Bumpy borstvoedingsparcours: ‘Zonder mijn opvangnet had ik dit niet volgehouden’
Borstvoeding gaat niet altijd vanzelf. Deze vrouwen willen er tijdens de Week van de Borstvoeding toch een lans voor breken, ook al is het soms een hobbelig parcours. Alle vijf zijn ze het erover eens: zonder hulp, goede raad en kraamkost waren ze er niet in geslaagd om van borstvoeding een succes te maken.
De internationale Week van de Borstvoeding gaat ieder jaar door in de eerste week van augustus en is een campagne van WHO, Unicef en WABA (World Alliance for Breastfeeding Action). Het doel van de week is om borstvoeding te promoten en obstakels uit de weg te ruimen. De organisaties zetten daarom ieder jaar de wetenschappelijk gestaafde voordelen van borstvoeding in de kijker.
Zo stellen ze dat moedermelk een hapklare maaltijd is én een natuurlijk medicijn tegen allerlei infecties dankzij verschillende afweerstoffen in de melk. Het is echt een miraculeus goedje. Wist je dat de samenstelling van moedermelk afgestemd is op de behoeftes van je kind? Bovendien heb je het altijd bij en moet je dus niet zeulen met babyvoeding.
Ook voor de moeder zelf heeft borstvoeding geven gezondheidsvoordelen. Zo zijn mama’s die minimum drie maanden uitsluitend borstvoeding geven beter beschermd tegen premenopauzale borst- en eierstokkanker en hebben ze mogelijk minder kans op osteoporose en heupfracturen in de postmenopauzale periode (bron: Kind en Gezin). Het voeden van je kindje kan bovendien een echt zenmoment zijn dankzij de endorfines die vrijkomen en voor een relaxerend gevoel zorgen bij zowel baby als moeder.
Dat gezegd zijnde, is borstvoeding geven niet altijd een pretje. En al zeker niet in het begin wanneer je in het diepe wordt gegooid. Fysieke kwaaltjes, een baby die niet aanhapt, onzekerheid, oververmoeidheid: het kan wel eens pittig worden, die borstvoedingsperiode. Gelukkig is er licht aan het eind van de tunnel. In de meeste gevallen vinden mama’s met de juiste ondersteuning vanuit medische hoek en hun eigen omgeving oplossingen voor hun borstvoedingsperikelen. Zo verging het ook deze vijf moeders.
Tine (38), mama van Elias (3) en Zoé (bijna 1): ‘Dag en nacht hebben ze mijn borsten gemasseerd om de druk eruit te krijgen’
‘Ik hou ervan om de dingen op een natuurlijke manier aan te pakken en wilde dus ook zo natuurlijk mogelijk bevallen en borstvoeding geven, zoals vrouwen dat al duizenden jaren doen. Omdat ik zo min mogelijk interventies wilde, heb ik ervoor gekozen om te bevallen met een eigen vroedvrouw die mijn wensen kende. Het ziekenhuis liet dit gelukkig toe. Ik had me niet heel erg uitgebreid voorbereid op borstvoeding geven, maar wist er al wel iets van. Voor de bevalling had de vroedvrouw wel uitgelegd dat een klein baby’tje per sessie nog niet zoveel kan drinken, maar wel heel vaak drinkt.
Alles ging goed, totdat ik kraamstuwing (pijnlijke zwellingen in de borsten, nvdr.) kreeg. Ik heb het geluk gehad dat ik in een fantastisch borstvoedingsvriendelijk ziekenhuis ben bevallen, met een ongelooflijk team van vroedkundigen. Omdat ik heel veel pijn had, mocht ik langer blijven dan de gebruikelijke twee dagen. Iedere keer dat ik Elias wilde aanleggen, moest ik hen bellen. Dag en nacht hebben ze mijn borsten gemasseerd om de druk eruit te krijgen. Ik mocht blijven tot het ergste achter de rug was. Wat ik bijzonder vond, was dat ze me ook raad uit de tijd van onze grootmoeders gaven, zoals koolbladeren om mijn borsten af te koelen en gembercompressen. Dat had ik niet verwacht in een ziekenhuisomgeving.
