Christian Wijnants opent zijn eerste buitenlandse boetiek in Berlijn: ‘Iedereen heeft hier een eigen stijl, veel meer dan in Antwerpen’

De Antwerpse modeontwerper Christian Wijnants heeft wat te vieren. Twintig jaar na de start van zijn label opende hij zopas zijn eerste buitenlandse boetiek, in Berlijn. Een stad die hem op het lijf geschreven is, zo blijkt wanneer hij ons mee op stap neemt. “Mijn winkel ligt tussen een seksshop en kebabzaak.”

Wie in de winter al in Berlijn was, weet hoe koud het er kan zijn. Zeker als je op een van de gigantische kruispunten staat te wachten op groen licht. De Antwerpse modeontwerper Christian Wijnants (45) koos de stad als locatie voor zijn allereerste buitenlandse shop. “Ik wilde geen voorspelbare keuze maken, zoals Parijs”, zegt hij. “Ik hou van de ruige kant van deze stad. Maar ik ben hier ook wel liever in de andere seizoenen van het jaar.” (lacht)

We slaan rechtsaf, de Potsdamer Straße in, gelegen tussen stadswijken Tiergarten en Schöneberg. Niet in populaire shoppingbuurten als Mitte of Kreuzberg opende Wijnants zijn boetiek, wel tussen een seksshop, Libanese kruidenwinkel, kebabzaak en KaDeWe in, het tweede grootste luxewarenhuis in Europa, na Harrods in Londen. “Ik hou van die levendige mix”, zegt hij. “Esthetisch is dit geen mooie buurt. Maar mooi is Berlijn sowieso niet, nadat grote delen van de stad heropgebouwd werden na de oorlog. Ik vind Potsdamer Straße interessant omdat veel architecten, reclamemakers en kunstgaleries hier hun kantoor hebben en dat brengt een interessant publiek met zich mee.”

Ook qua mode zit hij daar goed. Tegenover Wijnants opent binnenkort een boetiek van Isabel Marant. Naast hem zit Acne Studios. “En om de hoek heb je de modeboetiek van Andreas Murkudis, een van mijn favoriete designerboetieks in Europa”, zegt hij.

Terwijl Wijnants ons daar mee naartoe neemt, vertelt hij over de wijk als een ervaren stadsgids: “Zoals Sonja Noël veertig jaar geleden Stijl opende in de Dansaertstraat, toen dat nog een ruw deel van Brussel was, opende Andreas Murkudis zijn conceptstore verscholen op de binnenplaats van een voormalig krantengebouw. Vanaf de straat zie je de winkel amper liggen, maar je vindt er onder meer de collecties van Rick Owens, Dries Van Noten, Marni en Jil Sander. Naast heel wat beauty, accessoires en design, in een prachtige ruimte met daarboven een kunstgalerie.”

Voor de inrichting van zijn eigen shop deed Christian Wijnants, net als Andreas Murkudis, een beroep op de Berlijnse architecten Gonzalez Haase AAS. “Vroeger zat in mijn shop een restaurant met in het midden een bar, die werd gerenoveerd en nu als balie dient. Daarnaast speelden de architecten met zilver- en koperkleurige materialen, veel licht en grote ramen.” Een pistachegroen tapijt zorgt voor kleur in de shop. De gordijnen van de paskamers zijn gemaakt van een aluminiumkleurige stof, een overschotje uit een van Wijnants vorige collecties.

Op de feestelijke openingsavond van de boetiek, die een enthousiast publiek trekt, blijkt de shop zich ook prima te lenen voor een feestje. Er is een dj, drankjes, Antwerpse Handjes en Wijnants in z’n nopjes.

Afterworkparty in een bordeel

Hoewel Christian Wijnants internationaal intussen honderdvijftig verkooppunten heeft, met de VS, Centraal-Europa en Azië als belangrijkste markten, blijft zijn eigen winkel in Antwerpen, die opende in 2015, een bijzondere plek. “Het is een laboratorium”, zegt Wijnants. “Het is de plek waar we kunnen experimenteren en instant feedback krijgen van klanten. Een conceptstore in pakweg Düsseldorf die mijn kleren verkoopt, neemt op het einde van het seizoen zelden tijd om feedback te geven over de pasvorm van onze broeken, of wat de klanten vonden van de bloemenprints. Nochtans is dat net belangrijke info voor een modehuis, om te weten hoe je in de toekomst kunt groeien. Uit verkoopcijfers weet je welke stukken het goed deden, maar die cijfers zeggen je niet waarom een bepaalde jas niet goed verkocht heeft. Met een tweede boetiek in Berlijn zullen we nog meer bruikbare feedback krijgen.”

