Oudere modellen in de modewereld: revolutionair, of toch eerder marketing?

Diversiteit laat de mode-industrie niet meer onberoerd, dat konden we gelukkig al vaststellen. Ook oudere vrouwen en mannen kunnen het tegenwoordig schoppen tot model. Grijze haren en kraaienpootjes zijn namelijk meer dan ooit gegeerd bij grote modelabels. Een evolutie, of een trend die gedoemd is om weer uit te doven?

Onlangs nog pakte Spaanse kledingketen Desigual uit met haar nieuwe reclamespot Die kon op heel wat ‘wow’s‘ en ‘amai’s‘ rekenen, en dat had niets te maken met de nieuwe skinny jeans die getoond werden. Model op leeftijd Alicia Borrás (70) is het gezicht van de nieuwe zomercampagne en gooit in de bijhorende clip haar hele lijf, inclusief spierwitte lokken, in de strijd. Revolutionair, of is het inzetten van oudere modellen in de modewereld slechts een nieuwe manier om de aandacht naar zich toe te zuigen?

Vervaldatum

Er is niets glamoureus aan ouderworden, althans, als we de mode- en schoonheidsindustrie mogen geloven. ‘Mooi’ was een titel met een vervaldatum. Meestal lag die ergens tussen je dertigste en je veertigste verjaardag. Vandaar ook dat het normaal was dat een carrière als model rond die leeftijd haar einde kende. Die mening lijken ze nu steeds meer te herzien. Enkele kaarsjes meer uitblazen betekent niet noodzakelijk het einde van je modellencarrière. Integendeel: het kan ze net verzilveren.

Dat merkt ook Joseline Panis op, oprichtster van het Limburgse modellenbureau Models Inc International. Ze werkt al twintig jaar met oudere modellen. ‘Het is maar normaal dat er mode is voor iedereen, en niet enkel voor meisjes van twintig’, stelt ze. Mode-icoon Iris Apfel uitte in het verleden ook al kritiek op de hele generaties die uitgesloten worden in de mode-industrie. Toch is het een doelgroep die ook uit een commercieel oogpunt heel wat te bieden heeft. ‘Het is geen geheim dat er meer geld zit bij oudere vrouwen dan bij jonge meisjes. Modelabels hebben nu beseft dat het wel degelijk nut heeft om daar campagnes op af te stellen.’

Een model met enkele jaren extra op de teller moet natuurlijk niet aan dezelfde criteria voldoen als een prille twintiger. ‘Voor ons is de uitstraling van deze mensen het belangrijkste. Net zoals bij andere modellen hechten we ook belang aan een net uiterlijk: het haar moet in orde zijn en de tanden verzorgd. Dat een oudere dame geen cellulitis zou mogen hebben, kunnen we natuurlijk niet verwachten. (lacht)’

Aandacht trekken

Dat we steeds meer oudere modellen zien heeft misschien ook iets te maken met het feit dat de gemiddelde leeftijd van de bevolking maar blijft stijgen. De modewereld kan geen oogkleppen voor blijven houden, en moet iéts aanvangen met die veroudering. ‘Ik denk dat we in de toekomst alleen maar meer diversiteit in leeftijd zullen gaan zien’, voorspelt ook Panis. Dat kunnen wij enkel toejuichen, natuurlijk.

‘We kunnen natuurlijk niet verwachten dat een oudere dame geen cellulitis heeft.’

In welke mate de motieven om meer oudere modellen een plekje in de spotlight te gunnen uit ethische overwegingen komen, is maar de vraag. Een ontblote tepel trekt al lang de aandacht niet meer, want dat hébben we al gezien. Dus moeten er alternatieven gezocht worden. Tegenwoordig wordt er dan resoluut naar diversiteit gegrepen.

Louter marketing

Ook Anne Vanderdonckt, hoofdredactrice van Plus Magazine, een lifestyleblad voor vijftigplussers, ziet de opkomst van oudere modellen veeleer als iets commercieels. ‘Dit is pure marketing’, stelt ze. ‘Mode en schoonheid blijven nog steeds voorbehouden voor de jeugd. Maar we hebben stilaan alles gezien, dus moeten modemerken andere manieren zoeken om de aandacht naar zich toe te trekken. Dan kiezen ze vaak voor oudere modellen of modellen met rondingen. Tijdschriften schrijven dan sneller over hun campagnes, waardoor het hen op de koop toe nog gratis reclame oplevert.’

‘Je wordt niet noodzakelijk minder mooi na je vijftigste. Je wordt mooi op een andere manier.’

Vanderdonckt werkte al met heel wat modellen op leeftijd. ‘Veel van deze modellen maakten pas echt carrière nadat ze een zekere leeftijd hadden bereikt, en waren daarvoor in mindere mate succesvol. Zo brak één vrouw pas echt door nadat ze stopte met haar haren te kleuren. Als ze gewoon een blonde of een bruine coupe gehad zou hebben, zou ze er minder uitspringen. Haar grijze haren, daarentegen, vertellen een verhaal.’

Dat er wel degelijk een evolutie aan de gang is, ontkent Vanderdonckt niet. ‘We beginnen stilaan te beseffen dat ouder worden niet gelijk hoeft te staan aan verval. Je wordt niet per se minder mooi na je vijftigste, je wordt mooi op een andere manier.’

Schoonheidsidealen

De conclusie: als maatschappij blijven we nog steeds krampachtig vasthouden aan een schoonheidsideaal dat voor heel wat mannen en vrouwen op hun twintigste al onrealistisch is, laat staan eens je de dertig gepasseerd bent. Ouder worden is iets waar we liefst niet te veel aan denken. Maar wat is het alternatief? Pas wanneer we schoonheid op leeftijd niet meer bekijken als een schim van wat ooit was, maar eerder als een bewijs dat je je strepen hebt verdiend, zullen oudere modellen volledig geaccepteerd worden. De voorzichtige stapjes die de mode-industrie zet om ouderen niet volledig uit te sluiten zijn dus belangrijk, maar het is nu aan de rest van de wereld om te bewijzen dat we deze modellen niet afschrijven als de zoveelste promotiestunt.

(SDW)