Een vriendin gaf me de tip dat het de moeite loont om door te bijten
Naast de medische begeleiding, was ook steun van m’n omgeving heel belangrijk. Toen ik nog in het ziekenhuis lag, sprak een vriendin me moed in. Ze gaf aan dat ze goed besefte dat het ongepast is om ongevraagd raad te geven over het moederschap, maar dat ze toch de tip wilde geven dat het de moeite loont om door te bijten. Daarnaast verwees ze me ook door naar La Leche League (LLL), de internationale vrijwilligersorganisatie rond borstvoeding. Op hun Facebookpagina kan je ongelooflijk veel tips vinden en vragen stellen. Je kunt hen ook opbellen en af en toe organiseren ze een Facebook live rond een bepaald thema.
Toen ik terug naar huis ging na het ziekenhuis werd ik geconfronteerd met wat veel jonge mama’s meemaken: Elias sliep niet meteen door en huilde soms lang, en als jonge mama wist ik niet meteen hoe ik hiermee moest omgaan. Hij was ook heel klein. Op de curve bengelde hij steevast onderaan, waardoor me steeds gevraagd werd of ik wel genoeg melk had. Kind en Gezin stelde voor om poedermelk te geven zodat hij beter zou slapen. Voor mij voelde dat nooit als de juiste oplossing aan en ik heb dus doorgezet met borstvoeding. Dat ik daartoe in staat was, kwam onder meer door de fantastische ondersteuning van mijn partner en de verhalen van vrouwen die er na een moeilijke start ook in geslaagd waren. Ik moet ook toegeven dat ik gezegend ben met een koppig karakter.
De tweede keer gaat het veel vlotter
Ik heb Elias uiteindelijk borstvoeding gegeven tot hij anderhalf was, en ik zwanger was van Zoé. De tweede keer gaat het veel vlotter. Ik heb nu de kennis die ik bij het voeden van mijn zoontje nog niet had, en dat maakt een groot verschil. Daarnaast heb ik nu ook het vertrouwen dat het me zal lukken. Lichamelijk gaat het ook gemakkelijker, want mijn borsten zijn al een keer door het proces gegaan.’
Josefien, geeft borstvoeding aan haar dochter Merel (8 maanden): ‘Mijn yogaleraar moedigde me aan om van elke borstvoeding een meditatie te maken’
‘Ik dacht dat het ergste achter de rug zou zijn na de bevalling, maar borstvoeding geven bleek ook een enorme uitdaging. Die eerste weken ervaarde ik elke borstvoeding als een foltering. In het begin dronk Merel om de twee uur, wat dus erg vaak was om zo’n intense pijn te ervaren. Mijn vriend moest mijn voeten vasthouden om me te kalmeren, anders zou ik het uitgeschreeuwd hebben van de pijn. Ik dacht dat borstvoeding geven vlot zou gaan, omdat het zoiets natuurlijks is. Het bleek echt hard werk te zijn, ook voor Merel. In het begin zijn baby’tjes nog heel erg klein en is de borst van hun moeder iets heel groots om aan te drinken. Ze hebben echt tijd nodig om de juiste techniek te leren.
Merel is geboren op 12 december en ik herinner me nog levendig dat ik op 22 december, mijn verjaardag, in tranen ben uitgebarsten omdat het maar niet wilde lukken. Ze dronk wel en haar gewicht was ook oké, maar het bleef een erg pijnlijke ervaring. Toen ze vijf weken oud was zag ik het niet meer zitten. Ik heb toen een kleine week afgekolfd. Rond die periode ben ik ten rade gegaan bij mijn yogaleraar. Dat bleek een goede beslissing, want hij heeft me echt op het juiste spoor gezet. Hij overhaalde me om te stoppen met afkolven en borstvoeding een tweede kans te geven. Hierdoor gaf hij me het duwtje in de rug dat ik nodig had.
