Brooklyn by bike: hoe fietsvriendelijk is New York?

Steeds meer steden focussen in hun toekomstplannen op fietsvriendelijkheid. Hoe doet New York het als ‘stad der steden’? Onze redacteur fietste van Manhattan naar de wijk Prospect Heights in Brooklyn en ontdekte al trappend heel wat leuke plekken.

Het is bedrijvig op de Hudson River Greenway. Terwijl het ene na het andere zeemvel ons zoevend voorbijsteekt op deze fietssnelweg langs de Hudson-rivier, proberen wij rustig trappend de omgeving in ons op te nemen. Als stadsbewoners die ook graag in het buitenland per fiets een stad ontdekken, rijden we vandaag van Manhattan naar Prospect Heights, een wijk in Brooklyn die volgens enkele New Yorkers die we spraken niet alleen erg aan het opkomen is, maar ook heel erg fijn is om met de fiets te ontdekken. New York is op het eerste gezicht namelijk niet echt een fietsstad.

Hoewel deze Greenway langs het water een mooi voorbeeld is van hoe The Big Apple potentieel heeft als fietsvriendelijke metropool, wijzen studies uit dat er nog wel wat werk aan de winkel is. In de recentste peilingen rond steden met een goed fietsbeleid, met als bekendste de Copenhagenize Index uit 2019, blijft Europa de sterkhouder. Kopenhagen, Amsterdam, Utrecht en ons eigenste Antwerpen zijn daarbij koplopers. Daarbuiten doen ook Bogotá, Tokio, Taipei, Montréal en Vancouver het goed. Van New York is er vooralsnog geen spoor.

Toekomstvisie

Terwijl een stad als Parijs met een uitgebreid plan tegen 2026 radicaal wil inzetten op fietsers, moet New York nog een inhaalmanoeuvre maken, vindt Danny Harris van Transportation Alternatives. De non-profitorganisatie wil inzetten op een leefbaardere stad, waar de straten van de mensen zijn, en niet van Koning Auto. “Je voelt dat die vraag leeft”, zegt Danny. “Steeds meer mensen gebruiken de fiets om zich door de stad te verplaatsen, voor hun werk of gewoon om meer te bewegen. Zeker sinds de komst van deelsysteem Citi Bikes, zo’n tien jaar geleden, zie je haast evenveel deelfietsen als gele taxi’s of hotdogkramen. Er worden ook elk jaar nieuwe fietspaden aangelegd. New York doet het op dat vlak zeker oké ten opzichte van andere Amerikaanse steden, maar toch ontbreekt er bij het stadsbestuur een duurzame visie.”

Veertig procent van de taxiritten in New York zijn voor afstanden onder de drieënhalve kilometer, zegt de activist. “We moeten echt een oplossing vinden voor dit urban problem.” Transportation Alternatives heeft daarom een plan aan de stad voorgelegd met 25 actiepunten voor een leefbaardere stad tegen 2025. Ze ijveren zo onder meer voor meer beveiligde fietsenstallingen, veiligere fietsroutes en een verdere uitbreiding van het deelfietsensysteem. “Ik ben hoopvol”, glimlacht Danny. “New York moet geen Parijs of Kopenhagen worden, maar we moeten wel onze eigen versie van een fietsvriendelijke stad uitbouwen.”

Feeststraat

Dan maar naar Brooklyn, het stadsdeel van New York aan de andere kant van East River, dat alsmaar populairder wordt bij de Dansaert-New Yorker. Dat ligt volgens locals niet alleen aan de vele zaakjes die blijven openen, maar ook aan het feit dat fietsen er – meer dan in Manhattan – terrein wint.

Ter hoogte van Teardrop Park in Tribeca in Lower Manhattan slaan we af richting Brooklyn Bridge. Naast de bekende wandelweg over East River heb je een afzonderlijk fietspad waar je vlot over rijdt zonder krioelende toeristen. Zo’n klein uur na vertrek aan Central Park in Manhattan ploffen we uitgehongerd neer op het terras van Ciao Gloria, een lokale ontbijt- en lunchzaak. (Memo aan onszelf: een snelle snack voor het fietsen is geen overbodige luxe.)

