Bloed, zweet en rode wijn: hoe de wijnmarathon in Bordeaux alcohol en sport verbindt

Zo’n 8.500 lopers wagen zich begin september aan de Marathon du Médoc, een wedstrijd waarbij rode wijn wordt aangeboden aan de deelnemers tijdens het lopen. Wij volgden in 2018 in de voetsporen van enkele dappere Belgische lopers. ‘Tipsy eindigen is een optie, ja.’

Een bruid holt over het plein met haar echtgenoot in haar kielzog. Ondertussen gieten de twee een bekertje wijn aan een sneltempo naar binnen en smijten ze de restanten aan de kant van de weg. Nog vierendertig kilometer. De menigte schreeuwt hen toe langs alle kanten. ‘Allez, allez, alleeeez!’ Een jongetje probeert hen een tijdje te volgen, maar zijn beentjes zijn te kort. Nog drieëndertig kilometer. Nog zestien châteaus te gaan.

***

Het anders ongetwijfeld rustige Pauillac, een dorpje op zo’n vijftig kilometer van de stad Bordeaux, barst vandaag bijna uit zijn voegen. Enkele mannen hijsen zich nog snel in hun clownspakken en een groepje vrouwen met fluogele pruiken werkt elkaars schmink bij. Duizenden verklede lopers hopen zich ondertussen op aan de startlijn van de Marathon du Médoc, een loopwedstrijd van 42 kilometer langs de verschillende châteaus in de streek. ‘Is everybody ready? Show me your hands!’, schreeuwt een fransmans met een dik accent door de luidsprekers. Regi‘s volgelingen strekken zich blijkbaar tot in Frankrijk.

Het is reeds het vierendertigste jaar op rij dat de omliggende wijnkastelen in de streek rond Pauillac de populaire loopwedstrijd organiseren. Omdat een marathon in de wijnstreek onmogelijk zonder de juiste dranken gepaard kan gaan, vinden de deelnemers langs het parcours eenentwintig standjes waarbij de creaties van de verschillende domeinen geproefd kunnen worden. Rode wijn als rode draad, zeg maar. Naar het einde toe worden er daarnaast entrecote en oesters geserveerd aan de moedige lopers.

Maar liefst 8.500 gewillige kandidaten gaan dit jaar de uitzonderlijke uitdaging aan. Met meer dan tienduizend man op de wachtlijst – die vervolgens ook werd stopgezet – moest de organisatie van de Marathon du Médoc in totaal zo’n dertigduizend mensen teleurstellen. Meer kandidaten laten meedoen is voorlopig echt geen optie, vertelt organisator Vincent Fabre (56). ‘Dat zou niet haalbaar zijn.’

18.000 flessen

De marathon ontsproot vierendertig jaar geleden aan het brein van een groepje vrienden en groeide doorheen de jaren tot hét event van de streek. Mensen van over heel de wereld zakken maar al te graag af naar het zuiderse dorpje om er in het tweede weekend van september te proeven van de gekende bordeauxwijnen. ‘Ongeveer de helft van de lopers komt uit het buitenland’, kadert Vincent. ‘Er zijn hier vandaag maar liefst vijfenzeventig nationaliteiten aanwezig.’

Over de combinatie van alcohol en intensief sporten maakt de organisator zich niet druk. ‘Het is niet de bedoeling dat mensen dronken de finish halen. In de twintig jaar dat ik bij de organisatie zit, heb ik slechts een man echt drònken gezien. Het gaat om het voorzichtig proeven en la convivialité, de gezelligheid.’

‘Deze marathon is de ideale manier om de wijnen van de streek te tonen aan een enthousiast publiek’, gaat de Fransman verder. ‘Er zullen dit weekend dan ook ongeveer 18.000 flessen Bordeaux doorgejaagd worden.’ Schol!

Tipsy

Ook 283 Belgen tekenen dit jaar present. Aan de startlijn wacht de 31-jarige Svea Janssens geduldig op het startsein. ‘Ik ben hier via mijn vrienden terechtgekomen’, legt de Grimbergse uit. ‘Ik ben zelf niet zo’n loper eigenlijk, maar nogal snel te overhalen. (lacht) Nee, ik vond het een leuk concept, dus ik ben benieuwd naar de marathon.’

Voor Svea’s vrienden Yannick, Kim en Eddy is het respectievelijk de vijfde, zesde en vijftiende keer dat ze aan de Franse marathon zullen deelnemen. Om bij te benen nam Svea dit jaar deel aan de 10 Miles van Antwerpen en de Twintig Kilometer door Brussel. ‘Maar het zal vooral op karakter en wijn zijn, gok ik’, lacht ze. ‘De combinatie heb ik op voorhand echter nog niet getest.’

‘Het zou kunnen dat ik lichtelijk tipsy over de eindmeet loop, ja. Maar als ik voel dat het te zwaar wordt, zal ik zeker minderen. Mijn vrienden weten gelukkig ondertussen wel waar de goede châteaus zijn, dus daar zullen we zeker wat extra tijd voor uitrekken.’

Een beetje verder maakt ook Danny Gourmand (59) uit Tessenderlo zich klaar voor de start. Voor hem is het de derde keer dat hij meeloopt met zijn loopclubje De Bosvrienden. ‘Ikzelf ga het zo rustig mogelijk doen, want ik heb door het warme weer deze zomer niet veel kunnen trainen. Enkele van mijn vrienden gaan wel proberen een podiumplaats te behalen. Een echte marathonloper doet dit op twee à drie uur, ik mik op zes.’