Mijn partner is me altijd blijven steunen om verder te zetten
Vanaf week zes ging het beter en na twee maanden werd het steeds pijnlozer. Mijn yogaleraar leerde me om rustig voeding te geven. Door middel van meditatie ervaarde ik minder stress, waardoor het proces veel vlotter verliep. Voordien greep ik telkens in wanneer het niet goed ging. Ik legde mijn borst goed, bracht mijn tepel naar haar mond, opende haar mondje, keek haar de hele tijd aan. Ik was er te krampachtig mee bezig. Dankzij zijn tips ontdekte ik dat het niet nodig is om me constant te moeien met hoe mijn baby eet. Drinken aan de borst is “het vak” van jouw baby, zei mijn leraar. Ze weet wel wat ze moet doen, laat haar maar. Ik moest de controle loslaten en vertrouwen hebben. En dat heeft opgebracht. Door acht keer op een dag een kwartier lang borstvoeding te geven kan ik nu echt tot rust komen. En Merel ook. Dat vind ik heel erg waardevol. Als moeder heb je vaak weinig tijd voor jezelf op een dag. Door te mediteren tijdens het voeden kan je die tijd wat inhalen.
Het is heel belangrijk dat andere mensen blijven geloven dat je het kan en je ondersteunen en aanmoedigen. Het is zeker niet evident om dit allemaal alleen te doen. Mensen zijn er zich gelukkig ook steeds meer bewust van dat ze beter kraamkost meebrengen dan nog een nieuwe outfit voor de baby. Mijn partner is me ook altijd blijven steunen om verder te zetten. Hij kwam vaak bij mij zitten, met zijn arm om me heen, en ving heel veel taken op, waardoor ik meer tijd vrij had voor de borstvoeding.
Het is belangrijk om tijd, ruimte en rust gunnen aan vrouwen die borstvoeding geven
Ons lichaam is zo gemaakt dat het in de meeste gevallen zou moeten lukken, maar verschillende obstakels maken het moeilijk. Het is belangrijk om tijd, ruimte en rust gunnen aan vrouwen die borstvoeding geven. Wanneer je als kersverse mama niet in die nieuwe rol kunt komen doordat je er de tijd niet voor krijgt, is borstvoeding geven erg moeilijk. Onze jachtige en individualistische maatschappij is in dat opzicht niet afgestemd op het zogen van kinderen. Dat is anders in samenlevingen waarin nauwer wordt samengeleefd, in een soort stamverband, en iedereen taken op zich neemt om anderen te ontlasten. Op die manier kunnen zogende moeders het ritme van hun baby volgen en leren vertrouwen op hun eigen intuïtie.’
Volg The Breast Feed, het project van Josefien rond borstvoeding, via Instagram en Josefientondeleir.com.
Noriko (30) geeft borstvoeding aan haar zoontje Linus (7 maanden): ‘Het is heel belangrijk dat de neuzen van beide ouders in dezelfde richting wijzen’
‘Na een lange, moeizame bevalling met een spoedkeizersnede, vertelden ze me dat borstvoeding geven moeilijk zou zijn. Ik liet me niet van de wijs brengen en was vastberaden om de uitdaging aan te gaan. De vroedkundigen in het ziekenhuis waren heel behulpzaam, maar het was zeker geen evidentie. Die eerste dagen waren enorm vermoeiend, ik had het gevoel dat ik vijf dagen aan een stuk wakker was (lacht). De melkproductie zelf was gelukkig geen probleem en na een paar dagen begon Linus al terug aan te komen. Dat zichtbare resultaat gaf me de moed om vol te houden.
Je voor honderd procent voorbereiden op het moederschap en borstvoeding geven gaat niet. Ik zat goed in m’n vel, had m’n research gedaan en zag borstvoeding volledig zitten. Toch had ik een complete black-out bij m’n eerste poging, omdat het zo’n overweldigende ervaring was. Borstvoeding is niet iets waar je op voorhand voor kunt oefenen. Al vanaf de eerste keer moet je een mens in leven houden. Dat is enorm intens en emotioneel.
Na een aantal dagen thuis kreeg ik ontstekingen in mijn borsten. Gelukkig kreeg ik een zeer goede vroedvrouw over de vloer. Zelfs middenin de coronacrisis en de lockdown is ze me blijven helpen. Daar ben ik echt enorm dankbaar voor. Ook de kraamverzorging en mijn vriendinnen stonden voor me paraat.