Met twee smakelijke toasts en gebakjes voor onze neus, overlopen we de dingen die we vandaag willen ontdekken in Prospect Heights. Als het nabijgelegen Prospect Park het hart en de groene long is van de wijk, dan is Vanderbilt Avenue de aorta die er leven in pompt. De bruisende straat bevat tal van leuke eet- en winkeladressen die je onmogelijk op één dag kunt aandoen. “In de zomer is het hier nog fijner”, verzekert Devin Field, een bewoner. “Vanaf eind april wordt de straat tijdens de weekends afgesloten voor wagens, waardoor het een lange boulevard wordt voor voetgangers en fietsers. Bars en restaurants breiden hun terrassen uit, kinderen spelen in het midden van de straat en er worden zelfs danslessen georganiseerd.”

A gem of the city, noemt Devin Prospect Heights. “Er openen regelmatig nieuwe zaakjes, en het toont een kant van Brooklyn op een zeer architecturale manier. In de vele zijstraten van Vanderbilt Avenue en rondom het park vind je prachtige historische brownstones. Het is een deel van de stad dat continu verandert en tegelijkertijd hetzelfde blijft.”

Het betere Central Park

Met enkele verse donuts in onze rugzak voor deze namiddag rijden we richting Prospect Park. Bij het Brooklyn Museum zetten we onze fietsen op slot. Na The Metropolitan Museum of Art (MET) aan de Upper East Side in Manhattan is het meteen het op een na grootste museum van New York, met meer dan anderhalf miljoen kunstwerken en objecten. De museale stop combineer je bovendien heel eenvoudig met de aanpalende Brooklyn Botanic Garden.

Bij een rondrit door Prospect Heights kan een bezoek aan Prospect Park zelf natuurlijk niet ontbreken. Hoewel we duidelijk niet de enige zijn die hoopten hier even de rust op te zoeken, is het opvallend minder druk dan in Central Park. Net als zijn grotere broer in Manhattan heeft Prospect Park landschapsarchitecten Frederick Law Olmsted en Calvert Vaux als geestelijke vaders. Eind negentiende eeuw werd het domein opgeleverd, met verschillende grasweiden, meren en stukken bos. Central Park mag dan wel bekender zijn bij toeristen, Olmsted en Vaux noemden deze groene oase hun meesterwerk.

Pauzeknop

Hoewel je ook in Prospect Heights nog steeds de nabijheid van de Grote Stad voelt, heerst er een andere atmosfeer in de wijk. Minder gehaast, alsof er af en toe een pauzeknop wordt ingedrukt. “Het is hier een andere manier van leven”, zal ook onze barvrouw in LaLou later die middag bevestigen, wanneer ze een glas oranje wijn inschenkt voor twee toeristen met helmhaar. Ze glimlacht: “Ik zou hier blijven als ik jullie was.” Om ons tot een aanvraag voor een verblijfsvergunning te overtuigen, serveert ze een heerlijke brandade de morue en een frisse salade van witlof, sinaasappel en hazelnoot.

De volgende pitstop blijkt op slechts drie minuten fietsen te liggen. In het Iraanse restaurant Sofreh steken we maar wat graag de benen onder tafel. Volgens The New York Times is de zaak alleen al voor zijn toiletten de moeite waard, volledig bekleed met Perzische posters. Al scoren toch vooral de sharing-gerechtjes: een homerun zijn de gerookte aubergine in tomatensaus met gepocheerde eieren en de geroosterde bloemkool met sjalotyoghurt, chili en pistache.

We zijn blij dat we onze fietsen meteen voor twee dagen boekten, want dat maakt dat we zorgeloos de avondklok van de verhuurdienst kunnen negeren. Met een volle maag fietsen we via de vele straatjes met prachtige brownstones nog even terug richting het park, tot bij Nitehawk Cinema. Misschien ligt het aan de cocktail die we bestellen, of het vele rondfietsen, maar algauw moeten we vechten tegen de vermoeidheid.

Met slaperige ogen fietsen we in het donker terug richting the city that never sleeps. Plots klinkt die verblijfsvergunning voor Prospect Heights helemaal zo slecht niet.