Lies Mertens lanceert eerste tassen voor mannen: ‘Ontwerpen zaten al twee jaar klaar’

Drie jaar na de oprichting van haar tassenlabel brengt ontwerpster Lies Mertens haar eerste collectie voor mannen uit. Het ontwerp voor de rugzak en aktetas moest ze uitwerken aan haar keukentafel. ‘Het was tof om nog eens from scratch te beginnen.’

Het is woensdagochtend en buiten doet een storm genaamd Francis zijn uiterste best om zijn toegewezen code geel alle eer aan te doen. Met een licht verwaaid kapsel en een fotostatief in de hand komt Lies Mertens onze afgesproken locatie binnengewandeld. ‘Wil je nu geloven dat de levering van die tassen pas deze ochtend om zeven uur is aangekomen?’, lacht de dertigjarige designer. ‘Ik heb ze nog niet uitgepakt, dus je kan live mee checken of alles in orde is.’

Mertens lijkt in haar nopjes. Nadat het idee al een tijdje in haar hoofd rijpte, besloot de tassenontwerpster eerder dit jaar om voor het eerst sinds de oprichting van haar bedrijf in 2017 een mannencollectie op de markt te brengen. De voorbije maanden zette ze samen met haar team en stagiair William alles op alles om de prototypes voor de nieuwe lijn op tijd in productie te krijgen. ‘Dit leer voelt echt veel beter aan dan het vorige prototype’, juicht ze enthousiast wanneer ze een zwarte rugzak uit de verpakking haalt. ‘Maar ze hebben wel de foute voering gebruikt. Zo zie je: je kan er altijd beter bijzijn.’

Het is in het Antwerpse creatieve broeinest Haptic House dat haar mannencollectie vandaag geshoot wordt samen met ‘ambassadeur’ Ben Storms, de designer die gekend staat voor zijn creaties met marmer en staal. Terwijl de fotograaf zich klaarmaakt, praat Mertens enthousiast verder. ‘Al sinds de opstart van het label krijg ik regelmatig de vraag of er ooit een mannencollectie zou komen, omdat onze simpele en uitgepuurde esthetiek ook veel mannen aanspreekt. Ik heb dat lang een moeilijke vraag gevonden, omdat ik vond dat ik nog niet volledig vat had op hoe onze vrouwencollectie moest evolueren. Begin dit jaar had ik echter het gevoel dat alles in de plooi begon te vallen en dat we er klaar voor waren.’

Ondanks de hectische maanden, heeft ze er haar slaap nog niet voor gelaten, zweert Mertens. ‘Ik ben erg stressbestendig. Dat is heel tof, want dat maakt dat ik goed werk onder lastminutesituaties. Als ik te veel vrije tijd heb, vul ik die uiteindelijk toch maar in met andere dingen die ik er nog tussen prop. Dat maakt dat ik vaak met drie dingen tegelijkertijd bezig ben. Ik krijg heel veel energie van een uitdaging, zelfs als dat betekent dat geplande leveringen pas drie uur voor een fotoshoot aankomen (lacht).‘

Knutselen aan de keukentafel

De nieuwe collectie bestaat uit een lederen aktetas en een rugzak die je tevens kan omvormen tot een aktetas. Het ontwerp voor die laatste lag intussen al twee jaar klaar op Mertens’ mentale tekentafel. De productie ervan werd echter door de coronacrisis een stok tussen de wielen gestoken. ‘Normaal gezien ben ik in productieperiodes elke acht weken in ons atelier in Portugal’, legt Mertens uit. ‘Ik ben betrokken in elke stap van het proces, van de leerselectie tot de opstart van de productie. Het atelier bevat veel knowhow en expertise waardoor we onze samples vaak samen maken. Door corona ben ik voor het eerst in drie jaar tijd terug helemaal thuis aan de slag moeten gaan.’