Dat het Duitsland werd, is logisch. Het mooie breigoed van Christian Wijnants, de vrolijke bloemenjurken en de felle, sprekende kleuren uit de collectie – “elke kleur ontstaat na een lange verfstudie” – zijn populair op de Duitse markt. “De Duitse agente die onze collectie verkoopt, suggereerde Berlijn als locatie voor onze tweede shop”, zegt hij. “In een stad als München zitten luxemerken als Gucci en Balenciaga. Het is een stad met veel geld, maar Berlijn is cooler, creatiever, ruiger. Het is een plaats met een sterke geschiedenis en die ruwheid inspireert me. Interessante mensen van over de hele wereld wonen hier, iedereen met z’n eigen stijl. Veel meer dan in Antwerpen.”

Wijnants neemt ons mee naar Kumpelnest, een heerlijke bar met eightiesmuziek vlak bij zijn shop, waar mensen na het werk samenkomen voor een drankje, maar waar je in de week ook tot vijf uur ’s nachts kunt feesten alsof het weekend is. “Er wordt binnen nog gerookt en er hangen tapijten en kerstlichtjes aan de muur die dertig jaar oud zijn”, zegt hij. “Vroeger was dit een bordeel. Deze plek bestond al voor de val van de Muur.”

Blote yogi’s in het park

Vorige zomer verbleef de ontwerper lange tijd in Berlijn. “Ik vind de zomer een geweldig seizoen om hier te zijn. Mensen zijn open-minded en durven veel. Berlijn is chill. Er wordt hard gewerkt, maar ook hard gefeest, het is geen stresserende plek. Ook in de kunstwereld gebeuren boeiende dingen. De Neue Nationalgalerie is een gebouw van Mies van der Rohe, vlak bij mijn boetiek. Ondergronds zit de vaste collectie van het museum, maar op de gelijkvloerse verdieping is een polyvalente ruimte waar je nooit zomaar een schilderij aan de muur zult zien hangen. De hele ruimte wordt gebruikt om kunst te tonen. Laatst zag ik hier een performance van een pianist die met zijn piano de hele verdieping afwandelde.”

Uit de tijd van zijn modestudie aan de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten in Antwerpen, waar hij in 2000 afstudeerde, hield Christian Wijnants enkele vrienden over die vandaag in de Duitse hoofdstad wonen. “Het is fijn om hier wat mensen te kennen. Berlijn is niet zo makkelijk te doorgronden. Hier zijn veel leuke buurten, maar daartussen zit vaak een uitgestrekt gebied waar niet veel gebeurt. Dat maakt de stad soms moeilijk en mysterieus.”

Een fiets is dan ook een must. “Deze zomer kwamen mijn ouders op bezoek. Ze wilden graag de nieuwe winkel zien. Drie dagen zijn we met de fiets op verkenning geweest. Zo ontdekten we heel wat leuke plekken, per ongeluk. Zoals Remi, een restaurant en de place to be in Mitte. Omdat mijn mama Zwitserse is en ik dus half-Zwitsers, gingen we ook eten bij Peter Schlemihl, een restaurant in een mooie woonwijk in Kreuzberg met typische Duitse keuken: worst, kaas, ui, aardappelen, knoedels. Niet verfijnd, wel heerlijk comfortfood. Daarna fietsten we door Tempelhof, een voormalig vliegveld, maar vandaag een gigantisch uitgestrekt stadspark met in de zomer heel wat sportactiviteiten, van rollerbladen tot vliegeren.”

In een van de vele andere parken van Berlijn, Volkspark Hasenheide, belandde Christian Wijnants toevallig tijdens de kermis die daar elk voorjaar plaatsvindt. “Er liep typisch kermisvolk rond, maar ook naturalisten die in hun blootje yoga deden, terwijl er duidelijk ook gay cruising plaatsvond. (lacht) De wilde sfeer die daar hing, vind ik typisch voor deze stad. Tijdens covid waren er ook veel undergroundfeestjes.”

“En nu heb ik zin in een broodje met kipschnitzel”, zegt Wijnants, nadat we de wijk rond zijn nieuwe boetiek hebben uitgekamd. “Ik ken nog een leuk adresje vlakbij, Rocket and Basil, een van de vele plekken in Berlijn waar je onder de tien euro nog superlekker kunt eten. ’s Morgens kom ik hier weleens voor pannenkoeken met siroop, ’s middags voor een broodje of een salade, en nadien een lekker stukje pistachecake met rozenwater.”

Mocht Christian Wijnants niet al een geweldige modeontwerper zijn, dan was hij een uitstekende reisgids geweest.