die tegenwoordig om de baden heen staan en een populaire toeristische attractie zijn, stammen allemaal uit de negentiende eeuw.