De vijftiger is van plan om zoveel mogelijk te genieten onderweg. ‘En hier en daar nippen van een glaasje rode wijn. Het is niet dat je je kan bezatten. Enfin, sommigen zullen dat misschien wel doen, maar dat is zeker de bedoeling niet. Na de aankomst kan je immers genoeg drinken en wordt er ook nog wel stevig doorgedronken’, knipoogt Danny.

Soundtrack

Half tien. Het startschot wordt gegeven en de kudde vertrekt. Terwijl wij op een moto het parcours verkennen, werken de eerste lopers hun eerste glaasje wijn snel binnen. Het belooft een broeierige dag te worden. Langs de weg staan gelukkig talloze stops met waterbevoorrading en fruit, cake en koeken om de nodige suikers binnen te werken.

‘Zo’n marathon vind je nergens anders’, had organisator Vincent Fabre ons toevertrouwd. Gelijk heeft hij. De ene na de andere wijngaard doemt op langs het parcours. Wijnkastelen openen hun poorten en laten de horde toe in hun tuinen en overal voorzien orkesten, dj’s en bandjes de lopers van een passende soundtrack.

‘De sfeer is ongelooflijk’, klinkt deelnemer Tom Dhooghe (46) enthousiast. Samen met collega en vriendin Christine (37) besloot de man uit Edegem de wijnmarathon een kans te geven. ‘Mijn vriendin heeft me er eigenlijk ingeluisd’, grapt de man uit Edegem. ‘Ik heb in 2008 een marathon gelopen en vond dat echt niet zo leuk, maar Christine overtuigde me door de wijnen en de kastelen langs de route. Ook het feit dat iedereen verkleed komt, geeft de marathon een leuke twist.’

Om te compenseren voor de proeverijen, is Tom van plan genoeg te balanceren met water. ‘Als je alleen maar wijn drinkt, ga je uiteraard dehydrateren. Zeker bij deze temperaturen moet je daar mee oppassen’, waarschuwt hij.

Sportief pretpark

Rond de middag geeft ons dashboard aan dat het al 25 graden is. De zon staat hoog en brandt genadeloos in onze nek. Op de route lijken steeds meer lopers problemen te ondervinden van de hitte. Twee eenhoorns slenteren naast een clown over een kiezelweg richting een château. Bij kilometer negenentwintig worden ze gelukkig opgewacht door een kasteeltuin vol gekleurde ballonnen en een eetstandje met speculaas, cuberdons, frietjes en… Brugse Zot?

Domein Château La Haye is sinds 2010 in handen van de Brugse zakenman Chris Cardon (50). Door zijn deelname aan de marathon in 2006 werd de eigenaar van een farmaceutisch bedrijf voor dierengeneesmiddelen verliefd op de streek en besloot hij enkele jaren later te investeren in twee wijndomeinen.

‘Voordien was ik zelfs nog nooit in Bordeaux geweest en was ik totaal niet bezig met wijn, behalve het drinken ervan natuurlijk’, lacht Chris. ‘Ondertussen runt mijn oudste zoon het hier en produceren we zo’n 200.000 flessen per jaar. Het is zeker geen hobby meer.’ Sinds de marathon in 2006 liep de man elk jaar de 42 kilometer langs de wijnranken. ‘Dit jaar ben ik helaas na twintig kilometer moeten stoppen door rugpijn.’

Wat voor Chris de wedstrijd zo geweldig maakt? ‘Wijn, sportiviteit en gezelligheid is even belangrijk als de prestatie op zich. Het is een sportief pretpark voor volwassenen. Daardoor proberen we ook elk jaar de inkleding rond het kasteel te verbeteren. Het is een mooie vorm van communicatie en draagt bij tot de totaalbeleving van de lopers.’

‘La bière belge!‘, scandeert een man ondertussen met een brede lach. Een loper kapt twee bekertjes bier bij elkaar en slaat het geheel in een teug naar binnen. Het is opvallend hoe de bevoorradingsstops steeds drukker worden naargelang de wedstrijd vordert. Verschillende lopers houden halt en proeven van de lekkernijen die hen worden voorgeschoteld. Ook de bruid en bruidegom passeren nogmaals en doen zich tegoed aan een glaasje Belgisch gerstenat. De eenhoorns en clown schieten terug in gang voor de laatste dertien kilometer.

Zeven uur

Aan de finish wordt intussen gewoon verder gedronken. In een grote tent voor de deelnemers worden de glazen goed gevuld geserveerd, ditmaal niet louter als proeverij. Aan de kine-stand lopen we Tom en Christine terug tegen het lijf. ‘Zeker voor herhaling vatbaar’, knikt het duo terwijl ze hun medaille tonen. Met een mooie tijd van iets meer dan vier uur zijn ze best trots op hun prestatie. ‘We hebben onderweg een tiental wijnen geproefd en dus zeker niet overdreven’, vertelt Tom. ‘En nu gaan we hier nog wat blijven om verder te genieten van de sfeer.’

In een sms’je laten ook Svea en Danny enkele uren later weten dat ze aangekomen zijn. ‘Ik kom volgend jaar wel terug, denk ik’, klinkt het bij Svea. ‘In het tweede deel van de marathon zijn we soms zelfs drie kwartier ergens gebleven om te drinken, eten en dansen. Daardoor hebben we er bijna zeven uur over gedaan.’ (lacht) Ook Danny liep enkele minuten voor de eindtijd binnen. ‘We hebben ons enorm geamuseerd onderweg!’

Rond half vijf worden de winnaars op een podium geroepen en gelauwerd voor hun prestatie. Met twee uur, vijfentwintig minuten en drieënveertig seconden liep Fransman Denis Mayaud als eerste over de startlijn, zonder ook maar één glas wijn of andere lekkernij binnengespeeld te hebben tijdens zijn marathonspurt. Zelfs geen slokje.

Een overwinning wordt dan meteen een heel pak relatiever, niet?