Ik geniet nu echt van de ervaring. Het was het allemaal waard
Als koppel dit samen doorstaan, is trouwens ook heel mooi. Mijn man vroeg aan onze vroedkundige wat zijn rol zou zijn tijdens de borstvoeding. Haar antwoord luidde: “Jij zorgt voor je vrouw, zodat zij aan niets anders moet denken.” Ik heb hem gevraagd om nooit het woord stoppen in de mond te nemen, ook niet wanneer het moeilijk ging. Ik moest en zou proberen om dit tot een goed einde te brengen. Na zes maanden vond hij dat we deze mijlpaal moesten vieren. Dat was een heel mooi moment. Het is heel belangrijk dat de neuzen van beide ouders in dezelfde richting wijzen tijdens het borstvoedingsproces.
Het was een openbaring om de verschillende borstvoedingshoudingen te ontdekken. Je hoeft helemaal niet in de klassieke Madonnahouding te voeden. Omdat ik ben bevallen met een keizersnede en die ontstekingen had aan mijn borsten, moest ik wel op zoek naar een andere manier. Ik kon in het begin mijn kindje niet tegen mijn buik leggen, dus leerde ik de rugbyhouding aan. Later, door de ontstekingen, ging ik op handen en knieën borstvoeding geven. Las ik dit ergens op het internet of kwam dit intuïtief? Ik herinner me het niet meer. Wel herinner ik me hoe bemoedigend ik vond om online te ontdekken dat ook andere vrouwen hun kindje zo voedden. In dat opzicht is sociale media een positieve omgeving.
Er zijn ongelooflijk veel websites, sociale mediakanalen en YouTubevideo’s die bulken van de tips
Wanneer je begint te researchen, gaat er een hele wereld voor je open. Er zijn ongelooflijk veel websites, sociale mediakanalen en YouTubevideo’s die bulken van de tips. In combinatie met de raad van deskundigen, vriendinnen en je eigen buikgevoel, vind je online een schat aan informatie. Dankzij al deze factoren vind ik borstvoeding geven nu geweldig. Het schept een enorme band met je kind en ik geniet nu echt van de ervaring. Het was het allemaal waard.
Je laten omringen door de juiste mensen is enorm belangrijk. Als je niet tevreden bent over je kapsel, ga je toch ook op zoek naar een steengoede kapper die jouw haar als de beste weet te knippen? Zo zouden we ook moeten omspringen met zorgkundigen: de juiste match is goud waard.’
1.0The Breast Feed is een plek waar borstvoedende moeders hun verhaal doen. Een prachtig beeld in combinatie met een Q&A over hun ervaring met borstvoeding. Een plek waar moeders elkaar kunnen ontmoeten en inspireren of motiveren. De derde aflevering: VIKTORIA – nu online! @viktoria_dc
#art #photography #colorphotography #femalephotographer #femaleartist #motherhood #intimateprojects #normalisebreastfeeding #breastfeeding #breastfeedingmoms #mothersthe_breast_feedhttps://www.instagram.com/the_breast_feed281825590922355525753690779765_28182559092Instagramhttps://www.instagram.comrich658
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
Viktoria (34), geeft borstvoeding aan dochtertje Gabrielle (1 jaar): ‘De eerste dag thuis heb ik de vroedvrouwen vier keer in paniek opgebeld’
‘Geen borstvoeding geven was voor mij geen optie, ik moest en zou dat doen. Ik had me er op alle mogelijke manieren voor klaargestoomd door erover te lezen, met veel andere vrouwen te praten, me te laten begeleiden door de vroedvrouwen van Geboren in Gent, enzoverder. De grote conclusie bleek: je kunt je er eigenlijk niet op voorbereiden (lacht). Toch had deze voorbereiding het voordeel dat ik – naast vastberaden – heel realistisch was. Ik besefte dat het wel eens moeizaam zou kunnen verlopen. Ik had ook veel gelezen over de voordelen van borstvoeding, waardoor ik een positieve stimulans had om er met veel enthousiasme aan te beginnen.