Omdat haar appartement en atelier in Antwerpen verhuurd waren, was het de keukentafel in haar Brusselse appartement die dienst moest doen als atelierruimte voor alle samples en papieren prototypes voor de rugzak en aktetas. ‘Nu hangt er secondelijm aan die ik er niet meer afkrijg’, haalt ze de schouders op. ‘Het was tof om nog eens from scratch te beginnen en na te denken over een stappenplan. Ik heb in mijn hoofd vaak geen ruimte om dat er allemaal bij te nemen.’

‘Dat William gelijktijdig onze stagiair was, was echt een godsgeschenk. Hij heeft net als ik een opleiding leerbewerking gevolgd en kon de laatste hand leggen aan de uitwerking van de lederen samples. We belden regelmatig via Skype als een van ons vragen had en hij had soms slechts een half woord nodig om te begrijpen wat ik bedoelde. William is zo’n grote hulp geweest dat ik besloot de rugzak naar hem te vernoemen.’

De lockdown heeft haar deugd gedaan, zegt Mertens. ‘Het heeft ervoor gezorgd dat ik opnieuw kon nadenken over welke producten ik nog wil maken, waar ik voor sta en wat ik belangrijk vind.’

Doodongerust

Nochtans klonk het in maart een tikkeltje somberder. Samen met een rist andere jonge Belgische ondernemers ondertekende Lies Mertens aan het begin van de coronacrisis een open brief waarin aan de alarmbel getrokken werd. ‘Wij zijn doodongerust’, luidde de oproep. ‘We verschoven afgelopen weken daadkrachtig onze focus naar de jungle van het wereldwijde web waar internationale spelers om uw aandacht smeken. En dat beangstigt ons. Wij timmeren nog volop aan de weg en onze namen zijn nog niet bij iedereen top of mind.’

‘Je moet je winkel sluiten en je gaat een onzekere periode tegemoet waarbij niemand kan voorspellen hoe deze zal werken’, legt Mertens uit.’ Samen met allemaal gelijkgezinde Belgische merken wilden we duidelijk maken dat dit misschien het moment was om stil te staan bij kleine labels die evenveel te vertellen hebben als de grote merken.’ Ook de opgestarte Ik Koop Belgisch-campagne draagt de ontwerpster een warm hart toe. Ze wijst op haar juwelen van de Belgische Manon Barelli en Studio Collect en haar broek van het Amsterdamse label Zenggi. ‘Ik ben me zelf heel bewust van wie mijn kleren maakt, hoe ze geproduceerd zijn en wat de transparantie errond is.’

De open brief lijkt zijn werk gedaan te hebben. De klanten die normaal in de Antwerpse Steenhouwersvest hun handtas zouden kopen, kwamen effectief online shoppen. ‘We merkten een grote verschuiving naar online tijdens de lockdown. We zorgden voor een gratis verzending en retour zodat mensen meerdere dingen konden bestellen om uit te proberen. Opvallend was wel dat deze cijfers opnieuw veranderden toen de winkel weer open mocht. Een handtas van ons is natuurlijk geen goedkoop product en mensen willen graag passen. Hoewel ze op voorhand meestal weten welke tas ze willen, willen ze graag verschillende modellen en kleuren vergelijken.’

Ambassadeurs

Intussen worden er in de atelierruimte wat verderop naarstig beelden gemaakt van Ben Storms. ‘Let niet op de rommel, wij zijn aan het verbouwen’, had de designer zich eerder deze ochtend verontschuldigd. Naast de gewoonlijke campagnebeelden met de mensen naar wie Mertens’ creaties vernoemd werden (hier: stagiair William en Stefan, Mertens’ coach bij netwerk ondernemen), koos de tassenontwerpster ervoor om voor het eerst met ‘ambassadeurs’ te werken. Ze koos daarbij voor mannen met een uitdagende job die functionaliteit eist. De nieuwe tassen moeten daarin voor een groot stuk van hun hectische leven vergemakkelijken.

