72 uur in Brighton: wat mag je zeker niet missen?

In het levendige Britse kuststadje Brighton kan je als toerist gerust een ganse week verblijven, maar wat als je maar drie dagen te spenderen hebt? Met deze tips maak je er het beste van.

Brighton & Hove kan je voor geen geld in de wereld vergelijken met een Belgische kuststad, en dat is precies waarom je er eens van de zeelucht moet gaan genieten. Geen inspiratieloze blokken op de dijk, maar statige herenhuizen met zicht op de zee, de pier en de witte kliffen. Meng je er tussen de locals en de Londenaars, die komen uitwaaien aan de kust.

Elegant én excentriek

Het stadje combineert enkele geneugten van het leven: je kunt er goed eten, gezellig drinken, een sprong in de zee wagen, hippe en alternatieve winkeltjes afstruinen, de zonsondergang spotten op het keienstrand en het nachtleven induiken.

De magnifieke architectuur uit de regeerperiodes van King George IV, Queen Victoria en King Edward VII geven Brighton een verrassend chique toets. De inwoners zijn nochtans geen snobs – met uitzondering van de Hove residents – maar eerder een allegaartje van excentrieke, bohemien Britten en inwijkelingen. De grandeur van weleer wordt er gecombineerd met een alternatief hippiesfeertje. Op een straathoek pauzeren twee bouwvakkers met een joint. Niemand kijkt vreemd op.

Ook artiesten worden aangetrokken door de alternatieve sfeer. Nick Cave woont en componeert er al vijftien jaar (al zou hij naar eigen zeggen binnenkort met zijn gezin naar LA verhuizen om met een schone lei te kunnen beginnen na de dood van zijn 15-jarige zoon Arthur). Wanneer je er door de straten kuiert, zal het je niet verbazen dat muzikanten en kunstenaars zich hier vestigen. De relaxte sfeer, talrijke muziekwinkels, kunstgalerijen en bars met live muziek zorgen voor een natuurlijke habitat voor de creatieve geest.

Dat Brighton baadt in een open minded sfeer bewijst ook de alomtegenwoordigheid van de regenboogvlag. De stad is dan ook de onofficiële LGBTQ-hoofdstad van Groot-Brittannië.

English Breakfast & scones

Start je verlengd weekend in Brighton met een brunch in een van de talrijke ontbijtbars die de stad rijk is. Van klassieke Engelse ontbijten tot de meest exotische opties: er is werkelijk voor elk wat wils. Ga vroeg genoeg brunchen, zodat je terug plaats in je maag hebt voor een late lunch.

De stad barst van de smakelijke adresjes, met heel wat biologische en vegetarische opties, dus beperk het snacken tussendoor tot het minimum. Test op een van de dagen toch de rekbaarheid van je maag voor een afternoon tea met een verse scone. Je bent nu eenmaal in Engeland.

Laaf je aan de geschiedenis van het Britse koningshuis

King George IV – toen nog regent – wist het al in 1787, Brighton is de ultieme plaats voor een weekendje vol vertier. Hij droeg John Nash op om er een paleis neer te poten. De briefing van The Royal Pavilion moet megalomaan geklonken hebben: doe maar een Indische buitenkant, Chinese binnenkant en zoveel mogelijk pracht en praal. Nash ging aan de slag en leverde een pareltje af. Een knap staaltje cultural appropriation weliswaar, maar die term bestond ten tijde van flierefluiter George IV nog niet.

Het plezierpaleis van George is een streling voor het oog, ook nu nog. Rek dus zeker wat tijd uit voor een bezoek aan dit bouwwerk. Via een audioguide wordt de boeiende geschiedenis van het gebouw en haar inwoners je ingefluisterd. Een tipje van de sluier: George IV was een snoeper en lustte naast banketten van meer dan dertig gangen ook graag de jonge en minder jonge blaadjes die zijn buitensporige feestjes sierden. Zijn vrouw verhuisde dan maar naar het buitenland en nam zichzelf eveneens een minnaar.

Queen Victoria, zijn nichtje, was iets minder fan van het paleis. Ze verstond niet waarom ome George een woonst liet bouwen in een kuststad zonder uitzicht op de zee en vond het paleis niet geschikt voor het gezinsleven. Dat het gebouw te midden van de stad staat is voor inwoners en toeristen vandaag een godsgeschenk, maar voor een koningin die op haar privacy gesteld was, eerder een vloek. Adolf Hitler was dan weer wel grote fan van het paleis. Hij zou zijn troepen expliciet hebben verboden bommen te droppen op The Royal Pavilion en zag het als ideaal vakantieoord om in uit te rusten na zijn zege. Gelukkig is het zover niet gekomen.