Dingen uit handen kunnen geven is echt fantastisch wanneer je borstvoeding geeft
Het klinkt misschien raar, maar net door die kennis viel het beter mee dan verwacht. Ik herinner me de pijn van in het begin niet meer, ik heb die mettertijd verdrongen. Ik denk vooral aan de mooie momenten. Het grootste obstakel was ikzelf. In het begin twijfelde ik heel sterk. Heeft ze wel genoeg gedronken? Heb ik genoeg melk? Heeft ze nog honger? Ik riep soms mijn lief erbij om te luisteren of ze de melk wel doorslikte, want ik kon dat zelf niet horen. Doordat m’n vroedvrouw me zo goed heeft opgevolgd, wist ik gelukkig dat Gabrielle al snel terug op gewicht was. Het hielp enorm om dat te weten. Ik ben van nature geen relaxt persoon en voelde me heel onzeker. Het goede aan borstvoeding is dat je door de hormonen die vrijkomen toch ontspanning voelt. Gaandeweg groeide ook mijn zelfvertrouwen.
Om het vol te houden, moet je er zelf honderd procent achterstaan en ook je partner moet helemaal mee zijn. Doordat mijn vriend ook volledig overtuigd was van borstvoeding, gaf hij me alle steun die ik nodig had. Zonder die ondersteuning zou het zeker niet zijn gelukt. Ook zonder de enorme hulp van de vroedvrouwen had ik het niet gekund. Ik had nood aan mensen met expertise, die me geruststelden. Zo’n minibaby’tje in huis hebben kan heel beangstigend zijn. De eerste dag terug thuis na het ziekenhuis heb ik de vroedvrouwen vier keer in paniek opgebeld. Ze gingen normaal niet langskomen die dag, maar ze zijn toch gekomen omdat ze hoorden dat ik daar nood aan had. Daar ben ik hen enorm dankbaar voor.
In het begin heb je last van onzekerheid en kwaaltjes, maar hoe langer je volhoudt, hoe makkelijker en mooier het wordt
Ik heb ook kraamzorg ingeschakeld. Dat was echt top, ik raad het iedereen aan. Zelf ben ik niet de grootste chef-kok, maar ik eet wel graag gezond. Onze kraamverzorgster kwam een keer in de week vier uur langs om te koken en te strijken. Die dingen uit handen kunnen geven is echt fantastisch wanneer je borstvoeding geeft.
Mijn familie en schoonfamilie waren ook een enorme hulp. Mijn mama kwam helpen om m’n huis te poetsen, gaf mij raad en stelde me gerust. Mijn papa maakte onze tuin in orde. Het enige waar ik mee bezig moest zijn, was die baby. Dat is ongelooflijk. Ook vriendinnen hebben me heel erg geholpen. Een vriendin die dichtbij woont is een maand na mij bevallen. Samen door die fase kunnen gaan is heel fijn en motiverend.
In het begin heb je last van die onzekerheid en kwaaltjes, maar hoe langer je volhoudt, hoe makkelijker en mooier het wordt. Door de manier waarop onze maatschappij is ingedeeld, is dat helaas net het moment dat veel vrouwen ermee stoppen. De moeilijke periode is dan eindelijk achter de rug en het is spijtig dat ze die kans niet krijgen.
Ik wil zeker geen borstvoedingsmaffia zijn. Ik ben zelf heel blij dat ik het gedaan heb, maar ik vind ook niet dat moeders zich schuldig moeten voelen als het niet lukt. Je moet als moeder doen waar jij je goed bij voelt.
Ik geef nog altijd borstvoeding nu Gabrielle een jaar oud is. Maar om het in het openbaar te doen, dat ligt moeilijker. Mensen kijken echt raar als een kindje al geen baby meer is. Zolang het een klein baby’tje is, vinden mensen het normaal. Hoe groter het kind wordt, hoe gekker ze het vinden. Dat is erg jammer. Daarom wil ik een lans breken voor langer borstvoeding te geven dan zes maanden. Als een moeder dat wil doen is dat toch net fantastisch? Op sociale media kan je gelukkig wel veel vrouwen vinden die langer borstvoeding geven en hun ervaringen delen. Zo volg ik onder andere Romy Boomsma, Lois Kruidenier en Miriam Pataki en het platform Mother Muse Mag ter inspiratie.’