‘Ik heb Ben gecontacteerd omdat ik een grote fan ben van wat hij doet. We volgen elkaar en elkaars werk al enkele jaren. Ook al heeft hij totaal andere producten dan ik, is onze ontwerpfilosofie heel gelijkaardig en uitgepuurd. We vertrekken allebei vanuit eenzelfde grafische vormentaal.’ Naast Storms koos ze voor Groen-politicus Imade Annouri. ‘Met hem deel ik eenzelfde overtuiging. Imade is een toffe gast die heel betrokken is in de maatschappij. Hij zal altijd anderen voorop zetten.’

Duurzaamheid is een van die gedeelde waardes die centraal staan in het label van Lies Mertens. Net als bij haar vrouwencollecties werden ook deze rugzakken en aktetassen vervaardigd uit Europees leder van producenten die werken met de nodige duurzaamheidscertificaten en hun arbeiders onder de juiste werkomstandigheden en verloning tewerkstellen. ‘Duurzaamheid gaat over vele dingen’, legt de ontwerpster uit. ‘Hoe lang kan je iets dragen? Op welke manier werd het geproduceerd? In hoeverre is het circulair en hoe kort is je keten? Voor die transparantie betaal je natuurlijk een meerprijs. Financieel gezien zullen er veel merken zijn die dit op een andere manier zouden aanpakken. Het leer waar wij mee werken wordt vaak gebruikt voor tassen die meer dan duizend euro kosten. Maar ik wil mijn producten niet zo duur verkopen.’

Toekomstmuziek

Praktisch, degelijk en eenvoudig, klinkt haar motto. Om dezelfde redenen gaf ze zichzelf in maart voor haar dertigste verjaardag een klassieke Delvaux cadeau. ‘De oude tassen sluiten heel erg aan bij mijn eigen visie. Kwalitatief simpelweg een goed product.’ Om die eigenschappen ook in haar eigen collecties te waarborgen, vraagt de ontwerpster vaak feedback bij haar klanten. ‘Als er klanten zijn die hun tweede of derde tas komen kopen in onze winkel, dan hoor ik die volledig uit. Wat vonden ze goed? Wat niet? Zo gebeurt het regelmatig dat ik een halfuur met mensen sta te praten.’

De voorbije jaren zijn voorbijgevlogen dankzij het financiële duwtje in de rug na haar overwinning in het Vier-programma De Leeuwenkuil in 2018. Daarin overtuigde ze investeerders Bart De Coninck en Conny Vandendriessche voor een bedrag van 90.000 euro. ‘Ik huil normaal nooit, maar op de terugrit naar huis heb ik me aan de kant gezet om even keihard te bleiten. Op een halfjaar tijd hebben we alles in orde gebracht en is de verkoop ontploft. Winkels waar ik ooit hoopte te liggen kwamen zelf aankloppen. Ik begin stilaan te beseffen wat een vliegende start ik heb gehad. Lang heb ik dat niet doorgehad omdat ik er volop inzat.’

Maar van stilstaan is er bij Lies Mertens geen sprake. Ook haar toekomstplannen na het uitbrengen van haar mannencollectie liggen al klaar. ‘Ik zou graag meer interdisciplinair gaan werken. Zo zouden we mijn appartement in Antwerpen gaan gebruiken om diners en thema-avonden te organiseren rond topics die bij het merk aansluiten. Ook zou ik heel graag een bed and breakfast openen nabij ons productieatelier in Portugal waar we misschien fabrieksbezoeken kunnen plannen om volledige transparantie te geven.’

‘Ik ben zeker niet van plan te stoppen met mijn handtassen, maar ik zou de community rond het label willen versterken. Onze plannen om uit te breiden naar de Europese markt hebben we even on hold gezet. Eigenlijk zouden we eind juni naar Parijs gegaan zijn om met internationale aankopers samen te werken, maar ook dat is door de coronacrisis niet kunnen doorgaan. Maar uitstel is geen afstel.’