Vlij je na het bezoek gerust ook even neer in de paleistuin om je voeten te laten rusten en geniet van de mooie bloemen. Wie er ’s nachts doorwandelt, kan bezoek van vosjes krijgen. Spits de oren, want deze roodbruine dieren klinken als een vrouw die gekeeld wordt. Gezellig.

Life’s a beach

Brighton is een kuststad en een uitje naar het strand is bijgevolg een must. We trokken op een warme, zomerse dag tijdens het hoogseizoen naar het strand en verwachtten een drukte van jewelste, maar konden opgelucht ademhalen: plaats zat. Je kunt er gestreepte strandstoelen huren voor een schappelijke prijs en kijken naar de golven of een plons wagen. Watersandalen zijn aangeraden, aangezien het een keienstrand is en we uit eigen ervaring weten dat die ‘massage’ aan de voeten iets te pittig aanvoelt.

Aan de kustlijn vind je ook de Brighton Pier, een Victoriaans bouwwerk tjokvol kermisattracties. Het is een van de meest bezochte gratis bezienswaardigheden in Engeland. Zelfs als je geen verlangen koestert om in boomstammetjes te roetsjen, is een wandeling op de pier een aanrader. Je hebt er een mooi zicht op de zee en de vervallen West Pier.

Wie maar geen genoeg krijgt van spelen, raden we een wandeling naar de Marina aan. Trek er naar de Mermaid Walk voor een glow-in-the-dark partijtje minigolf in Jungle of Dinosaurus thema. De culturele boog hoeft immers niet altijd gespannen te staan. King George IV had dit vast ook hoogst amusant gevonden. Blijf er voor de rest niet hangen, want de Marina doet denken aan een uit de hand gelopen bungalowpark met saaie winkelketens. Naast de Marina is een nudistenstrand, dus naturisten hebben wel een reden om er langer te blijven plakken.

Zin in zwemmen, maar geen fan van keien, meeuwen en golven? Brighton herbergt ook een art deco lido (openluchtzwembad). Saltdean, het art-decobad uit 1937 in pakketbootstijl, sloot in 2010 de deuren na verval. Buurtbewoners startten een campagne om het erfgoed te redden. Met succes: het zwembad werd in ere hersteld.

The Lanes, North Laine & Kemptown

Naast gesofisticeerde stadsdelen, herbergt Brighton ook gezellige, meer volkse buurten. De manier waarop deze wijken zijn opgebouwd, verraden dat Brighton ooit een klein vissersdorp was. Wie zin heeft om te snuisteren in tweedehandswinkels, platenzaken en hipster shops, kan zijn hart ophalen in de North Laine, de Lanes en Kemptown. Neem er gerust een soy latte bij, want ook de koffieshops zijn hier alomtegenwoordig.

De Lanes bestaan uit een wirwar van smalle straatjes met voornamelijk juweliers, in de North Laine viert vintage hoogtij en Kemptown is de uitverkoren buurt van artiesten en de LGBTQ-gemeenschap.

Je botst ook op heel wat kunstgalerijen en street art, dus zelfs wanneer je geen tijd hebt voor de Brighton Museum & Art Gallery zal je voldoende cultuur kunnen opsnuiven.

Zo, die drie dagen zijn voorbij gevlogen. Keer naar huis met een ontspannen geest, enkele nieuwe vintage looks en een linnen zak vol lekkers uit de verpakkingsloze supermarkt of bioshop. See you next time, Brighton.

Fatto a Mano: Echte Napolitaanse pizza. Vergeet geen verse limonade te bestellen

Zona Rosa (Kemptown): Mexicaans om (letterlijk) duimen en vingers bij af te likken. Je kan er ook ontbijten.

Silo: Ontbijt, koffie break, lunch en diner met als buzzwords lokaal, biologisch en vers.

Moksha: Brunchplek met zowel klassiekers als specialere opties. Probeer er zeker de shakshuka.

The Chili Pickle: Heerlijke curryschotels en andere Indische lekkernijen.

Food for Friends: Award winnend vegetarisch restaurant in de Lanes.