1.0Today you are one year old. My postpartum body may not look as I hoped it would a year after being pregnant and I may be a lot rounder then I wish I was, but this body has been the source of your food for one year, it has helped you grow from a (not so) tiny baby to the little girl you are today. It has protected you against illness and it has given you comfort when needed. May the round curves of it continu to be a pillow for your head and may you drink my milk until you decide that you are ready to stop. And I will learn to love this body…in time…atelier_juliescheurweghshttps://www.instagram.com/atelier_juliescheurweghs30996072532355148476440012024_3099607253Instagramhttps://www.instagram.comrich658
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
Julie (31) geeft borstvoeding aan dochter Luna (1 jaar): ‘Ik heb gehuild als een kind in het begin’
‘Ik geef ondertussen al een jaar borstvoeding aan mijn dochter Luna. Als veganist was ik zeer overtuigd dat ik borstvoeding wou geven, want de poedervariant wordt gemaakt van koemelk. Hoewel borstvoeding geven iets heel natuurlijks is, wil dat niet zeggen dat het gemakkelijk verloopt.
Toen Luna geboren was, bleek ze al snel een natuurtalent te zijn qua aanhap. Twee dagen na haar geboorte heeft ze een hele nacht aan een stuk zitten clusteren om de melk op hang te krijgen. Mijn tepels waren rauw de dag erna, want al die actie zijn ze niet gewoon en de zuigkracht die zo’n baby heeft is ongelofelijk. Erna moest ik elke keer wanneer ik haar aanlegde schreeuwen, huilen en op iets bijten om het uit te houden. Als de voeding nog maar net gedaan was, dacht ik al vol horror aan de volgende sessie.
De moedermelk van mijn schoonzus heeft me de tijd gegeven om zelf het kolven op gang te trekken en mijn tepels de nodige rust te geven
De vroedvrouw kwam langs en zag dat ik het zo niet zou uithouden. Ze stelde voor om even kunstvoeding bij te geven. De slapeloze nacht, de hormonen en dat voorstel zorgden ervoor dat er iets in mij knapte. Ik heb zitten huilen als een kind, want ik wilde niet overschakelen op kunstmelk. Toch moest er iets gebeuren, want Luna moest kunnen drinken en mijn tepels en ikzelf hadden rust nodig. Gelukkig heb ik toen mijn schoonzus kunnen bellen, die haar dochter nog de borst geeft. Zij begon meteen te kolven en mijn lief is in de auto gesprongen om de melk te gaan halen. Ik voelde me op dat moment gefaald als moeder en bleef maar huilen. De moedermelk van mijn schoonzus heeft me de tijd gegeven om zelf het kolven op gang te trekken en mijn tepels de nodige rust te geven.
Daarna hebben we Luna, met de hulp van de vroedvrouw (erg tegen m’n zin toen), opnieuw aangelegd. In het begin deed het nog wat pijn, maar dat beterde snel. Ondertussen zijn we een jaar verder en ben ik enorm blij dat ik toch heb doorgezet. Onlangs las ik dat een vroedvrouw de vergelijking maakte tussen sporten en borstvoeding. Als je begint met een nieuwe sport doen je spieren vaak pijn omdat je ze op een nieuwe manier inschakelt. Hoe vaker je die sport beoefent, hoe minder spierpijn je zult ervaren. Zo werkt dat ook voor borstvoeding. De eerste keer je borsten gebruiken om je kind te voeden doet pijn. In mijn geval zelfs extreem veel pijn. Maar het gaat over en je lichaam went eraan.
Met de juiste informatie en begeleiding kom je er wel. Je kunt dit!
De voordelen voor jezelf en je baby zijn zo groot dat het volgens mij die initiële pijn waard is. Eens je ermee weg bent, is het enorm praktisch. Ik kan me niet voorstellen wat een gesukkel het moet zijn voor mensen die kunstvoeding geven om overal dat poeder en die flessen mee te nemen en op te warmen. Bij borstvoeding zit de melk kant-en-klaar in je borsten. Bij de eerste indicatie van honger kan je je baby aanleggen en gaat die niet schreeuwen.’
Ik ben dus desondanks de zeer pijnlijke start een grote voorstander van borstvoeding. Met de juiste informatie en begeleiding kom je er wel. Volg een borstvoedingscursus, zoek tips op online, stel vragen aan andere moeders en schakel een lactatiedeskundige in. Geloof ook in jezelf. Je kunt het! En last, but not least: zorg voor mensen in je omgeving die je wens om borstvoeding te geven ondersteunen. Zij trekken je door de moeilijke momenten.’
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
