Verslag van de modeweek in Moskou: van Russische nouveau riche tot een moderne aanpak

Glitter, diepe decolletés en plastic? Er is in Rusland tegenwoordig ook plaats voor een modernere visie op mode, noteerden we tijdens de Mercedes Benz Fashion Week Russia.

Na de grote vier modeweken — New York, Londen, Milaan en Parijs — is het de beurt aan de tweede divisie: de kleinere fashion weeks van Shanghai, Seoul, Taipei en Tokyo zijn net achter de rug, Lagos en Tbilisi komen eraan. Wij waren vorige week in Moskou voor de Mercedes Benz Fashion Week Russia, waar 114 merken en ontwerpers uit veertien landen (maar toch vooral Rusland) hun collecties voor de zomer van 2020 presenteerden.

Voor grote namen moet je niet in Moskou zijn. Het beroemdste label op de kalender? La Redoute, de Franse verkoopcataloog die in het pre-digitale tijdperk de voorloper was van Amazon en Net-a-Porter. La Redoute lanceerde decennia geleden al het concept van collabs met designers en bracht nu de capsulecollectie van het trendy Franse label Koché mee naar Moskou. De show was letterlijk banaal, met een casting van heel gewone mensen — van alle maten en gewichten — in heel gewone kleren. Dat was enerzijds verfrissend: in Parijs of Milaan zie je zelden of nooit een realistische kijk op mode. Maar anderzijds verwacht je van een défilé toch wat meer visie.

Modeweken als die van Moskou zijn vooral een goede graadmeter van wat er leeft bij de jongere generaties ontwerpers en modeliefhebbers. ‘De kleinere modeweken worden belangrijk omdat ze een uitstekende visvijver vormen voor het toenemend aantal talentwedstrijden in de sector,’ zei Lucien Pagès, de Parijse PR-agent van labels als Jacquemus en Sacai, die in Moskou uitgenodigd was voor een talk over de rol van communicatie in het tijdperk van influencers.

‘De scouts van de LVMH Prize of het modefestival van Hyères zijn dag in, dag uit op zoek naar beginnende ontwerpers uit alle windstreken. In Moskou kun je nog écht ontdekkingen doen.’

Glitter

Wat nemen we mee van Mercedes Benz Fashion Week Russia? Dat de typisch Russische nouveau riche stijl, met blinkertjes en diepe decolletés populair blijft, zeker bij de plaatselijke, steevast door bodyguards vergezelde elite.

Tijdens de vragenronde op het eind van de conferentie van Pagès stapte een blondine in een elegant broekpak en forse hakken naar het podium. ‘Wat vindt u van mijn outfit?’ vroeg ze.

‘Je ziet er geweldig uit,’ klonk het antwoord van de PR-goeroe, na wat getwijfel. ‘Maar misschien kun je je vriendje om een Chanel tas vragen voor je verjaardag.’

Tegelijk staat er dus een nieuwe generatie Russische ontwerpers gereed met een meer hedendaagse visie op mode. Zoals Roma Uvarov, die zelfs in een eerder banale setting een volstrekt eigen visie kon neerzetten: ergens tussen underground en Gucci, met een folkloristische toets. Labels als Red September, van designer Olga Vasyukova, of Pirosmani, van Jenya Malygina uit Sint-Petersburg, brachten mooie varianten van, respectievelijk, high fashion streetwear en moderne goth in de traditie van Rick Owens.

Of Alena Ahkmadullina en Alexander Arutyunov, de enige twee designers die buiten het officiële zalencomplex van de Manège showden. Arutyunov, met Uvarov een van de meest interessante slavische ontwerpers van het moment, koos het treindepot van Krasnaya Presnya, het soort bijzondere locatie dat je eerder in Parijs verwacht.

Die Manège is een 180 meter lang gebouw in neoklassieke stijl uit 1817, op een zucht van het Kremlin en het Rode Plein. Er zijn twee catwalks en een reusachtig foyer met bars, stands van sponsors en een podium voor DJ-sets en concerten tussen de shows door. Alexander Shumsky, voorzitter van de Russian Fashion Council die de modeweek sinds 2000 organiseert, beschouwt het prestigieuze gebouw als één van zijn grootste troeven. ‘Door alles op één plek samen te brengen kunnen we het ons bijvoorbeeld veroorloven om jonge ontwerpers uit te nodigen.’

De strategie van de grote modeweken, waar merken zelf op zoek moeten gaan naar vaak dure locaties en ook zelf moeten investeren in zaken zoals licht en geluid, is geen probleem voor de luxegiganten, maar niet evident voor kleine spelers.

Karakterloze doos en jong talent

Het nadeel van het Russische model: in een karakterloze witte doos is het erg moeilijk om als ontwerper écht indruk te maken, en dan zeker als àlle andere ontwerpers in diezelfde doos showen. Anderzijds wordt er niet, zoals in Parijs of Milaan, van locatie naar locatie gekoerst, en dat is goed voor het milieu.

Mercedes Benz Fashion Week Russia biedt sinds vorig seizoen een platform voor jonge designers uit de hele wereld, Global Talent. De selectie wordt gemaakt door een internationale jury van professionals, die tien laureaten selecteerden. Er liep één Belgisch merk mee, Femme de Mars, en de in Londen gebaseerde Zweedse designer Linus Leonardsson studeerde aan de Academie van Antwerpen. Leaf Xia, afgestudeerd aan Parsons in New York, zorgde voor de Chinese vertegenwoordiging, met een uitstekende collectie felgekleurde prints die ietwat verwant leek met het werk van de in Antwerpen opgeleide Shuting Qiu (zij showde de afgelopen weken zowel in Milaan als Shanghai en is één van de maar liefst zes studenten van Belgische modescholen die genomineerd werden voor de H&M Design Award 2020).

De opvallendste show onder het Global Talent vaandel was die van Soji Solarin, een Nigeriaanse, in de VS opgegroeide en thans in Berlijn gevestigde ontwerper die zwarte modellen liet meelopen in denim chaps (hij gaf zijn collectie de titel Negro Cowboy).

Diversiteit en duurzaamheid

Dat internationale talent geeft de Russische week een geweldige boost: de castings waren dit jaar bijvoorbeeld al veel diverser dan een jaar geleden. Maar ook jong Rusland is bekommerd om issues als diversiteit en sustainability. De collectieve show van de studenten van het National Design Institute van Moskou opende bijvoorbeeld met een fijne reeks patchwork-mantels met daarop de boodschap The Ocean Is Not A Dump. En Futurum Moscow, een zeven uur durende marathon van mini-défilés van jong lokaal talent, toonde aan dat Rusland geen geïsoleerde, achtergestelde natie is, integendeel. Namen om te onthouden: Yana Egrashina en Alina Gritsaeva.

Van de 61 reguliere shows op de kalender waren er dertien van duurzame merken. En tussen de 1157 modellen liepen er veertien vrouwen en mannen mee van wat het perscommuniqué een “elegante leeftijd” noemt.

‘Natuurlijk is duurzaamheid ook voor onze modeweek belangrijk,’ zei Alexander Shumsky. ‘We zijn van plan om er in 2020 een volledige editie van Global Talent aan te wijden. Het logo ligt al klaar.’